به گزارش صراط به نقل از فارس ، غلامرضا تختی در پنجم شهریور سال 1309 درخانواده‌ای مذهبی و متوسط در محله خانی آباد تهران به دنیا آمد. رجب خان پدر تختی غیر از وی دو پسر و دو دختر داشت که همه آنها بزرگتر از رضا بودند.
تختی از20سالگی کشتی را در باشگاه پولاد زیرنظر حبیب اله بلور آغاز کرد. وی در رقابتهای قهرمانی کشور طی سالهای 1329 تا 1338در وزنهای 6-7-8 هشت بار قهرمان کشور شد. غلامرضا همچنین سه بار پهلوان ایران شد.
تختی در اولین حضور خود در تیم ملی در رقابتهای جهانی 1951 هلسینکی در وزن 79 کیلوگرم صاحب مدال نقره شد.
رضا در اولین حضور خود در المپیک در رقابت های 1952 هلسینکی با شکست مقابل کوریدزه از شوروی به مدال نقره دست یافت.
افتخارات پهلوان بزرگ کشتی ایران در رقابتهای جهانی 1959 و 1961 و 1962 تهران، یوکوهاما و تولیدو با کسب دو مدال طلا و یک مدال نقره ادامه یافت.
تختی در رقابتهای المپیک 1956و1960 ملبورن و رم صاحب یک مدال طلا و یک مدال نقره شد.غلامرضا همچنین در بازیهای آسیایی 1958 توکیو به مدال طلا دست پیدا کرد. تختی آخرین بار در رقابت های جهانی 1966 تولیدو دوبنده تیم ملی را به تن کرد.
غلامرضا تختی اولین کشتی گیر ایرانی است که موفق شد در سه وزن صاحب مدال شود. وی همچنین پر افتخار ترین کشتی گیر تاریخ کشتی ایران در المپیک است.
وایکینگ پالم سوئدی، عادل آتان ترک، بوریس کولایف روس، پیتر بیلر امریکایی، دیتریش آلمانی، ویحزیستیوک روس، عصمت آتلی ترک، حسن کنگور ترک، الکساندر مدوید بلاروس و احمد آئیک ترک مهمترین رقیبان تختی در 14 سال حضور وی در عرصه بین الملی بودند.
تختی در لیست بهترینهای قرن فیلا در جایگاه سیزدهم قرار دارد و در رقابتهای جهانی2007 باکو نیز از وی بعنوان یکی از مشاهیر کشتی دنیا تجلیل شد.
غلامرضا در آبان ماه 1345زندگی مشترک خود را آغاز کرد و بابک تنها یادگار تختی است. تختی سرانجام 17دی ماه سال 1346در حالیکه بابک 4ماهه بود در هتل آتلانتیک سابق درگذشت.
بی شک آن چیزی که از تختی می توان گفت این است که این مرد بزرگ در زمان نماند و پس از 56 سال از رفتنش هنوز هم یاد و خاطره او در میان مردم باقی مانده است.
در حقیقت غلامرضا تبلور آرزوهای یک ملت بود. او سمبل تاریخ ماست مردی که درمیان مردم زیست و از میان مردم رفت و پیکرش در ابن بابویه شهر ری آرام گرفت. روحش شاد، یادش گرامی.
