ناصر ایمانی به رغم اینکه برخی بر این باور هستند ارائه لیست واحد نشانه وحدت است، می‌گوید انتظار برای ارائه لیست واحد آفت جریان‌های سیاسی محسوب می‌شود و اساساً ارائه لیست واحد از طرف جریان سیاسی نشانه تفاهم در آن گروه نیست.
*آقای ایمانی! رفتارهای اخیر اصولگرایان و برخی اظهاراتی که طی روزهای اخیر صراحتا بیان شد نشان می دهد که تکثر لیست ها را در جریان اصولگرا شاهد هستیم، ارزیابی شما چیست؟
به نظر بنده اصولگرایان در انتخابات مجلس دوازدهم به لیست واحد نخواهند رسید و بهتر هم این است که به لیست واحد نرسند. به این دلایل می‌گویم اصولگرایان به لیست واحد نخواهند رسید که اولاً اختلاف دیدگاه در میان طیف‌های مختلف جریان اصولگرا فراوان است و در ثانی اصولگرایان در قدرت هستند، وقتی هر جناح سیاسی در قدرت حضور داشته باشد امکان تفاهم میان آنها کمتر می‌شود و بالعکس یعنی اگر جریانی در قدرت نباشد امکان تفاهم میان آنها بیشتر است، در نتیجه بعید به نظر می‌رسد که اصولگرایان بتوانند به لیست واحد برسند و در نهایت شاهد دو یا سه لیست اصلی اصولگرا در جریان انتخابات خواهیم بود.
چنانچه شورای ائتلاف یک لیست می‌دهد، امکان دارد جبهه پایداری با شورای ائتلاف لیست واحد بدهند اما ممکن است خودش لیست جداگانه بدهد، همچنین شورای وحدت را هم داریم و علاوه بر همه این موارد امکان دارد ۲،۳ لیست دیگر در آستانه انتخابات بیرون بیاید. البته این لیست‌ها همپوشانی و افتراقاتی هم دارند برای نمونه امکان دارد در لیست‌های مذکور ۱۵ الی ۲۰ نفر مشترک داشته باشند و تعدادی هم غیرمشترک داشته باشند، بنابراین وقتی می‌گوییم لیست جداگانه منظور این نیست که همه ۳۰ نفر جدا هستند.
بهتر است اصولگرایان یک لیست ندهند
نکته دیگر در مورد لیست‌های اصولگرایان این است که بهتر است یک لیست ندهند چراکه وقتی طیف‌های مختلف یک جناح سیاسی بخواهند همه افراد با دیدگاه‌های مختلف را در یک لیست جا دهند، همه طیف‌ها مجبور می‌شوند هزینه سیاسی بپردازند و این هزینه‌های سیاسی بعداً تبعات زیادی برای خودشان دارد، لذا بهتر است که این هزینه سیاسی را نپردازند.
فرض کنید که در جریان اصلاح‌طلب کارگزاران سازندگی، اعتماد ملی و اتحاد ملت لیست مشترک دهند، اولاً این احزاب امکان ارائه لیست مشترک ندارند چراکه اختلاف نظر دارند ولی حتی اگر بخواهند اختلاف نظر را کنار بگذارند و تنازل کنند، این تنازل به اندازه ای خواهد بود که هر کدام مجبور می‌شوند هزینه‌های سیاسی را بپردازند، یعنی اتحاد ملتی‌ها باید قبول کنند در لیستی به نام کارگزاران سازندگی حضور داشته باشند که ممکن است دیدگاه‌ها و حرکت‌های آنها را قبول نداشته باشند، عین همین داستان در مورد اصولگرایان هم صدق می‌کند یعنی وقتی اختلاف نظر و دیدگاه بالا باشد، هزینه‌ها را افزایش می‌دهد، بنابراین بهتر است اصولگرایان یک لیست ندهند.
