به گزارش پایگاه خبری صراط، یکی از اصلی‌ترین راهبرد‌ها و حربه‌های دشمن در جنگ نرم، هوشمند و شناختیِ تمام عیار علیه انقلاب اسلامی، ناامیدکردن مردم نسبت به آینده، تصویرسازی منفی از دستاورد‌های انقلاب اسلامی، القاء ناکارآمدی دین در اداره جامعه، تبلیغ سبک زندگی اَشرافی و غربی، ترویج ابتذال، اباحه گری، فساد و فحشا و نیز الگوسازی‌های کاذب است.
اظهر من الشمس است که یکی از کارآترین ابزار دشمن برای نیل به این اهداف شوم، مدیریت ادراک و افکار عمومی و تغییر ذائقه جامعه به ویژه جوانان از طریق تولید و اشاعه فیلم‌های ضدّفرهنگ و مبتذل سینمایی است؛ فیلم‌هایی که نمونه‌ها و مصادیق فراوانی از آن در چهلمین جشنواره فیلم فجر در حال اکران عمومی است.
سه سال از صدور بیانیه راهبردی و حکمت بنیان "گام دوم انقلاب اسلامی" می‌گذرد؛ بیانیه‌ای که به روشنیِ هر چه تمامتر و با زبانی هر چه رساتر، بنیادین‌ترین ملزومه تمدّن سازی نوین اسلامی را "امید واقع بینانه به آینده" مبتنی بر بهره گیری از استعداد‌های بی نظیر و ظرفیت‌های بی بدیل جامعه همچون سرمایه انسانیِ "جوان، خلّاق، توانمند، متخصص، مؤمن و انقلابی" دانسته است.
با کمال تأسّف، روحِ حاکم و گفتمانِ غالبِ بسیاری از فیلم‌های راه یافته به بخش سودای سیمرغ جشنواره چهلم، در تضاد آشکار با مؤلفه‌های مصرّح در این بیانیه همچون "امیدآفرینی" است.
از سوی دیگر، هشت ماه از صدارت دولت ابراهیم رئیسی می‌گذرد؛ دولتی که با شعار تحقّق "ایران قوی" و نیز با رویکرد تشکیل دولتی مردمی، تحوّل خواه و ضدّ فساد روی کار آمد. از این رو، ناظر به وعده‌ها و وعید‌های انتخاباتی رئیس محترم جمهور و نیز ناظر به وضعیت ناگوار سرمایه اجتماعی دولت و نیز وضعیت فرهنگی اسفناک جامعه، زین پس هیچ عذر و تقصیری از متولّیان امر برای توجیه کاهلی، ترک فعل، تساهل و تسامح در حوزه‌های خطیر فرهنگی و هنری کشور پذیرفته نیست!
دولت مدّعی سیزدهم باید برای افکار عمومی و جریان انقلابی کشور به روشنی توضیح دهد که بر اساس کدام راهبرد و منطبق بر کدام مؤلفه دینی و انقلابی، به فیلم‌های ضدّانقلابی و ضدّمردمیِ "مرد بازنده" و "علفزار" و نیز فیلم‌های بی محتوا و ضعیفی، چون "شادروان"، "لایه‌های دروغ"، "بی مادر"، "شب طلایی"، "خائن کشی" و "ماهان" اجازه اکران داده است؟!
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامیِ دولت سیزدهم باید به طور مشخص پاسخ دهد که نسبت ماهوی فیلم‌های اکران شده در جشنواره چهلم با شاخصه‌های اصلی و اصیلِ گفتمان انقلاب اسلامی یعنی "اعتماد به نفس، عزّت و خودباوری ملّی"، "استقلال و آزادی"، "عدالت"، "ایثار و فداکاری"، "دشمن شناسی" و "استکبارستیزی" چیست؟!
دولت سیزدهم باید پاسخ دهد بر اساس کدام منطق و نگرش، چهلمین جشنواره فیلم فجر را که باید محفل و محملی جریان ساز برای تعالی فرهنگ و هنر جامعه باشد، به آزمایشگاه و کارگاه آموزشیِ برخی از آقازادگانِ بی تجربه -همچون یوسف حاتمی کیا، سیدمرتضی فاطمی، محمود بابایی، عباس نادران، علی حضرتی و حمید شاه حاتمی- بدل کرده است؟!
در این راستا سؤالی که مطرح می‌شود این است که اگر بودجه برخی سازمان‌ها و ارگان‌ها -بیت المال- به مساوات و بر اساس ظرفیت فیلمنامه‌ها و لیاقت حقیقی تهیه کنندگان تخصیص می‌یافت، آیا جشنواره چهلم، "عرصه جولان و رقابت آقازادگان" می‌شد؟!
دولت سیزدهم باید به روشنی توضیح دهد سیاست و برنامه کلانش برای نظارت و هدایت فرهنگی کشور و نیز به طور مشخص و روشن، تسرّی، تبیین و ترویج گفتمان امامَین انقلاب اسلامی و گفتمان حاکم بر بیانیه گام دوم چیست؟!
بلاشک تا آن هنگام که متولّیان فرهنگی و هنری کشور -به طور اولی دولت فخیمه سیزدهم- برای این سؤالات و نیز سؤالاتی از این دست پاسخ شفاف و قانع کننده‌ای ارائه ندهند، "همین آش و همین کاسه است"!
