به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از تسنیم، رقابت بین احزاب و جریانات سیاسی ترکیه ادامه دارد و با آن که 5 هفته به روز انتخابات مانده، فضای سیاسی و اجتماعی این همسایه غربی ایران، هیجانی شده است.
ترکیه در شرایطی به سمت و سوی انتخابات می رود که بحران اقتصادی بر سر این کشور سایه افکنده و میلیون ها خانوار در این کشور، برای تامین نیازهای حداقلی خود، با تنگنای شدید روبرو شده اند. به همین دلیل تحلیلگران سیاسی بر این باورند که خود بحران اقتصادی و تورم، مهمترین و اثرگذارترین رقیب اردوغان است.
چهار نامزد، دو گفتمان
دو نامزد اصلی و قدرتمند و دو نامزد ضعیف در اردیبهشت ماه پیش رو، در یکی از سرنوشت سازترین انتخابات های تاریخ ترکیه به مصاف هم می روند. نامزدهای مهم و تعیین کننده عبارتند از:
رجب طیب اردوغان رهبر حزب عدالت و توسعه و نامزد مشترک ائتلاف جمهور.
کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق و نامزد مشترک 6 حزب مخالف اردوغان موسوم به ائتلاف ملت.
اما دو نامزد دیگر این انتخابات تا چه اندازه شایان توجه و حائز اهمیت هستند؟ سینان اوغان، جوان ملی گرای اهل قارص که با شعارهای ملی گرایانه راست افراطی شناخته می شود و محرم اینجه از سران پیشین حزب جمهوری خلق که حالا حزبی به نام مملکت تاسیس کرده است. این دو نامزد، از افرادی هستند که در پارلمان کرسی ندارند و بر اساس قوانین ترکیه، ناچار شدند برای ثبت نام در انتخابات، امضای دست کم یکصد هزار نفر از شهروندان ترکیه را گردآوری کنند.
هم محرم اینجه و هم سینان اوغان، تنها اندکی بیش از یکصد هزار امضا جمع کردند و بر اساس همین موضوع می توان چنین پیش بینی کرد که این دو نفر، در صحنه انتخابات نیز رای قابل توجهی به دست نیاورند و نقش قابل توجهی نداشته باشند.
اما ویژگی مشترک این دو نامزد چیست؟ در پاسخ باید گفت:
الف) اینجه و اوغان، هر دو، جاه طلب و تک رو هستند. اینجه سودای رهبری حزب جمهوری خلق را داشت و با کلیچدار اوغلو دعوا کرد و از حزب او جدا شد. اوغان نیز ابتدا در حزب حرکت ملی با باغچلی بر سر قدرت دعوا کرد و سپس در حزب خوب متعلق به خانم مرال آکشنر، باز هم بر سر قدرت دعوا کرد و از او هم جدا شد. بنابراین هر دوی آنها افرادی تک رو و جاه طلب هستند که معتقدند باید نقش محوری داشته باشند.
ب) نه اینجه و نه اوغان، برنامه سیاسی روشنی برای اداره ترکیه ندارند. اینجه امیدوار است با تاسیس حزب مملکت، از کلیچدار اوغلو امتیاز وزارتخانه بگیرد و از رقابت پا پس بکشد، اوغان نیز به این دلخوش است که با تحریک عواطف ملی گرایان راست افراطی ترکیه، جای پایی برای خود پیدا کند و در آینده لیدر ملی گرایان شود.
آغاز گنده گویی کلیچدار اوغلو
کمال کلیچدار اوغلو، نامزد ریاست جمهوری ائتلاف ملت، پیش از این فقط درباره مسائل داخلی ترکیه حرف می زد و به موضوعاتی همچون فساد مالی، ندانم کاری های اردوغان، تورم، بیکاری و مشکلات زنان و جوانان اشاره می کرد اما او حالا، رفته رفته پوشه مسائل منطقه ای را نیز گشوده است.
کلیچدار اوغلو دو روز پیش در یک سخنرانی عمومی در برنامه گردهمایی ملی در قونیه گفت: «ترکیه اکنون باید با جهان رقابت کند. ترکیه اکنون باید رهبر منطقه خود باشد. مشکلات ترکیه خیلی بزرگ است، اما باید پیشرفت کند و باید با جهان رقابت کند. شما این وضعیت را تغییر می دهید نه من. شما اراده آزادی را به قدرت خواهید رساند نه من. در این کشور 5.5 میلیون جوان برای اولین بار رای خواهند داد و هدیه زیبایی برای تاریخ سیاست جهان خواهند گذاشت. شما خواهید گفت، ما یک حکومت استبدادی را از راه های دموکراتیک تغییر دادیم».
اردوغان چه می گوید؟
در دوره های پیشین انتخابات، دست اردوغان پر بود و هر جا که می رفت با دادن وعده وعیدهای اقتصادی و تولیدی، امتیاز جمع می کرد. اما حالا کفگیر به تهِ دیگ رسیده و او راهی برای جذب آرای مردم ندارد. بنابراین اردوغان ناچار است صرفاً به سیاست دیگری سازی و حمله به مخالفین ادامه دهد و کلیچدار اوغلو را به عنوان مظهر و نماد خیانت و وابستگی معرفی کند.
سیاستمدار قد بلند بزرگ شده محله قاسم پاشای استانبول و زاده شده استان ریزه در منطقه دریای سیاه که از مسئولیت شاخه جوانان حزب رفاه اربکان رفته رفته بالا آمد و سپس شهردار استانبول، موسس و رهبر آکپارتی و نخست وزیر و رئیس جمهور ترکیه شد، حالا حرف خاصی برای گفتن ندارد و سیمای خسته و صدای گرفته او، رونق و شور و هیجان پیشین را ندارد. او در سخنرانی های خود، تنها به گفتن این جمله اکتفا می کند: به ما رای بدهید و نگذارید ترکیه به دست اینها بیفتد.
در پایان باید گفت، تا اینجای کار کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق با فاصله ای قابل توجه از رجب طیب اردوغان پیشی گرفت و انتظار می رود در مصاف پیش رو، به پیروزی دست پیدا کند. اما با این حال، صحنه سیاست و رقابت های حزبی در ترکیه، گاهی توام با اتفاقات پیش بینی نشده و شگرف است و ممکن است تا روز آخر هم امکان پیش بینی قاطعانه وجود نداشته باشد. بنابراین می توان گفت، اگر اتفاق غریبی روی ندهد، رهبر حزب کمالیست و لاییک ج.ه.پ یعنی کلیچدار اوغلو، رئیس جمهور بعدی ترکیه خواهد بود.
