چهارشنبه ۰۵ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۹ بهمن ۱۴۰۲ - ۰۸:۴۵
عصبانیت حسین شریعتمداری از ظریف؛

زود عذرخواهی کن!

زود عذرخواهی کن!
حسین شریعتمداری خطاب به ظریف نوشت: برادرانه پیشنهاد می‌کنیم هرچه زودتر از مردم شریف ایران به خاطر اظهارات بیجا و دشمن‌پسند خود پوزش بخواهید.
کد خبر : ۶۴۹۱۰۴

به گزارش پایگاه خبری صراط  حسین شریعتمداری در کیهان نوشت:

۱- دیروز آقای ظریف، وزیر سابق امور خارجه در یک نشست دانشجویی که با عنوان «‌نظم جدید در دنیا‌» برگزار شده بود، گفت: «‌موشک مهم است به ابالفضل مهم است، به خدا مهم است. اما مردم مهم‌تر هستند»! این بخش از سخنان ایشان به‌گونه‌ای است که انگار تلاش متخصصان نظامی ایران برای ساخت موشک، به معنای کم‌اهمیت! دانستن مردم است! و در این میان، ساخت و تولید موشک، با‌اهمیت‌تر از مردم تلقی و تصور شده است! باید از ایشان پرسید؛ آقای ظریف چه کسی گفته است موشک مهم‌تر از مردم است که جنابعالی احساس تکلیف کرده‌اید این تلقی را به زعم خود اصلاح کنید؟! مگر «‌موشک» و «‌مردم‌» در دو نقطه مقابل و متضاد با یکدیگر قرار دارند که توجه به یکی از آن دو به معنای کم‌اهمیت دانستن دیگری باشد؟! موشک برای حفظ جان مردم است. مگر برای شما، جان و مال و نوامیس مردم اهمیتی ندارد؟! اگر این‌گونه نیست، چرا توان موشکی را که برای حفظ جان مردم است، از اهمیت دادن به مردم تفکیک می‌کنید؟!. آن‌هم در دنیایی که قدرت‌های وحشی نظیر آمریکا و انگلیس و رژیم صهیونیستی بارها نشان داده‌اند که به خون مردم ایران تشنه‌اند و اگر از توانمندی و اقتدار جمهوری اسلامی ایران که برخورداری از موشک‌های دوربرد و مدرن از جمله آنهاست، بیم نداشتند تاکنون بارها خاک میهن اسلامی را شخم زده و مردم این مرز و بوم را به خاک و خون کشیده و از میان برداشته بودند. آیا غیر از این است؟! آیا آنچه امروزه در غزه شاهد آنیم برای آقای ظریف درس‌آموز نیست؟! رژیم صهیونیستی با حمایت آشکار و بی‌پرده مالی، سیاسی و تسلیحاتی آمریکا و اروپا و برخی کشورهای بی‌غیرت و دست‌نشانده منطقه، نزدیک به ۳۰ هزار انسان مظلوم و بی‌پناه را در غزه به خاک و خون کشیده است و این جنایت وحشیانه و هولناک همچنان با حمایت قدرت‌های یاد شده و بی‌توجه به اعتراض‌های گسترده مردمی در سراسر جهان ادامه دارد. 

۲- آقای ظریف! آیا قدرت‌های یاد شده، ایران اسلامی را اصلی‌ترین دشمن خود نمی‌دانند؟! و آیا طی ۴۵ سالی که از عمر نظام مقدس جمهوری اسلامی می‌گذرد، کمترین فرصتی را برای مقابله با ایران از دست داده‌اند؟! و آیا اگر از توان نظامی ایران وحشت نداشتند تاکنون ده‌ها بار به میهن اسلامی حمله نکرده بودند؟! جنابعالی از کدام منطق عقلی و سیاسی پیروی می‌کنید که برخورداری ایران از توان موشکی را نشانه کم‌اهمیت‌تر دانستن مردم در مقایسه با آن معرفی فرموده‌اید؟! آیا دشمنان ما به هیچیک از مبانی اخلاقی و قوانین بین‌المللی پایبند هستند؟! آیا هنوز هم تصور می‌فرمائید که حرف جان کری سند است؟! دیدید که نبود! جناب ظریف آیا جان و مال و نوامیس مردم ایران برای جنابعالی اهمیتی ندارد که ساخت موشک را کم‌اهمیت دادن به مردم می‌دانید؟! قیاس جنابعالی مصداق این بیت از ملای رومی است که «‌از قیاسش خنده آمد خلق را ... کو، چو خود پنداشت صاحب دلق را‌»!


۳- آقای ظریف! جنابعالی در آذرماه ۱۳۹۲ نیز در دانشکده فنی دانشگاه تهران فرموده بودید «‌آیا شما فکر کرده‌اید آمریکا که با یک بمبش می‌تواند تمام سیستم‌های نظامی ما را از کار بیندازد، از سیستم نظامی ما می‌ترسد‌»؟ معنای این سخن چه بود؟! غیر از این بود که تقویت سیستم نظامی کشور را بی‌فایده - و یا حد‌اقل، کم‌اثر- می‌دانستید. چرا؟! بعدها گفتید که سخنان شما تحریف شده است! در صورتی که تحریف نشده بود. ولی توضیح بعدی جنابعالی «‌عذر بدتر از گناه»‌! بود. فرمودید: «‌من گفتم قدرت ما، مردم است، نه توان دفاعی؟! امروز هم می‌گویم، باز هم خواهم گفت، چون حرف امام(ره) است که مردم پایه قدرت ما هستند. بد گفتم‌»؟! جناب ظریف! منظورتان چیست؟ منظورتان مردم با دست خالی است؟! اگر این‌گونه نیست، چرا توان دفاعی را با اهمیت دادن به مردم در تضاد می‌دیدید و می‌بینید؟!


۴- آقای ظریف! این پرسش -با عرض پوزش- از جنابعالی در میان است که دیدگاه حضرتعالی با خواست و اهداف دشمنان جمهوری اسلامی ایران که بارها به صراحت اعلام کرده‌اند چه تفاوتی دارد؟! آیا دست کشیدن ایران از توان موشکی، خواسته و آرزوی آمریکا و هم‌پیمانان غربی و عبری و عربی آن نیست؟! ممکن است بفرمائید که جنابعالی موشک را هم مهم می‌دانید! خُب موشک را برای چه مهم می‌دانید؟ برای فشفشه‌بازی شب چهار‌شنبه سوری؟! یا برای حفاظت از جان و مال مردم؟ اگر گزاره دوم مورد نظرتان است، چرا توان موشکی را جدای از اهمیت دادن به مردم تلقی می‌کنید؟!
و بالاخره، برادرانه پیشنهاد می‌کنیم هرچه زودتر از مردم شریف ایران به خاطر اظهارات بیجا و دشمن‌پسند خود پوزش بخواهید.