گروه‌های اصولگرا گاها در مسائل ایدئولوژیک باهم اختلاف نظر دارند
بنده اساساً یک لیست واحد دادن را یک ارزش نمی‌دانم، به عبارت دیگر اینکه یک جناح سیاسی یک لیست بدهد نشانه موفقیت آن جناح نیست. گاهی اوقات به دلیل اختلاف دیدگاه‌ها یک لیست دادن ضدارزش می‌شود، الان در جناح اصولگرا جبهه پایداری، شریان، ائتلافی‌ها و وحدت داریم که بعضاً در مسائل سیاسی اختلاف نظر دارند البته برخی از همین گروه‌ها در مسائل ایدئولوژیک هم اختلاف نظر دارند و شاید به روی خودشان نمی‌آورند.
لذا اگر این گروه‌ها در داخل یک لیست قرار بگیرند، نشانه وحدت است؟ وحدت امر خوبی است اما وحدت به چه قیمتی امر مهمی است. بنابراین بنده اعتقاد دارم وقتی در جریان سیاسی افراد دور هم جمع می‌شوند اگر دیدگاه‌های نزدیک بهم دارند و تنها در مسائل جزئی باید مقداری تنازل پیدا کنند، میتوانند یک لیست بدهند اما به نظر بنده نباید یک لیست را برابر وحدت دانست.
*برخی افراد هم مدعی هستند خودشان می توانند لیست ببندند و رأی آوری هم دارد، مثلا اخیرا گفته شد آقای قالی باف در جمعی مدعی شده می‌تواند لیست ۳۰ نفره‌ای ببندد که همگی موفق ورود به مجلس شوند، ارزیابی شما از این قبیل ادعاها چیست؟ واقعا لیست فردی رأی آوری دارد؟
بنده اطلاع ندارم قالیباف کجا چنین ادعایی را مطرح کرده است و اینکه فرد دیگر از او نقل قول کند خیلی رسمیت ندارد، بنده نمی‌توانم در این مورد اظهارنظر کنم اما در مجموع طبیعی است که در حال حاضر در کشور هیچ فردی از هیچ جناحی نمی‌تواند چنین ادعایی کند، به این معنی که حتی اگر در اصلاح‌طلبان فردی مانند خاتمی چنین ادعایی کند، ادعای گزافی است چنانچه اگر حدادعادل، لاریجانی، قالی باف هم این ادعا را داشته باشند، ادعای گزافی است و فردی نمی‌تواند این ادعا را داشته باشد چراکه ادعای بزرگی است.
در حوزه‌های بزرگ امکان رأی آوردن افراد به صورت تک نفره بسیار پایین است
*فضای سیاسی کشور را طوری می ببینید که افراد و چهره‌ها بر روی تک رأی‌ها حساب کنند یا افراد با حضور در لیست رأی می‌آورند؟
بستگی به این دارد که بحث تک رأی و لیست را در مورد کدام حوزه بحث کنیم. تجربه نشان داده در حوزه‌های بزرگ امکان رأی آوردن افراد خارج از لیست بسیار کم است. البته امکان دارد افراد در لیستی حضور داشته باشند منتها این افراد به پشتوانه حضور در لیست رأی نیاورند بلکه پشتوانه خودشان رأی بیاورند.
برای مثال تصور کنید آقای نوبخت که کاندیدا شده درست است که قاعدتاً در لیست قرار خواهد گرفت اما او به پشتوانه حضور در لیست وارد مجلس نمی‌شود بلکه به پشتوانه خودش وارد مجلس می‌شود.
بنابراین در حوزه‌های بزرگ امکان رأی آوردن افراد به صورت تک نفره بسیار پایین است اما هر چه حوزه‌ها کوپک‌تر می‌شوند این احتمال رأی آوردن تک نفره افزایش پیدا می‌کند کما اینکه در حوزه‌هایی که یک یا دو نماینده می‌خواهند امکان دارد لیستی اصلاً وجود نداشته باشد.
