به گزارش صراط، روزنامه هم میهن نوشت: رضامراد صحرایی، وزیر آموزش و پرورش ادعاهای بسیار عجیبی را مطرح کرده است. او ادعا کرده که «بهترین معلمان را از طریق آزمون‌های سفت و سخت استخدامی به مدارس دولتی می‌فرستیم» و از سوی دیگر مدعی شده است: «اکنون ساختمان و فضای فیزیکی مدارس دولتی به مراتب از فیزیک و ساختمان مدارس غیردولتی بهتر است، البته موارد استثنا هم وجود دارد.»
وزیر آموزش و پرورش در حالی ادعا می‌کند که فضای فیزیکی مدارس دولتی بهتر از مدارس غیردولتی است و استثنائات را بی‌اهمیت جلوه می‌دهد که تسنیم در گزارشی با تیتر «وضعیت نگران‌کننده مدارس فرسوده ادامه دارد» نوشت: «حدود 19 درصد مدارس کشور نیازمند مقاوم‌سازی و تخریب و بازسازی هستند و هم‌اکنون حدود 3 میلیون دانش‌آموز در مدارس تخریبی در حال تحصیل هستند. طبق آمار رسمی اعلام‌شده در سال 1401، در مجموع 106.491 مدرسه دولتی در کل کشور چنین وضعیتی را شاهد هستیم: 7017 مدرسه (19/11درصد) فاقد آب آشامیدنی لوله‌کشی شهری یا روستایی، 15265 مدرسه (35/24درصد) فاقد آبخوری مجزا از روشویی، 5268 مدرسه (4/8درصد) فاقد چشمه توالت و کمترین میزان تخصیص هم مربوط به تخریب و بازسازی مدارس فرسوده است.»
در گذشته نیز زنگ هشدار فرسودگی مدارس به صدا درآمده بود و علیرضا کریمیان، مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران خرداد سال 1401 گفته بود: «تقریباً 40 درصد مدارس دولتی شهر تهران دچار فرسودگی است، فضاهای آموزشی تهران به‌لحاظ فرسودگی در شرایط خوبی قرار ندارند و نیازمند بازسازی، نوسازی و اقدامات مؤثر در این زمینه‌اند.»
این در حالی است که کلاس‌های بسیاری بودند که چند ماه ابتدایی سال تحصیلی را بدون معلم سپری کردند و دانش‌آموزان مجبور بودند در زمان کمتری خود را به دیگر دانش‌آموزان برسانند. ضمن آنکه ضرب و شتم برخی از دانش‌آموزان توسط معلمان‌شان شاید انگشت‌شمار باشد اما در مدارس دولتی رخ داده است. نظام انگیزشی که صحرایی به‌عنوان یک امتیاز مثبت در مدارس غیرانتفاعی یاد می‌کند چرا در مدارس دولتی پایه‌گذاری نمی‌شود؟ معلمان تا زمانی که شرایط معیشتی سختی دست به گریبانند و فکرشان از «غم نان» رها نشده، نمی‌توانند انگیزه کافی برای تدریس داشته باشند. از سوی دیگر تغییر 20هزار مدیر مدرسه در سال جاری و ورود طلبه‌ها به مدارس نیز با واکنش‌های بسیاری روبه‌رو شده است.
با آنکه وزیر آموزش و پرورش از «برخورد غیرسیاسی با پدیده‌های تعلیم و تربیت» خبر می‌دهد، کارشناسان حوزه آموزش اقدامات او را به مسائل سیاسی گره می‌زنند و ادغام رشته‌های ریاضی، تجربی و انسانی و تغییر بسیار در محتوای کتاب‌های درسی را به نفع سیاست توصیف کرده‌اند. اقدامات دو سال اخیر گردشگران تحصیلی کشورهای ترکیه و امارات را افزایش داده و خانواده‌هایی که متمول هستند فرزندان خود را برای تحصیل به این کشورها می‌فرستند. در حقیقت مهاجرت از متخصصان، کارگران حرفهای و نخبگان به دانش‌آموزان رسیده است.
