متن گفتگوی پایگاه خبری صراط با محمدرضا مهاجری را در ادامه می‌خوانید:
۱. مهمترین موضوعی که مجلس کنونی از آن غفلت کرد چه بود؟
مجلس باید بتواند به صورت ذاتی به وسیله‌ی نظارت مستمر و تصویب مصوبات موثر به افزایش کارآمدی دولت کمک کند، این اتفاق زمانی می‌افتد که توانمندی اعضای دولت و نمایندگان مجلس از متوسط مردم رای دهنده بالاتر باشد. متاسفانه ما در عصری زندگی میکنیم که با بحران زوال سرمایه سیاسی صاحب منصبان مواجه هستیم.
به عنوان مثال قانون راهبردی مجلس برای مذاکرات هسته‌ای در دولت قبل با سیاسی کاری مانع از دستیابی به یک توافق خوب در یک زمان خوب شد. دلیل و انگیزه تصویب این قانون در مجلس قبل، بسته شدن دست دولت روحانی و عراقچی بود تا نتوانند به یک توافق خوب دست یابند. همین قانون بعدها برای باقری و دولت جدید هم مشکل ساز شد.
مجلس یازدهم هم در عرصه نظارت ناتوان و فَشل بود و هم در زمینه تنظیم مقررات و تصویب مصوبات.
۲. چرا مجلس یکدست اصولگرا با ریاست قالی باف، دائم درگیر حاشیه از دخالت در عزل و نصب‌ها تا دریافت شاسی بلند و یا عدم تصویب طرح شفافیت بود؟
اولویت مجلس فعلی کار کردن در حوزه وظایف نماینده مجلس و داشتن مجلس قدرتمند نبود بلکه برنامه ریزی سیاسی بلند مدت برای کسب سهم بیشتری از قدرت بود. همه تلاش‌ها منجر به این شد که مجلس به عملکرد ذاتی خود و وظایف و رسالتی که بصورت اساسی بر دوش دارد، توجه نکند و صرفا به این بپردازد که چطور می‌تواند با انجام لابی‌ها و بازی هم سیاسی سهم خود را از طیف قدرت بیشتر کند.
نتیجه عملکرد مجلس این شد که در جامعه چیزی بجز حواشی از مجلس یازدهم دیده نشد. امروز مردم معتقدند که این مجلس انقلابی برخلاف تمام مجالس قبل، حتی یک کار مثبت انجام نداده است. مردم از مجالس قبلی خاطره‌ای در جهت خدمت دارند، اما مجلس یازدهم در این زمینه بسیار فقیر است.
۳. آیا با این اوضاع کشور در حوزه اقتصادی و اجرایی، مجلس آتی می‌تواند تاثیرگذار و موفق باشد؟
با عملکردی که شورای نگهبان برای تایید صلاحیت‌ها از خود نشان داد و نگاه به حکمرانی با توجه به اینکه به نظر می‌رسد می‌خواهد که کارآمدی را با تعریف مختص به خود جایگزین صندوق رای کند، من چندان امیدوار نیستم به اینکه مجلس آینده موفق‌تر از مجلس یازدهم تشکیل شود.
به عقیده بنده مجلس آینده محمل دعوا‌های سیاسی برای افزونی قدرت نزد نمایندگان و گروه‌های سیاسی حامی آنان خواهد بود؛ بنابراین فکر نمی‌کنم اتفاق خاصی در زمینه بهبود عملکرد مجلس و نظارت بر دولت رخ دهد. من امیدی ندارم.
