به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از فارس، روز جمعه هفتم بهمن ماه مهاجمی مسلح وارد سفارتخانه جمهوری آذربایجان در تهران شد که در پی آن یک دیپلمات این سفارتخانه کشته و دو تن دیگر هم زخمی شدند. در همان دقایق اولیه فرد مهاجم توسط عوامل نیروی انتظامی دستگیر و در بازجویی‌های هدف از این اقدام را انگیزه شخصی خواند. حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه نیز شب گذشته در نشست خبری در محل بیمارستان شهدای تجریش برای عیادت از دو مجروح این حادثه گفت: یافته‌های همکاران ما در بخش قضایی و امنیتی تا این لحظه نشان می‌دهد حمله به سفارت جمهوری آذربایجان در تهران سازماندهی شده و تروریستی نبوده و اقدامی با انگیزه شخصی بوده است.
ضارب در اظهاراتش با بیان اینکه فروردین ماه امسال همسرم به سفارت آذربایجان در تهران مراجعه کرده و دیگر به منزل مراجعه نکرده، گفت که در مراجعات مکرر به سفارت جمهوری آذربایجان در تهران هیچ پاسخی از آن‌ها دریافت نکرده و تصور می‌کرده همسرش در سفارت حضور دارد و مایل به دیدار با وی نیست و به همین خاطر با اسلحه‌ای که از قبل تهیه کرده اقدام به این کار کرده است.
بلافاصله بعد از انتشار خبر حمله مزبور، تعدادی از کشور‌ها از جمله آلمان، فرانسه، اوکراین، عربستان، ترکیه و روسیه و ... واکنش نشان داده و این اقدام را محکوم کردند. اتحادیه اروپا، سازمان ملل و همچنین آمریکا نیز به این موضوع واکنش نشان دادند. واکنش‌ها به این اقدام آن هم قبل از روشن شدن ابعاد دقیق آن، در حالی صورت گرفت که کشور‌های اروپایی و آمریکا در مقابل حملات سال‌های گذشته به سفارتخانه‌های ایران در نقاط مختلف دنیا و تهدیدات علیه جان دیپلمات‌های ایرانی سکوت پیشه کردند. آنچنان که امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه در بیمارستان شهدای تجریش عنوان کرد: آنچه مهم است این است که مشابه این وضعیت در سال‌های گذشته برای دیپلمات‌های ما در لندن، عراق و پکن پیش آمده است. هنوز خیلی دور نیست وضعیت مشابهی که برای دیپلمات عالیرتبه روسی در یک کشور همسایه ما رخ داد.
گفتنی است، ۱۵ مهر ماه سال‌جاری هم یک مهاجم مسلح با سلاح سرد وارد سفارت جمهوری اسلامی ایران شد و خانم «افسانه نادی‌پور» سفیر ایران در دانمارک را با سلاح سرد تهدید کرد و ضمن ایجاد رعب و وحشت به خودرو‌های مستقر در پارکینگ سفارت خسارت وارد کرد. این در حالی بود که برغم هشدار‌های رسمی قبلی، پلیس دانمارک با تاخیر فراوان خود را به سفارت رسانده بود. این موضوع البته با واکنش حسین امیرعبداللهیان روبرو شد و وی در گفت‌وگوی تلفنی با سفیر ایران ضمن انتقاد شدید از عدم تامین امنیت سفیر و سفارت ایران در کپنهاگ گفت: مایه تاسف است که در قلب اروپا چنین تعرضی به یک خانم و سفیر دارای مصونیت دیپلماتیک انجام می‌شود و پلیس نیز به موقع در محل حضور پیدا نمی‌کند.
ناصر کنعانی سخنگوی وزارت امور خارجه هم روز دوشنبه ۱۸ مهر ماه در نشست هفتگی با خبرنگاران گفت: در کشوری که مدعی دموکراسی است و به ما درس‌های دموکراسی یاد می‌دهند و به ما توصیه‌های اخلاقی راجع به نحوه تعامل شهروندان می‌کنند اجازه می‌دهند فرد مهاجمی با سلاح سرد وارد سفارت شده و سفیر ایران که خانم است را مورد تهدید و هجوم قرار دهد و کارمند ایران را مضروب کند و بعد صحبت از توصیه‌های اخلاقی درباره نحوه تعامل با معترضان می‌کند. جمهوری اسلامی ایران با اعتراض و انتقاد مشکلی ندارد، ولی در مورد خشونت موظف به تامین امنیت برای شهروندانش است.
علاوه بر این، همگان اشغال سفارت ایران در لندن در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۵۹ به مدت شش روز توسط عده‌ای که خود را از طرفداران خودمختاری خوزستان می‌نامیدند و در طی آن عباس لواسانی وابسته مطبوعاتی سفارت و علی صمدزاده دیپلمات ایرانی شهید شدند، را به یاد دارند. کشور‌هایی که در قبال حمله به سفارت آذربایجان فورا واکنش نشان دادند، ۱۱ سال پیش و همزمان با اعتراضات در برابر سفارت انگلستان در تهران هم به صورت همه‌جانبه از لندن حمایت کردند، ولی از آغاز اغتشاشات در ایران و تعرضات متعدد به سفارتخانه‌های ایران در لندن و دیگر کشور‌های اروپایی سکوت اختیار کردند.
از سوی دیگر ۱۷ مرداد ۱۳۷۷ و شهادت ۱۰ دیپلمات و همچنین خبرنگار جمهوری اسلامی ایران در حمله به سرکنسولگری ایران در مزار شریف نیز از خاطره‌ها نرفته است.
یک بام و دو هوای غرب؛ وقتی در قبال جان دیپلمات‌های ایرانی زبان به کام می‌گیرد
محکوم کنندگان حمله به سفارت جمهوری آذربایجان درتهران که بلافاصله و قبل از مشخص شدن ابعاد این قضیه به این حادثه واکنش نشان دادند، پیش از این در قبال جان دیپلمات‌های ایرانی و تهدیدات علیه آن‌ها زبان به کام گرفته بودند.
