به گزارش صراط به نقل از اعتماد ،
به گزارش شفقنا، بخش هایی از گفت و گوی بنیادی را در ادامه می خوانید:
- سویه خطرناک مبارزه با اعتقادات، ترویج اباحهگری در جامعه است، این سویه در رأس جنگ نرم دشمنان برای فروپاشی عقائد در افکار و اعمال انسان و جامعه میباشد، دسیسهای که در جوامع مدعی یا مزیّن به دینداری هستند به سرعت انسانهای سست عقیده را به زانو در میآورد؛ این روش شیطانی سابقهای طولانی و از آغازین روزهای ظهور ادیان توحیدی، خود را نشان داده است؛ صفآرایی، حرکت جریانی اباحیگری، متهمسازی دین و متدینین، شکلگیری جامعهی رها و بیقید از هر تکلیف و قانونی و مهمتر از همه توسعه جامعه بر مبانی سست که حیثیت انسان و جامعه را با خطر نابودی مواجه میسازد، از جمله آثار اباحهگری و بیالتفاطی به موازین و معیارهای الهی بلکه سنتهای مطابق با فطرت انسانهاست.
- امروزه فضای رسانهای جهان، مروج چنین تفکری است که البته تا حدود زیادی نیز در کشورهای مختلف موفق بودهاند اما یقینا کشورهایی که برای ارزشهای دینی، هزینه دادهاند تا معیارهای نورانی اسلام در آنها ملاک رفتار اجتماعی قرار بگیرد، جامعهی هدف اینگونه رسانههاست تا تار و پود جامعه را درهم دریده و با استیلای فکری فرهنگ اباحهگری را تحت عناوین فریبندهای مانند اختیار، آزادی و حقوق انسانها در جوامع اشاعه دهند.
- حال سخن در این است در برابر این توطئه مشهود چه باید کرد؛ آیا جز پایداری و تلاش برای استحکام عقائد که عامل بازدارندهی از رسوخ مرموز این تفکر ضد اعتقادی در جامعه است، راه دیگری وجود دارد؟ آیا نباید خود را تقویت کرد تا نسل امروز و فردای جامعه از این طوفان سیاه، در امان بمانند؟ ماه مبارک رمضان «شهرالاسلام» است، ماه اسلام یعنی ماهی که اصول و فروع اسلام در باطن و متن جامعه و در وجود انسانها قوّت بیشتری یابد. همگان باید بدانیم زمانی دغدغه اصلی دلسوزان جامعه اموری از قبیل فرهنگ و سبک زندگی بود اما امروز جبههی ملحدین و منکرین، اساس اعتقادی جوامع را نشانه گرفتهاند تا جائیکه عمل نکردن به فروع دین، امری عادی جلوه کند.
- متأسفانه نشانههایی از زدودن دین در جامعه خودنمایی میکند و نهاد و سازمانی که متولی و اتاق فرماندهی در این جهاد مقدس باشد، چنانکه شایسته است وجود ندارد و نخبگان مؤثر و متعهد را به بهانههای مختلف از قطار انقلاب به بیرون پرتاب کردهاند که این هم مصیبتی عظیم در بحبوحه جنگ تمام عیار ترکیبی دشمنان میباشد.
- واقعاً سوال اینجاست که چرا عدهای با سیاست دافعه، حجم عظیمی از کارآمدان در عرصههای فعالیت اجتماعی را به گوشهای رانده و خود نیز حرکت بایستهای در این آوردگاه، انجام نداده و بعید است که بتوانند انجام دهند، به هر حال این نقدی است بر بسیاری از متولیان امور که در این مسیر دچار اشتباه محاسباتی شدهاند.
- بسیاری از مباحثی که امروز برای جامعه ما به صورت مسأله درآمده، وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم است که بر عقائد آنها اثری مستقیم گذاشته است – در اینجا از تمام زحمات خادمان ملت که توان خود را بکار بستهاند تشکر میکنیم – اما حقیقت امر این است که اقتصاد و معیشت و تلاطم بالا و پائین شدن مایحتاج ابتدایی مردم، گاه انسانها را به زانو در میآورد و این در جامعه و نظامی که به نام اسلام برپا شده است، تاثیری دوچندان دارد.
- گاهی احساس میشود مسئولین امر هیچ التفاطی به آنچه در جامعه رخ میدهد ندارند در حالیکه همین وضعیت است که سازمان فکری و ساختار اعتقادی افراد و جامعه را دگرگون و متلاشی میکند و نیز گاهی یقین حاصل میشود که نسبت تاثیر و تاثر اعتقاد انسانها و اقتصاد و معیشت آنها، امری مغفول واقع شده است که گاه بیمهابا گرانیهای دستوری، روان جامعه را بهم میریزد.
- امروز عنان بسیاری از امور اقتصادی کشور در اختیار ارگانهای دولتی است و مردم انتظار ساماندهی وضع موجود را دارند که البته – چنانکه روح تمام عهدنامه مالک اشتر بالا بردن آستانه صبر والیان است – مسئولان باید نسبت به حقوق مادی و معنوی مردم حساسیت بیشتری داشته باشند و با تلاش بیشتر، عملاً به سوالات و مطالبات مشروع مردم پاسخگو باشند.
- چند روز قبل یکی از منتخبان انتخابات اخیر گفته بود که باید مشکلات مردم با مسئولان اجرایی «مطرح» شود، این در حالی است که مردم انتظار «مطالبه» را از منتخبان خود دارند، واقعاً آیا معیشت سخت مردم در این زمانه، امری است که نیاز به طرح و بیان داشته باشد!