به گزارش صراط به نقل از مهر جسیکا وُلف، بازیگر و موزیسین فنلاندی برای نخستین‌بار در یک فیلم ایرانی ایفای نقش کرده است. او که هنرهای رزمی را هم دنبال می‌کند، از تجربه بازیگری در فیلم «تاوان»نخستین همکاری مشترک ایران و فنلاند می‌گوید. «تاوان» به کارگردانی رامین سهراب این روزها در سینماهای ایران نمایش داده می‌شود.
چگونه در این فیلم بازی کردید؟
رامین سهراب را از سال 1388 می‌شناسم. قبلا چند پروژه با هم انجام داده بودیم. با من تماس گرفت و پرسید که دوست دارم نقش اول زن تاوان را در ایران بازی کنم، انگار یک رویا به حقیقت پیوست.
کمی درباره حضورتان در فیلم اکشن «تاوان» برای‌مان توضیح دهید؟
گاهی اوقات اگر صحنه‌های اکشن در یک فیلم زیاد باشد یا مثلا در هوای سرد فنلاند فیلمبرداری شود، می‌تواند از نظر فیزیکی بسیار سخت باشد. اما قطعا ارزشش را دارد. بازی در فیلم‌های اکشن را واقعا دوست دارم. شما می‌توانید یک شخصیت جدید را تجربه کنید، با افراد فوق‌العاده‌ای در حرفه خود آشنا شوید و با آنها کار کنید و در این مورد خاص من فرهنگ مردم نازنین ایرانی را نیز دیدم.
ایران برای شما چگونه بود؟
حضور در ایران برای من تجربه شگفت‌انگیزی بود. شما کشور بسیار زیبایی با فرهنگ و تمدن کهن دارید. مردم خیلی مهربان بودند. تا به حال چنین مهمان‌نوازی ندیده بودم.
از ایران چه خاطره‌ای دارید؟
دوستان ایرانی بیشتر در ذهن من مانده‌اند. مناظر زیبا، غذاهای خوشمزه، موزه‌هایی که بازدید کردم و چایخانه دوست داشتنی که در آن صحنه‌ای از فیلم را فیلمبرداری کردیم. خیلی خاطرات خوبی بود. حیف که نتوانستم اصفهان، شیراز و کاشان را ببینم.
کار با رامین سهراب چطور بود؟
علی‌رغم اینکه فیلم اکشن می‌ساختیم، همه‌چیز در آرامش و بسیار حرفه‌ای پیش رفت. ما سال‌ها با هم همکار بودیم، بنابراین تجربه شگفت‌انگیزی بود که درنهایت روی پروژه بزرگ‌تری مانند این فیلم با هم کار کنیم.
در صحنه‌های اکشن تاوان بدلکار داشتید؟
معدود بازیگرانی سکانس‌های اکشن خود را که نیاز به بدلکار دارد، ایفا می‌کنند، اما در این فیلم برای نقش من از بدلکار استفاده نکردیم و تمامی صحنه‌ها را خودم بازی کردم. حتی صحنه‌های بسیار پرخطر ساختمان نیمه‌کاره که شاید برای تماشاگران چندان ملموس نباشد اما بسیار پرمخاطره بود. در طبقه سی و چندم یک برج با باد شدید یا انجام حرکات اکشن در طبقات بالایی ساختمانی که هنوز کامل نشده است، بسیار پرمخاطره است.
البته تمامی اصول ایمنی رعایت می‌شد ولی اتفاق برای بازیگرانی که خود بدلکاری هم انجام می‌دهند، یک‌بار رخ می‌دهد.
سختی‌های این فیلم چه بود؟
فیلمبرداری سکانس‌های اکشن در دمای چهل درجه جدا طاقت‌فرسا و عذاب‌آور بود. روزها بسیار گرم بود و من که از هلسینکی آمده بودم، مجبور شدم با بزرگ‌ترین چالش عمرم مواجه شوم، آن‌هم روزهای تعطیلی که در زمان فیلمبرداری داشتم و مجبور بودم به دلیل کووید در اتاق هتلم بمانم. نمی‌توانستم برنامه مورد علاقه‌ام را در تلویزیون ببینم و اینترنت برای استفاده از یوتیوب، فیس بوک و اپلیکیشن‌های ارتباطی کار نمی‌کرد. حتی کتاب‌هایی که معمولا می‌خوانم را همراه نداشتم.
خاطرم هست در یک کارگاه ساختمانی در طبقه سی و شش فیلمبرداری کردیم. یک آسانسور وجود داشت، اما این خطر وجود داشت که آسانسور بیش از حد گرم شود و برای رفت و آمد زیاد دچار مشکل بشود. گاهی مجبور بودم برای امنیت بیشتر تمامی پله‌ها را طی کنم تا به جایی برسم و هوا هم به شدت گرم بود.
راستش تعجب می‌کردم که رامین چطور می‌تواند از عهده این همه کار بربیاد و همزمان صحنه‌های اکشن را هم بازی کند.
جذابیت و سختی کار با عوامل ایرانی چیست؟
شگفت‌انگیز بود. عوامل خیلی مهربان و همراه بودند. چالش در ابتدا یافتن راهی برای برقراری ارتباط بدون اشتراک زبان بود، اما در عین حال شگفت‌انگیز بود که حتی با وجود مانع زبانی چقدر همه‌چیز راحت پیش می‌رفت.
احتمالا دوباره به ایران خواهید آمد؟
دوست دارم در صورت امکان به ایران بیایم. برای نمایش فیلم قصد داشتم چند روزی در ایران باشم اما محدودیت‌ها و توصیه‌های مسافرتی دولت‌ها مانع از حضور من در ایران شد. خیلی دوست داشتم هنگام آغاز نمایش فیلم در ایران باشم و کنار مردمی که با من بسیار مهربان بودند، فیلم را ببینم اما نشد.
سختی‌های کار به خصوص کار اکشن برای یک خانم در ایران؟
واقعا سخت بود و دشوار؛ به خصوص در گرمای چهل درجه و به نظرم زنان بازیگر و به خصوص ورزشکاران زن ایرانی که با حجاب در مسابقات سخت و رسمی شرکت می‌کنند و افتخار‌آفرینی می‌کنند ستودنی و قابل تقدیر هستند.
اگر دوباره به ایران بیایید دوست دارید به کدام شهرها سفر کنید؟
شنیدم جاهای خیلی قشنگی در ایران دارید. می‌خواهم بروم شمال ایران، کاشان، اصفهان و شیراز را ببینم.
از سینمای ایران چه می‌دانید؟
سینمای ایران در فنلاند کاملا ناشناخته است، بنابراین قبل از آمدن به ایران شناخت چندانی نداشتم. می‌دانم فیلمسازان نامدار و شناخته شده بین‌المللی دارید. از حضور در جشنواره فیلم فجر شگفت‌زده شدم. تا به حال چنین جشنواره پر شور و بزرگی را تجربه نکرده بودم.
بازیگر و کارگردان ایرانی مورد علاقه شما کیست؟
در بازیگری گلشیفته فراهانی و پیمان معادی و در کارگردانی هم اصغر فرهادی را می‌شناسم.
