شهید صیاد شیرازی، نماد وحدت ارتش و سپاه

به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از ایرنا، پس از پیروزی انقلاب اسلامی تعهد، تقوا و تخصص سپهبد شهید صیاد شیرازی باعث شد ابتدا در کسوت فرمانده نیروی زمینی ارتش، سپس عضو شورایعالی دفاع و سرانجام تا جانشینی ستاد کل نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران نیز ارتقا یافت.

اگر چه مراتب اخلاص، اقتدار و توانمندی‌های فرماندهی شهید صیاد شیرازی در جریان جنگ تحمیلی بار‌ها برای مقامات عالی نظام به اثبات رسید، اما در طراحی، نظارت و اجرای موفق عملیات مهم مرصاد و دفع آخرین حمله صدام تکریتی و فتنه خطرناک منافقین کوردل اوج گرفت و به منصه ظهور رسید و همین مجاهدت مخلصانه و محبوبیت صادقانه امیر اندیشمند ارتش اسلام موجب شد سحرگاه ۲۱ فروردین ماه سال ۷۸ بدست بریده گروه نفاق لحظه غم انگیر شهادت این فرمانده با فراست و عارف با کرامت رقم بخورد و با قهقهه مستانه به وصال یار نایل شود.

شهیدی باشکوه که در حیات و مماتش فراتر از زمان و فراخ‌تر از زمین سرشار از معارف الهی در حریم بَصَر مشغول و از عشق سر بیزار شد و هفت سین سعادت را بر قله قاف قداست گسترانید.

این سربدار لایق و امیر با کفایت با آنکه بزرگ بود، اما دعوی بزرگی نکرد، چون می‌دانست که محک تجربه و کیمیای عمل نگین انگشتری را در جای خود می‌نشانند.

صیاد صاحب سخن، عاشقی که صید جانان شد و با رخ گلگون، رایت سرخ شفق، بام آبی سحر، برف زرین زمانه، غرش غروب غیرت و آئینه سپهدار عشق در حاله خِرد و خرمن مهر خدا میهمان (عِندَ رَبِهِم یُرزقون) شد.

امیر افتخار آفرینی که با اعجاز ایمان و عطای اخلاص ندایش در حلقوم تاریخ و صدایش همدم باد در معیت قافله عارفان سینه به دریای دادار سپرد و به تولای دوست رسید تا گوهر اسرار از اقیانوس یقین بر گیرد.

سپهبد شهید علی صیاد شیرازی امیری آزاده بود که طلای وجودش در کوره کُدورت و معدن معاندت بنی صدر خائن نیز درجه خلوص گرفت و مراتب ولایت پذیریش دیگر بار ترجمه شد و سرو جان را در طبق مصلحت نظام و افاضه امامش نهاد.

به گواه مستندات متقن تاریخی او نماد وحدت ارتش و سپاه، ستون فقرات جنگ، عَلَم عزت و اقتدار ایران، خادم ملت و معتمد رهبری بود که در نهایت نورانیت و اوج ادب قابلیت‌های فردی را به توان جمعی تبدیل نمود.

مغز متفکر و معونه معنوی دوران دفاع مقدس بود که زلف زهد را به چتر شهادت گره زد و هم آغوش ایثار و هم‌نفس آزادی سَرو سان و خورشید گون به ملاقات خدا رفت.

او سخت کوشی آسان گیر و مجاهدی متدین بود که جرعه نوش نسیم نبوت شد و به امامت اقتدا نمود، با آب عرفان وضو ساخت و در قبله جان نماز رضا بجای آورد.

فرمانده‌ای فرهمند و فرهیخته‌ای فاضل که رزم بی امان و اشراف اعتقادی اش در اداره جنگ تحمیلی بغض صدام و بهت منافقین را برانگیخت و چنین شد که پس از سالیان متمادی جنگ و جهاد برای حفظ دین و نجات نام و ناموس کشورش در فصل همنوایی بلبلان بهاری و سمفونی فرشتگان خدائی بر بال ملائک نشست و با توشه تحمید و تمجید ماموران الهی بر مسند رنگین شهادت تکیه زد و بر خوان درامان شهیدان همیشه جاوید تاریخ میهمان شد.

اینک و در بیست و پنجمین سالگرد شهادت این سرباز سرافراز به مناره مینوی شهیدان همرزمش سوگند یاد می‌کنیم که سرشار از صهبای عشق و صفای عاشقی تا زنده ایم در راهش بکوشیم و بیادش بجوشیم.