به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از زومیت، آنِمیکی میلکز از دانشگاه ریدینگ بریتانیا میگوید: «بهاحتمال زیاد، نخستین سلاحهایی که انسان باستانی استفاده میکرد، از چوب ساخته شده بودند؛ اما ازآنجاکه اکثر آنها را قارچها یا باکتریها تخریب کردهاند، نمونههای کمی از چنین ابزارهایی در دست داریم.»
مجموعهای از مصنوعات یافتشده در منطقهی شونینگن آلمان شامل سلاحهایی است که بین ۳۰۰ تا ۳۳۷ هزار سال قدمت دارند. بقایایی از انسانتباران در این منطقه یافت نشده است؛ اما براساس تاریخها، این احتمال وجود دارد که نئاندرتالها یا همتایان پیشین آنها (انسانهای هایدلبرگی) سازندگان این سلاحها بوده باشند.
میلگز میگوید: «این منطقه در بیشتر برهههای زمانی گذشته زیر آب بوده و همین موضوع نیز از آثار چوبی دربرابر باکتریها و قارچها محافظت کرده است. اگر این چوب در سطح آب در نوسان بود، بهسرعت در عرض چند سال پوسیده میشد.»
چوب ۷۷ سانتیمتری در سال ۱۹۹۴ کشف شد؛ اما میلکز و همکارانش بهتازگی و با استفاده از تکنیکهای تصویربرداری مدرن مانند میکروسکوپ سهبعدی، آن را مطالعه کردهاند. بهگفتهی میلکز، میکروسکوپ سهبعدی امکان انجام کارهایی نظیر اندازهگیری و دیدن مشخصات نشانهی برش را دراختیار محققان قرار میدهد.
محققان در بررسیهای خود دریافتند که برخلاف دیگر سلاحهای موجود در این منطقه که از تنهی صنوبر ساخته شدهاند، این چوب از شاخهی درخت صنوبر تهیه شده است. بهگفتهی میلکز، شاخهها سبکتر هستند و انحنا دارند.
دو انتهای این چوب تاریخی تیز است؛ اما یک سر آن سریعتر از سر دیگر باریک میشود که بهعقیدهی میلکز دلیلش این بوده است که سازندگان سلاح نمیخواستند که مرکز این جِرم در وسط آن قرار داشته باشد. علائم یادشده نشان میدهند که این سلاح بهجای نیزه مانند بومرنگ طراحی شده بود و انسانهای نخستین ابزاری آیرودینامیک ساخته بودند.
میلکز با مطالعهی سلاحهای استفادهشده در جوامع مدرن شکارچیگردآورنده به این نتیجه رسیده که این چوب ممکن است بهسمت حیوانات متوسطی مانند گوزن پرتاب شده باشد تا آنها را بیهوش کند. بهگفتهی میلکز، انسانها سپس میتوانستند از نیزه برای کشتن حیوانات استفاده کنند.
میکلز با اشاره به پیداشدن ردپای کودکان در این محل میگوید که چوب بهاندازهای سبک است که حتی امکان دارد کودکان حین یادگیری شکار از آن استفاده کرده باشند.