پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۱۸ فروردين ۱۴۰۱ - ۰۰:۳۰

راهکار‌هایی برای مدیریت بیماری سرخک در خانه

راهکار‌هایی برای مدیریت بیماری سرخک در خانه
سرخک از مسری‌ترین بیماری‌های عفونی است و افراد حساسی که در تماس با فرد مبتلا باشند به این بیماری دچار خواهند شد. پس در اولین گام سعی کنید اتاق فرد مبتلا را جدا کنید.
کد خبر : ۵۸۶۷۰۳

به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از فارس، سرخک عفونت دستگاه تنفسی است که معمولاً با تب،   گلو درد و سرفه ، آبریزش بینی و چشم های ملتهب همراه است. این بیماری به شدت مسری است. فرد مبتلا به سرخک می تواند حدود هشت روز ویروس را به دیگران منتقل کند. در ادامه با دکتر «محمدرضا محبوب‌فر »عضو انجمن علمی بهداشت محیط ایران گفتگو کرده ایم. تا راهکار هایی در رابطه با پیشگیری و درمان این بیماری ارائه دهند. 

اتاق فرد مبتلا را جدا کنید

سرخک از مسری ترین بیماری های عفونی است و افراد حساسی که در تماس با فرد مبتلا باشند به این بیماری دچار خواهند شد. پس در اولین گام اتاق فرد مبتلا را جدا کنید. بیمار باید قرنطینه کامل باشد تا دوره بیماری آن طی شود. سعی کنید با فرد مبتلا حداقل 5 متر فاصله داشته باشید. 

ماسک بزنید!

ویروس سرخک پس از ورود به بدن در گلو و بینی فرد تکثیر می‌شود. این ویروس از طریق عطسه، سرفه، صحبت کردن فرد مبتلا در هوا پخش می‌شود. با تنفس در هوای آلوده به این ویروس شما نیز دچار این بیماری خواهید شد پس اگر به سرخک مبتلا شدید و یا در مجاورت فردی هستید که به سرخک مبتلا است لطفا ماسک بزنید. 

ضدعفونی کنید

ترشحات دستگاه تنفسی که آلوده به ویروس سرخک هستند روی سطوح جای می‌گیرند. این قطرات آلوده می‌توانند تا چند ساعت زنده و فعال باشند. اگر شما یا فرد دیگری از خانواده به سطوح آلوده دست بزنید و دست تان را به چشم یا بینی خود بمالید و یا دست تان را به دهان تان بزنید و بدون شستن آنها چیزی میل کنید دچار این بیماری خواهید شد. سعی کنید سطوح اتاقی که فرد مبتلا به سرخک در آن قرنطینه شده را ضدعفونی کنید. بهتر است از مواد ضدعفونی کننده و صابون استفاده کنید. 

از دستکش استفاده کنید 

همانطور که پیش تر گفته شد. ترشحات دستگاه فرد مبتلا به سرخک می‌تواند. شما را نیز دچار این بیماری کند. پس اگر عضوی از خانواده تان دچار این بیماری شده و شما از او پرستاری می‌کنید. استفاده از دستکش می‌تواند به شما کمک کند تا احتمال ابتلا شما به این بیماری کمتر شود .

ظروف فرد مبتلا را جدا کنید

وسایل شخصی فرد مبتلا و سایر وسایل مانند ظروف، بالشت و.. باید از وسایل دیگر افراد خانواده جدا باشد. برای شستن ظروف بیماری که دچار سرخک شده حتما از دستکش استفاده کنید. بهتر است ظرف ها را  به صورت جداگانه و در ماشین ظرفشویی بشویید. اگر دسترسی به ماشین ظرفشویی نداشتید. اسکاچ جداگانه برای فرد مبتلا تهیه کنید و با مایع ظرفشویی ظرف ها را بشویید. به هیچ عنوان از اسکاچ مشترک برای شستن ظروف فرد مبتلا و دیگر اعضای خانواده استفاده نکنید. توصیه می‌شود پس از شستن ظروف آن ها را به کمک وایتکس  گندزدایی کنید.کمی وایتکس درون ظرفی که حاوی آب است بریزید و ظرف های فرد مبتلا را در آن قرار دهید. پس از 10 دقیقه ظروف را آبکشی کنید و اجازه دهید خشک شوند.   

اسپند دود کنید

اسپند خاصیت ضدعفونی قوی  دارد. دود کردن آن در فضای خانه می‌تواند موثر باشد و هوای خانه را ضدعفونی کند. برای بیماری سرخک آبله مرغان و زونا اسپند و عنبرنسا در طب سنتی توصیه می‌شود.

لباس ها را به صورت جداگانه بشویید 

لباس های فرد مبتلا باید به صورت جداگانه شسته شود. برای شستن لباس ها می‌توانید از ماشین لباسشویی و مایع و پودر های لباسشویی استفاده کنند. حتی توصیه می‌شود برخی البسه ها مانند روبالشتی و روکش پتو و روتختی گند زدایی شوند و از وایتکس همراه با پودر لباسشویی در شستن لباس ها استفاده شود.

به تغذیه اهمیت دهید!

بیماری سرخک ارتباط مستقیم با فقر غذایی و سوتغذیه دارد. برای پیشگیری یا بهبود بیماری سرخک از مواد غذایی ای باید استفاده شود که دارای انواع ویتامین ها، به ویژه ویتامین A باشند. سیب و هویج  بسیار برای بیماران مبتلا به سرخک توصیه می‌شود. تغذیه مناسب می‌تواند بدن فرد را در برابر بیماری ایمن نگه دارد. 

لباس های بیمار را مرتب تعویض کنید.

لباس های بیمار را مرتب تعویض کنید. لباس ها را بشویید ضدعفونی کنید و اتو بکشید تا اثری از ویروس باقی نماند. افراد مبتلا به سرخک باید لباس های سبک بپوشند تا دانه هایی که روی پوست شان ظاهر می‌شود.خراشیده نشود. 

خود درمانی ممنوع!!!

به تجویز خودتان دارو مصرف نکنید. علائم سرخک و کرونا شباهت هایی به هم دارند. به متخصص عفونی مراجعه کنید و پس از تشخیص بیماری تان به تجویز پزشک دارو مصرف کنید. 

واکسن را جدی بگیرید

اگر فردی واکسن تزریق کرده باشد سیستم ایمنی مطلوبی داشته باشد. به بیماری های زمینه ای مبتلا نباشد و با فقر غذایی رو به رو نباشد.  بیش از 95 درصد در برابر این بیماری ایمن است.