به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از مهر، دولت در کنار توجه به واردات برنج، باید با برنامه ریزی هدفمند، تعریف بسته‌های حمایتی و تسهیل بخشی امور کشاورزی در بخش‌های مختلف از دغدغه‌های کشاورزان و تولیدکنندگان این بخش حمایت کند.
اقتصاد مردم استان‌های شمال کشور بدون تردید به کشاورزی و شالیکاری وابسته است و این وابستگی ریشه در فرهنگ، آب و هوا و اقلیم این منطقه دارد تا جایی که شمالی‌ها بخش اعظمی از برنج کشور را تأمین می‌کنند.
به گفته مسئولان تنها گیلان تأمین کننده برنج ۲۰ میلیون ایرانی است و این مسئله و اثرگذاری این استان در تأمین امنیت غذایی کشور که شامل اقلام اساسی دیگر هم می‌شود بر کسی پوشیده نیست. اما در کنار اثرگذاری و داشتن مسئولیت اجتماعی در تأمین بخشی از امنیت غذایی کشور در بیشتر اوقات مورد بی مهری واقع شده و در بیانی دیگر حقش به درستی ادا نشده است.
کشاورزان و شالیکاران گیلانی یک سال زراعی را به سختی و مرارت فراوان پشت سر می‌گذارند تا ضمن تأمین برنج ۲۰ میلیون ایرانی و صحه گذاشتن بر امنیت غذایی کشور، خودشان هم از لحاظ اقتصادی تقویت شوند، اما سوءتدبیرها، بی نظارتی‌ها و نبود حمایت سبب می‌شود تا تمام دسترنج یک ساله آن‌ها به جیب عده‌ای دلال و واسطه گر سرریز شود.
در این میان هزینه‌های سرسام آور کاشت، داشت و برداشت یا تنش‌های آبی، افزایش چند برابری و غیرمعمول آب بهای کشاورزی، آزادسازی واردات برنج و آسیب‌های اقتصادی و معیشتی، مافیای بازار برنج و دلالی هر کدام رنج نامه‌ای است که خود یک فصل گزارش دردناک در سینه دارند.
برنج در سبد محصولات استراتژیک قرار گیرد
محمدرضا احمدی سنگری؛ رئیس مجمع نمایندگان گیلان، برنج را یکی از محصولات مهم و استراتژیک کشور و استان گیلان برشمرد و گفت: اقتصاد بیشتر کشاورزان وابسته به تک محصول برنج است و در بسیاری از مناطق، برنج در سه وعده غذایی آن‌ها گنجانده شده است و این مسئله بر اهمیت این محصول استراتژیک می‌افزاید.
او با بیان اینکه بخش اعظمی از تولید برنج حاصل دسترنج کشاورزان شمال کشور است، افزود: تقویت سطح کشت و افزایش بهره وری و همچنین حمایت از کشاورزان باید در اولویت قرار گیرد.
محمدرضا احمدی سنگری؛ رئیس مجمع نمایندگان گیلان
رئیس فراکسیون برنج کشور، خرید تضمینی این محصول را راهکاری مناسب برای حمایت از کشاورزان دانست و تصریح کرد: خرید تضمینی برنج کشاورزان را برای ادامه فعالیت دلگرم می‌کند.
احمدی با بیان اینکه خرید تضمینی برنج نتایج مثبتی به همراه دارد، گفت: حذف واسطه گری، تعادل سازی و ثبات قیمت‌ها و همچنین برقراری آرامش در بازار از نتایج مثبت خرید تضمینی برنج است.
او همچنین بر قرارگیری برنج در سبد محصولات استراتژیک تأکید کرد و افزود: قرارگیری برنج در سد محصولات استراتژیک منجر به پوشش حمایتی و کاهش هزینه‌های کشاورزی می‌شود.
نماینده رشت و خمام در مجلس شورای اسلامی با اشاره به آزاد شدن واردات برنج تصریح کرد: برداشتن ممنوعیت واردات برنج اگرچه برای برقراری تعادل در بازار برنج صورت می‌گیرد، اما زیان آن متوجه کشاورز و شالیکار می‌شود.
احمدی با بیان اینکه خرید تضمینی برنج در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، گفت: تاکنون موافقتی از سوی دولت برای خرید تضمینی برنج صورت نگرفته، اما مجلس تلاش می‌کند که این اتفاق رقم بخورد.
عرضه برنج ضابطه‌مند شود
سید علی آقازاده، نماینده مردم رشت و خمام در مجلس شورای اسلامی نیز با تأکید بر ضرورت حمایت دولت از برنجکاران در فصل زراعی گفت: واردات بی رویه و خارج از عرف برنج مشکلات زیادی را برای شالیکاران به وجود آورده است که بعضاً این خسارات جبران پذیر نیست.
او با بیان اینکه خودکفایی در تأمین برنج دور از دسترس نیست، افزود: اگر دولت حمایت‌های لازم را از برنجکاران انجام دهد هیچ مشکلی در تأمین نیاز داخلی وجود ندارد.
سید علی آقازاده، نماینده مردم رشت و خمام در مجلس
نماینده مردم رشت و خمام در مجلس شورای اسلامی تعرفه توافقی برنج را یکی از راه‌های کاهش مشکلات برنجکاران در کشور برشمرد و تصریح کرد: اگر دولت در تلاش برای کاهش آسیب‌های عرضه بی موقع و بی ضابطه برنج در کشور است باید برنج گیلان به صورت توافقی تعرفه شده و دولت برای آن نظارت جدی و کافی انجام دهد.
آقازاده همچنین با بیان اینکه جلوگیری از نابسامانی بازار برنج و چپاول واسطه گران و رانت خواران در این حوزه امری لازم است، گفت: هر ساله شاهد واردات حجم زیادی برنج خارجی هستیم که کشاورزان، پرداخت‌کننده این خسارات بوده و آن را تحمل می‌کنند.
درون نگری جواب می‌دهد
اگرچه نیاز ۹۰۰ هزار تنی کشور به برنج وارداتی یک اصل پذیرفته است و تولید برنج داخل پاسخگوی نیاز‌های کشور نیست و دولت ناگریز است تا از طریق آزادسازی واردات برنج، نیاز کشور را تأمین و پوشش دهد، اما آن چیزی که اهمیت دارد و نباید نسبت به آن بی تفاوت بود حفظ و توانمندسازی تولیدگران داخلی است.
دولت در کنار توجه به واردات برنج، باید با برنامه ریزی هدفمند، تعریف بسته‌های حمایتی و تسهیل بخشی امور کشاورزی در بخش‌های مختلف، دغدغه‌های کشاورزان و تولیدگران کشاورزی به عنوان افسران جبهه اقتصادی و جنگ نان را بکاهد.
توانمندسازی تولیدگران کشاورزی و برقرارکنندگان امنیت غذایی در راستای افزایش بهره وری بویژه در بخش تولید برنج می‌تواند از وابستگی کشور به واردات این محصول بکاهد. به جای تکیه به واردات و برون نگری می‌توان در یک برنامه زمان بندی شده و با اصلاح بذر، دانش بنیان کردن کشاورزی، افزایش و گسترش سطح کشت و همچنین شناسایی و مولدسازی عرصه‌های بایر کشاورزی، تولیدات داخلی را به میزان قابل توجهی افزایش داد تا جایی که نیاز به واردات برنج احساس نشود.
