چهارشنبه ۰۵ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۳۰ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۵:۳۹
سید امیر سیدزاده، تهیه‌کننده سینما:

چرخه اقتصادی تولید آثار سینمایی معیوب است / تولید یک اثر سینمایی حداقل بین ۲۰ تا ۲۵ میلیارد تومان هزینه دارد

سید امیر سیدزاده معتقد است: امروز به‌دلیل شرایط تحریم و تورم، هزینه‌ها افزایش پیدا کرده است. تولید یک اثر سینمایی متوسط و استاندارد حداقل بین ۲۰ تا ۲۵ میلیارد تومان هزینه دارد. عمده هزینه‌ هم برای تامین دستمزد بازیگر است. هزینه‌ای که توجیه اقتصادی ندارد.
کد خبر : ۶۶۹۴۹۵

به گزارش صراط به نقل از تجارت نیوز، سید امیر سیدزاده، تهیه‌کننده سینما، در گفت‌و‌گو با «تجارت نیوز» درباره شرایط ساخت فیلم سینمایی در شرایط اقتصادی امروز گفت: مقوله ساخت فیلم سینمایی در شرایط امروز، نسبت به یک دهه گذشته، بسیار تفاوت دارد. دستمزد بازیگران که بخش اصلی هزینه ساخت یک اثر سینمایی به حساب می‌آید، به شکل ناگهانی و بدون منطقی افزایش پیدا کرده است. جدای از این، بحث تامین هزینه دستمزد دیگر عوامل و تامین تجهیزات و تدارکات نیز وجود دارد.

هر فیلم باید حداقل ۷۰ میلیارد تومان فروش داشته باشد تا سرمایه خودش را برگرداند

او ادامه داد: امروز به‌دلیل شرایط تحریم و تورم، هزینه‌ها افزایش پیدا کرده است. تولید یک اثر سینمایی متوسط و استاندارد حداقل بین ۲۰ تا ۲۵ میلیارد تومان هزینه دارد. پس با یک حساب سرانگشتی می‌توان گفت که فیلم باید در گیشه حداقل ۷۰ میلیارد تومان فروش داشته باشد تا دست‌کم سرمایه خودش را برگرداند. 

سیدزاده گفت: برای مثال شنیده‌ام که هزینه ساخت فیلم «بی‌بدن» به کارگردانی مرتضی علیزاده چیزی در حدود ۲۶ میلیارد تومان شده است. پس باید در اکران چیزی نزدیک به ۸۰ میلیارد تومان می‌فروخت تا هزینه‌های فیلم تامین شود. اما به‌تازگی و در فروش آنلاین موفق شد تا هزینه‌های تقریبی ساخت فیلم را برگرداند. این درحالی است که «بی‌بدن» فیلم خوش‌ساخت با ریتم خوب کارگردانی و استفاده از بازیگران چهره و شاخص است.

فیلم‌های غیرکمدی به‌سختی قادر به بازگرداندن سرمایه خود در گیشه هستند

او ادامه داد: شاید بتوان این‌گونه نتیجه گرفت که به جز در حوزه طنز و کمدی، آن هم در صورت استفاده از بازیگران خاص ، فیلم‌ها به‌سختی قادر به بازگرداندن سرمایه خود در گیشه هستند. 

این تهیه‌کننده درباره دلیل ساخت آثار در چنین شرایطی گفت: فیلم‌هایی که در حال حاضر ساخته می‌شوند، اغلب، در دو دسته جای می‌گیرند. یا فیلم‌های دولتی هستند و با کمک‌هزینه ارگان‌ها و نهادهایی چون اوج و حوزه هنری ساخته می‌شوند؛ که در این صورت اصلا بحث بازگشت هزینه برای عوامل مهم نیست و محلی از اعراب ندارد. یا هم ممکن است هزینه در بخش خصوصی از جانب سرمایه‌گذارانی تامین شود که پول‌شویی می‌کنند و بازگشت سرمایه برایشان خالی از اهمیت است. بیشتر دوست دارند روی صحنه قرار بگیرند و در کنار بازیگران عکس یادگاری داشته باشند!

سیدزاده تاکید کرد: در چنین وضعیتی، سینمای مستقل که سینماگران، تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران شریف در آن مشغول به کار می‌شوند، نمی‌تواند به سادگی سرپا بماند.

پلتفرم‌ها باعث افزایش دستمزد بازیگران شده‌اند

این تهیه‌کننده درباره افزایش دستمزد بازیگران گلایه کرده و علت موضوع را این‌گونه بیان کرد: پلتفرم‌های خصوصی باعث افزایش دستمزد بازیگران شده‌اند. بازگشت سرمایه در سریال بیشتر از سینما است. این پلتفرم‌ها هم قراردادهایی برای تولید سریال‌های کوتاه چند قسمتی می‌بندند و با مبالغ غیرقابل باوری به بازیگران پیشنهاد کار می‌دهند. روند دریافت پول‌های بادآورده هم برای بازیگر تبدیل به عادت شده و با کمتر از آن مبلغ‌ها حاضر به ایفای نقش نمی‌شود. 

یک بازیگر برای ۳۲ روز کار، درخواست ۵ میلیارد تومان دستمزد کرد!

او گفت: چندوقت پیش به بازیگری برای حضور در یک‌کار سینمایی پیشنهاد بازی دادم. او از من تنها برای ۳۲ روز کار، درخواست ۵ میلیارد تومان دستمزد کرد! هیچ‌نهادی هم به این موضوع نظارت و رسیدگی نمی‌کند. باید قاعده‌ای برای تنظیم این جریان شکل بگیرد.

این تهیه‌کننده گفت: درخواست من از دولت بعدی این است که بر این موضوع نظارت کرده و با ایجاد یک بانک اطلاعاتی، دستمزد بازیگران و عوامل را تعیین کند. موضوع را هم به آگاهی تهیه‌کنندگان، سرمایه‌گذاران و پلتفرم‌ها برساند. باید قاعده‌ای بازدارنده تعیین شود تا کسی از آن تخطی نکند. 

معیشت و وضعیت اقتصادی خانواده بزرگ سینمای ایران در دستورکار قرار بگیرد

او ادامه داد: ضمن این که دولت باید مانع کار کسانی شود که در هنر و سینمای ایران حاکمیت نفوذ راه انداخته‌اند و با سلیقه شخصی خود، هرکاری که دوست دارند در عرصه فرهنگ و هنر کشور انجام می‌دهند. ضمن این که نیاز است که فکر معیشت و وضعیت اقتصادی خانواده بزرگ سینمای ایران در دستورکار قرار بگیرد. بسیاری از هنرمندان با صلاحیت ما این روزها خانه‌نشین شده‌اند. اگر دولت این موضوعات را در دستور کار خود قرار دهد، می‌توان به وضعیت سینمای ایران در آینده امید داشت.