۶ قسمت مختلف ماشین که اطلاعات شما را دزدی می‌‌کند

به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از باشگاه خبرنگاران، از روی ماشینی که فرد سوار می‌شود می‌توانید اطلاعات زیادی در مورد او به دست بیاورید. پزشکی قانونی خودرو نوعی علم پزشکی قانونی دیجیتال است که بر شناسایی، کسب و تجزیه و تحلیل داده‌هایی که توسط خودروها، وانت‌ها و کامیون‌ها ذخیره شده‌اند تمرکز دارد. در اصل، پزشکی قانونی خودرو در ابتدا عمدتاً به شناسایی خارجی خودرو‌های دزدیده شده یا تخلفات مالیاتی و MOT با استفاده از سیستم ANPR (تشخیص خودکار شماره پلاک) در بریتانیا مربوط می‌شد. این سیستم در طول دهه ۱۹۷۰ اختراع شد، اما تا اواخر دهه ۱۹۹۰ به طور گسترده توسط پلیس مورد استفاده قرار نگرفت. سیستم ANPR با اسکن پلاک‌ها و بررسی آن‌ها در برابر پایگاه داده وسایل نقلیه مورد علاقه کار می‌کند. با این حال، در سال‌های اخیر، روند تعقیب مجرمان پیچیده‌تر شده است و اکنون استخراج داده‌ها از داخل خودرو‌ها را نیز در بر می‌گیرد. از مکانیسم‌های مورد استفاده برای افزایش تجربه رانندگی گرفته تا سیستم‌های سرگرمی داخلی، همه می‌توانند به کشف جرم کمک کنند و می‌توانند به عنوان مدرک در دادگاه قابل پذیرش باشند.

۱. جعبه سیاه

جعبه‌های سیاه دستگاه‌هایی هستند که در وسایل نقلیه برای نظارت بر مهارت‌های رانندگی افراد استفاده می‌شوند. آن‌ها در هر وسیله نقلیه‌ای وجود ندارند، اما در بین شرکت‌های بیمه محبوب هستند. اگر داده‌های جعبه سیاه نشان دهد که راننده‌ای پشت فرمان عملکرد خوبی دارد، می‌توان از آن برای کاهش حق بیمه استفاده کرد. در کنار ثبت مختصات GPS، جعبه‌های سیاه می‌توانند مسافتی را که وسیله نقلیه طی کرده، چند بار رانده شده و همچنین توانایی ترمزگیری و پیچیدن را نشان دهند.

۲. سیستم اطلاعات سرگرمی

گوش دادن به موسیقی در حین رانندگی شامل یک نوار کاست ساده یا پخش کننده سی دی بود. اما به تدریج این سیستم‌ها جای خود را به دستگاه‌های بلوتوث، وای فای و USB دادند که با استفاده از صفحه نمایش لمسی یا نمایشگر نصب شده بر روی داشبورد قابل استفاده هستند. علاوه بر ارائه اطلاعات و سرگرمی، سیستم اطلاعات سرگرمی اغلب نحوه تعامل رانندگان با سایر عملکرد‌های وسیله نقلیه است، مانند نمایش میزان سوخت مصرف شده و کنترل گرمای صندلی‌ها. هنگامی که تلفن‌های هوشمند به خودرو‌ها وصل می‌شوند یا از طریق بلوتوث جفت می‌شوند، سیستم اطلاعات سرگرمی می‌تواند داده‌هایی مانند تاریخچه پیمایش، پیام‌های متنی و ایمیل‌ها، تاریخچه مرور اینترنت و فید‌های رسانه‌های اجتماعی و همچنین بلوتوث و اتصالات برج تلفن را ذخیره کند.

۳. واحد‌های کنترل الکترونیکی

واحد‌های کنترل الکترونیکی یا ECU به نحوه عملکرد خودرو کمک می‌کنند و اغلب به عنوان «مغز» موتور توصیف می‌شوند. آن‌ها در داخل خودرو، معمولا در فضای موتور یا زیر داشبورد قرار دارند. در اصل، ECU یک کامپیوتر، یک سیستم سوئیچینگ و یک سیستم مدیریت انرژی است که در یک کیس بسیار کوچک قرار دارد. معمولا بیش از هفتاد و پنج ECU در یک وسیله نقلیه وجود دارد و هر کدام وظیفه خاصی را بر عهده دارند. به عنوان مثال، ECU موتور، تزریق سوخت و در موتور‌های بنزینی، زمان جرقه برای احتراق آن را کنترل می‌کند. بستن کمربند ایمنی، فشار هوا و روشن و خاموش شدن چراغ‌ها نیز همگی از عملکرد‌های ECU هستند. برای کمک به راندمان راننده، ECU و سیستم اطلاعات سرگرمی اغلب با هم کار می‌کنند و طیف گسترده‌ای از داده‌ها را در مورد روش‌های استفاده از یک وسیله نقلیه ذخیره می‌کنند.

۴. واحد‌های تماس الکترونیکی

واحد‌های تماس اضطراری یا eCall در سال ۲۰۱۸ به وسایل نقلیه جدید در سراسر اتحادیه اروپا و بریتانیا معرفی شدند. این یک سیستم اضطراری است که هدف آن ارائه کمک‌های سریع در صورت وقوع حوادث ترافیکی جاده‌ای است. سنسور‌های خودرو می‌توانند برخورد‌ها را شناسایی کنند و می‌توانند باز شدن کیسه‌های هوا را تشخیص دهند. این به نوبه خود تماس با خدمات اضطراری را فعال می‌کند. داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط eCall شامل مختصات GPS خودرو، جهت حرکت، VIN (شماره شناسایی خودرو)، نوع سوخت مصرف‌شده و حتی بسته بودن یا نبودن کمربند ایمنی است.

۵. جاکلیدی

فراتر از واضح‌ترین عملکردشان در قفل کردن و باز کردن قفل خودرو‌های ما، جاکلیدی حاوی اطلاعات قابل توجهی است. برخی از داده‌های ذخیره شده VIN، تعداد کلید‌های جفت شده با یک وسیله نقلیه خاص و آخرین باری که وسیله نقلیه قفل و باز شده است.

۶. دوربین‌ها

دوربین‌های معکوس و داشبورد می‌توانند به پارکینگ کمک کنند و فیلم‌های تصادف را برای بازرسان بیمه ارائه کنند. اما آن‌ها همچنین می‌توانند سفر طی شده با وسیله نقلیه را در کنار مهر‌های تاریخ و زمان و همچنین موقعیت جاده را نشان دهند. علاوه بر این، دوربین‌های داشبورد می‌توانند از سایر کاربران جاده و عابران پیاده عکس بگیرند. پورتال ملی ایمنی به دارندگان دوربین اجازه می‌دهد فیلم‌هایی را برای نیرو‌های پلیس ارسال کنند، که سپس می‌تواند توسط بازرسان استفاده شود.