پایگاه اینترنتی کاسمی طی گزارشی به قلم دانیل جوینر، ستون نویس و استاد دانشکده حقوق دانشگاه آلابامای آمریکا نوشت، آژانس بین المللی انرژی اتمی و کشورهای غربی در مورد تاثیری که تحریم ها می تواند بر ایران بگذارد، بیش از حد اغراق کرده اند.
بر اساس این گزارش در حال حاضر جنجال زیادی از سوی مقامات آمریکایی، در مورد نقش تحریم های مالی غرب برای حل مسئله هسته ای ایران به گوش می رسد. برای مثال، دیوید کوهن، از مقامات وزارت خزانه داری آمریکا گفته که با توجه به این تحریم ها: «آنها (ایران) به صورت فزاینده ای از نظر دیپلماتیک، مالی و اقتصادی منزوی شده اند...من تصور نمی کنم که تردیدی در خصوص تاثیر این فشارها و نقش آن در تصمیم ایران برای نشستن پای میز مذاکره وجود داشته باشد.».
این ارزیابی، ناشی از عدم شناخت کافی از تحولات بیرونی است، چه در مورد گذشته و چه در مورد آینده تحریم های غرب. باید گفت، بدون شک سیاست اعمال تحریم دلیل اصلی توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی در سال 2005، اتخاذ سیاست عدم تسلیم در برابر فشارهای غرب و حتی تهدید به بستن تنگه هرمز از سوی ایران بوده است. به بیان دیگر، تحریم های غرب دلیل اصلی کنار کشیدن ایران از مذاکرات هسته ای بوده است.
بر اساس این گزارش تحریم های غرب علیه ایران، بیش از آنکه به حل موضوع کمک کند، موجب بالا گرفتن تنش بین ایران و غرب شده است. قطعا تحریم ها موجب بازگشت ایران به پای میز مذاکره نشده است. تحریم ها همچنین نخواهد توانست ایران را وادار به توقف کامل غنی سازی اورانیوم بنماید.
با توجه این واقعیت ها در مورد عدم کارایی تحریم ها، مقامات آمریکایی باید به جای فضاسازی و ایجاد جنجال در مورد موثر بودن تحریم ها، به ارزیابی مجدد عملکرد غرب در قبال این بحران بپردازند تا درس هایی را برای مدیریت بهتر بحران های هسته ای بعدی بیاموزند.
