به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از تسنیم، حضرت فاطمۀ زهرا سلام الله علیها وجود مقدسی هستند که خداوند ابعادی فراتر از بعد مادی و دنیایی به ایشان عطا کرده است و خوبان از گذشته از بعد نورانی و ملکوتی ایشان بهره‌های معنویِ فراوانی برده‌اند، به گونه‌ای که در حدیث آمده است هیچ پیامبری به نبوت نرسید مگر با معرفت او؛ امام صادق علیه‌السلام فرمود «مَا تَکَامَلَتِ النُّبُوَّةُ لِنَبِیٍّ حَتّی أقَرَّ بِفَضلِهَا و مَعرِفَتِها»؛ یعنی نبوت هیچ پیامبری به تکامل نرسید تا جایی که به فضل و معرفت او اقرار کرد یا در دیگر روایت، سر طاعت گزاردن بر آستان ایشان بر تمام خلایق از جمله انبیاء واجب شمرده شده است. (دلائل الامامه، ص104) یا به صورت کلی در روایتی از امام صادق علیه‌السلام آمده است «وَ عَلَى مَعْرِفَتِهَا دَارَتِ الْقُرُونُ الْأُولَى.» با معرفت او قرون گذشته آباد شدند.
تمام این روایات گویای حقیقتی است که باید در قرآن ردّ آنها را جستجو کرد. طبق آیات قرآن و روایات ذیل آن، برای حضرت زهرا سلام الله علیها ویژگی‌هایی فرازمانی و فرامکانی است که خوبانِ از بشر رشد خود را مدیون این خصوصیاتی هستند که خداوند به این بانوی بزرگوار قبل از خلقت عالم و آدم عطا کرده است؛ از جمله این خصوصیت‌ها، مفهوم «روح‌القدس» است که ریشه در عرش الهی دارد. در واقع یکی از ابعاد شگفت‌انگیزی که خداوند به حضرت زهرا سلام الله علیها عطا کرده تا جایی که ایشان را از سایر خوبان بشر حتی ائمه مجزا می‌کند، همین ویژگیِ روحانی دخت پیامبر صلی الله علیه و آله است. امام صادق علیه‌السلام در تفسیر سورۀ قدر وقتی به آیۀ «تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فِیها» می‌رسند، می‌فرمایند «وَ الرُّوحُ، رُوحُ الْقُدُسِ وَ هُوَ فِی فَاطِمَة.» روح، همان روح القدس است که در فاطمه سلام الله علیها است. (بحار الأنوار، ج25، ص97) یا در روایتی مشابه آمده است «الرُّوحُ الْقُدُسُ هِیَ فَاطِمَة»؛ روح القدس همان فاطمه سلام‌الله علیها است.
ویژگی‌هایی که برای روح القدس در روایات بر شمردند جالب توجه است؛ امام صادق علیه‌السلام در دیگر روایات چند ویژگی را برای این بُعد روحانی معرفی می‌کند که عبارتند از: بُعدی مختص رسولان و انبیاء و ائمه، عامل تأیید «أَیَّدَهُمْ بِرُوحِ الْقُدُسِ» و بعثت انبیاء «فَبِهِ بُعِثُوا أَنْبِیَاء» و یا «بُعِثُوا أَنْبِیَاءَ مُرْسَلِینَ وَ غَیْرَ مُرْسَلِینَ»، عاقل و هوشیار است، با روح‌القدس ائمه از زیر عرش تا اعماق عالم را علم دارند، «عَلِمْنَا مَا دُونَ الْعَرْشِ إِلَى مَا تَحْتَ الثَّرَى»، علم به شرق و غرب عالم و خشکی و دریا با روح القدس «یَرَى بِهِ مَا فِی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا».
با این توضیح، روح القدس جنبه‌ای فرامادی است که از اولین بشر که رسول الهی قرار داده شد تا آخرین وصیّ از آن بهره‌های الهی بردند و معجزاتشان را به وسیلۀ آن بروز دادند؛ از جمله رسولانی که بیشترین بهره را از وجود مقدس روح القدس کسب کرد، حضرت عیسی علیه‌السلام است؛ خداوند در آیات متعددی از قرآن این رسول بزرگوار را مؤید به روح القدس معرفی می‌کند؛ از جمله آیۀ 253 سورۀ بقره که خداوند می‌فرماید «وَ آتَیْنا عیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّناتِ وَ أَیَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُس...» یا در آیۀ110 مائده می‌فرماید «إِذْ قالَ اللَّهُ یا عیسَى ابْنَ مَرْیَمَ اذْکُرْ نِعْمَتی عَلَیْکَ وَ عَلى والِدَتِکَ إِذْ أَیَّدْتُکَ بِرُوحِ الْقُدُس ...» یاد کنید هنگامى که خدا فرمود: اى عیسى بن مریم، نعمتم را بر خود و مادرت یاد کن، آن گاه که تو را به وسیلۀ روح‌القدس تأیید کردم و توانایی بخشیدم. در ادامۀ آیه، این توانایی در ابتدای تولد، یعنی سخن با مردم در گهواره و تکلم در کهنسالی یعنی زمان رجعت است. «تُکَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَ کَهْلاً».
