جمعه ۰۷ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۶ دی ۱۴۰۱ - ۱۲:۴۵

تاثیر اقتصاد جهانی بر قیمت مواد غذایی در سال ۲۰۲۳

تاثیر اقتصاد جهانی بر قیمت مواد غذایی در سال ۲۰۲۳
کارشناسان هشدار می‌دهند که به دلیل وضعیت اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۳ فشار زیادی بر قیمت مواد غذایی وارد خواهد شد.
کد خبر : ۶۰۷۶۶۱

به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از ایبِنا، تأثیر کلی تورم، جنگ و آب‌وهوای شدید این بوده است که دسترسی بسیاری از مردم در سراسر جهان به غذا محدود شده است. دولت‌ها باید در نظر بگیرند که چگونه از مصرف کنندگان حمایت کنند و همچنین به کشاورزان کمک کنند تا آنچه را که تولید می‌کنند به حداکثر برسانند.

شاخص قیمت موادغذایی سازمان خواربار و کشاورزی ملل‌متحد (فائو) اندکی پس از حمله روسیه به اوکراین، به بالاترین سطح ثبت شده خود رسید و قیمت مصرف‌کننده را در سراسر جهان افزایش داد. به عنوان مثال، در بریتانیا، قیمت بسیاری از اقلام روزمره بسیار پیش از تورم افزایش یافت، نان و تخم مرغ هر دو در سال منتهی به دسامبر ۱۸ درصد و شیر ۳۰ درصد افزایش یافتند.

چنین افزایش‌هایی امنیت غذایی را به ویژه در کشور‌های با درآمد کم و متوسط که به شدت به اوکراین و روسیه برای غلات و روغن‌های گیاهی متکی هستند، تهدید می‌کند که شامل بسیاری از کشور‌های آفریقایی و آسیایی می‌شود که ۹۵ درصد از صادرات گندم اوکراین در سال ۲۰۲۱ (تقریبا یک دهم عرضه جهانی) را به خود اختصاص دادند.

شما نمی‌توانید به غذا جدا از شیوع بیماری کووید توجه کنید. هنگامی که جهان بازگشایی شد و تقاضا شروع به افزایش کرد، قیمت موادغذایی و انرژی نیز افزایش یافت. این امر مردم را به ویژه در برابر رویداد‌های اوکراین آسیب‌پذیر کرد. هنگامی که جنگ آغاز شد، تورم قیمت موادغذایی به اوج خود رسید، زیرا بازار‌ها در مورد اینکه آیا تولید و صادرات ضربه می‌خورد و زنجیره‌های تامین جهانی چگونه تطبیق خواهند یافت نامطمئن بودند.

به طور کلی، صادرات غلات اوکراین در سال ۲۰۲۲ حدود ۳۰ درصد سالانه کاهش یافت. روسیه صادرکننده بزرگ‌تر گندم نسبت به اوکراین است و حدود ۱۵ درصد تقاضای جهانی را تامین می‌کند و مشکلات این دو کشور، دسترسی به بسیاری از کشور‌ها را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد. کشور‌هایی که به شدت به غلات اوکراینی و روسی متکی هستند مجبور شده‌اند از جای دیگری خرید کنند. به عنوان مثال، یمن و مصر غلات بیشتری از هند و اتحادیه اروپا وارد کرده‌اند و قیمت‌هایی بالاتر از حد معمول دارند.

چندین فشار اضافی بر کشاورزان، عرضه جهانی غذا را بیشتر تحت فشار قرار داده است. قیمت کود در دو سال گذشته افزایش یافته است. روسیه، یک تامین‌کننده مهم جهانی، برای مصارف داخلی ذخیره می‌کند. در جا‌های دیگر، افزایش قیمت انرژی تولید را تحت فشار قرار داده است.

در بریتانیا، بزرگ‌ترین کارخانه کود نیتروژن تولید را در طول سال ۲۰۲۲ به حالت تعلیق درآورد. میانگین قیمت کود برای کشاورزان بریتانیا اکنون ۱۸ درصد بیشتر از زمستان قبل از حمله اوکراین و ۶۶ درصد بیشتر از دو سال پیش است.

آب وهوای شدید در تابستان ۲۰۲۲ از جمله موج گرما و خشکسالی در شمال اروپا، آمریکا و چین، سیل در پاکستان و خشکسالی در آرژانتین از دیگر مشکلات بود.

آبیاری در مناطقی که به آن وابسته هستند سخت‌تر شده است، در حالی که در اروپا شرایط خشکسالی باعث کاهش عرضه محصولات کشاورزی برای خوراک دام و برداشت علف شده و در نتیجه قیمت گوشت و سبزیجات هر دو افزایش یافته است.

طبق برنامه جهانی غذای سازمان ملل، تأثیر کلی تورم، جنگ و آب‌وهوای شدید این بوده است که دسترسی بسیاری از مردم در سراسر جهان به غذا محدود شده است. از زمان آغاز جنگ، تعداد افرادی که با ناامنی شدید غذایی روبرو هستند، ۲۰ درصد افزایش یافته است.

تخمین زده می‌شود که سطح محصولات کشت شده در اوکراین برای سال پیش رو، ۱۷ درصد در سال ۲۰۲۲ کاهش یابد. کشاورزان در کشور‌های دیگر گندم و ذرت بیشتری برای جبران آن می‌کارند، اگرچه عرضه کلی با هزینه‌های کشاورزی بالاتر و آب‌وهوای شدید احتمالاً بیشتر تحت فشار خواهد بود.

بر اساس گزارش ویفروم، قیمت کود احتمالاً بالا خواهد ماند، زیرا عرضه همچنان محدود است. کشاورزان در کشور‌های ثروتمندتر ممکن است به استفاده از مقادیر نرمال برای محصولات خود ادامه دهند، مانند دوره‌های قبلی افزایش قیمت ها، اما در کشور‌های فقیرتر ممکن است آن‌ها را کاهش دهند و بازده و کیفیت را تهدید کنند و جوامع خرده مالک را در معرض ناامنی غذایی بیشتر قرار دهند.

در مجموع، بسیاری از کالا‌های اصلی احتمالاً در سال ۲۰۲۳ در عرضه محدود باقی خواهند ماند، به این معنی که فشار قیمت‌ها ادامه دارد. در سطح بین‌المللی، نیاز به یک توافق فوری تامین کود برای به حداقل رساندن اختلالات، اولویت دادن به دسترسی برای جوامع آسیب پذیر در کشور‌های در حال توسعه وجود دارد. در طولانی‌مدت، کشاورزی باید وابستگی خود به کود‌ها را با توسعه شیوه‌های کشاورزی که چرخه مواد مغذی را بهینه می‌کند، کاهش دهد.