به گزارش صراط به نقل از فردا ماجرای اینترنت ملی و حواشی آن مدت هاست که تایید و تکذیب می شود. طی روزهای گذشته
نیز خبری دیگر به تقل از وزیر ارتباطات در رسانه ها منتشر شد که در آن وزیر عنوان
کرده بود اینترنت ملی از شهریورماه جایگزین اینترنت جهانی می شود خبری که به سرعت
با تکذیب این وزارتخانه روبرو شد و در نهایت مشخص شد این خبر تحت عنوان دروغ سیزده
منتشر شده است. اما فارغ از دروغ و راست بودن این خبر آنچه که نمی توان در صحت آن
شک کرد یا آن را تکدیب کرد نگرانی کاربرانی است که از همان ابتدای طرح این ایده
واکنش های منفی به آن نشان دادند.
اما ماجرا از آنجا آغاز شد که در زمستان۱۳۸۵ که بحث لایحه بودجه سال۸۶ مطرح شد، ابتدا بودجه‌ا‌ی ۱۰میلیارد تومانی برای شبکه ملی اینترنت یا همان اینترنت ملی در کمیسیون صنایع و معادن تصویب شد اما در کمیسیون تلفیق به تصویب نرسید و به‌رغم اینکه این پیشنهاد کمیسیون صنایع و معادن بود و در لایحه دولت نیامده بود اما کمیسیون تلفیق به‌دلیل توجیه نبودن در مورد مفهوم اینترنت ملی آن را تصویب نکرد و لذا در صحن علنی مجلس نیز تصویب نشد.
با این حال چند ماه بعد، هیئت وزیران در خرداد سال۸۶ برنامه‌های عملیاتی راه‌اندازی و بهره‌برداری این شبکه را در سال‌های ۸۶ تا۸۸ تصویب کرد که براساس آن شرکت مخابرات ایران و شرکت‌های مخابراتی وابسته و شرکت‌های مخابراتی استانی مجاز شدند در طول سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸ تا مبلغ ۵۶۶۰میلیارد ریال از منابع داخلی خود جهت ایجاد شبکه ملی اینترنت سرمایه‌گذاری کنند.
چندی بعد نیز در تاریخ ۲۸ مرداد ماه۱۳۸۶ شورای اقتصاد با درخواست وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات درخصوص سرمایه‌گذاری در طرح شبکه ملی دیتا به مبلغ ۳۵۰میلیارد تومان موافقت کرد.البته بارها گفته شد که این طرح تا فلان مرحله پیش رفته و مثلا در سال ۸۹ راه‌اندازی می‌شود اما هر بار وعده‌ها تحقق نیافت و کسی هم سر در نیاورد که اینترنت ملی چیست؟ حتی بر سر نام این پروژه نیز بحث و جدل‌هایی درگرفت و برخی آن را اینترنت ملی، برخی شبکه ملی اینترنت و بعضی دیگر آن را اینترانت کشوری نامیدند، درحالی که در برنامه پنجم از آن به‌عنوان شبکه ملی اطلاعات نام برده شده است.
تکالیف قانون درباره اینترنت ملی
برنامه پنجم توسعه کلیتی از ایده اینترنت ملی را مطرح می‌کند و تهیه آیین‌نامه اجرایی و مشخصه‌های عملیاتی آن را برعهده وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات می‌گذارد.رضا تقی‌پور، وزیر ارتباطات در توضیح ویژگی‌های اینترنت ملی مشخصه‌هایی را مطرح کرده و اجرای این طرح را طبق برنامه پنجم از اهداف مهم دولت در حوزه توسعه ارتباطات و شبکه‌های الکترونیک کشور دانسته است. به گفته تقی‌پور شبكه ملي اينترنت يا شبكه اطلاعات ملي بر پايه پروتكل اينترنت طراحي شده و يكي از زيرساخت‌هاي اصلي دولت الكترونيك محسوب مي‌شود. در اين طرح ارسال تصوير، صوت و عكس با حجم زياد اطلاعات به سهولت و با سرعت بالائي انجام مي‌شود. همچنین پهناي باند اینترنت ملی در حد استاندارد خواهد بود و محدوديتي در سرعت دسترسی کاربران ایجاد نخواهد شد.
آیا اینترنت ملی دسترسی جهانی را محدود می کند؟
اما باوجود توضیحات وزیر درباره زمان راه‌اندازی و ویژگی‌های شبکه اینترنت ملی، هنوز مسائل بسیاری در این بحث با ابهام روبرو است و برخی از کاربران اینترنت را در ایران با نگرانی‌هایی مواجه کرده است. یکی از نگرانی‌های عمده کاربران در ایران دسترسی به شبکه جهانی اینترنت است. «اینترنت» ملی از بسیاری جهات شبیه به «اینترانت» ملی به نظر می‌رسد که شبکه‌ای محلی با دسترسی محدود و داخلی خواهد بود. حال این سوال مطرح است که آیا اینترنت ملی قرار است دسترسی کاربران را به شبکه‌ها و پروتکل‌های داخلی محدود کند و دسترسی به اینترنت جهانی را با حذف و محدودیت روبرو سازد یا خیر. به گفته برخی از متخصصان اینترنت ملی قرار است در کنار شبکه اینترنت جهانی در دسترس کاربران قرار بگیرد و تنها میزبانی داده‌ها در داخل، حمایت و حفاظت از اطلاعات و اتصال شبکه‌های داخلی با یکدیگر را برعهده بگیرد.
قطع ارتباط با اینترنت جهانی امکانپذیر نیست
یک عضو هیئت رییسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس نیز با تاکید براینکه راه اندازی اینترنت ملی باید در کنار اینترنت جهانی مورد بررسی قرار گیرد و حذف اینترنت جهانی تبعات زیادی برای کشور خواهد داشت، خاطرنشان ساخت: ما نمی توانیم در هیچ شرایطی ارتباط خود با دانش و اطلاعات جهانی را قطع کنیم.
"سید شریف حسینی" در گفتگو با فردا با تاکید براینکه اینترنت ملی باید در جهت رفع مشکلات کاربران ایرانی ایجاد شود نه ایجاد مشکل یا مانع برای فعالیت های آنها، گفت: اینترنت ملی در کنار اینترنت جهانی معنا پیدا می کند؛ آنچه در بحث اینترنت ملی مورد تاکید است دسترسی سریع تر، آسان تر و راحت تر کاربرانی است که در بعد ملی به دنبال کسب اطلاعات و یا انجام یکسری از فعالیت ها هستند.
وی بحث جایگزینی اینترنت ملی به جای اینترنت جهانی را رد کرد و خاطرنشان ساخت: در ایده راه اندازی اینترنت ملی هیچ بحثی پیرامون این موضوع وجود ندارد و این مباحث هم به دلیل ابهاماتی که برای کاربران درخصوص اینترنت ملی وجود دارد هرچند وقت یکبار بوجود می آید.
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس ادامه داد: اینترنت جهانی برای بسیاری از دانشجویان، متخصصان و کاربران به عنوان یک مرجع مورد استفاده قرار می گیرد و قطعا اینترنت ملی نمی تواند جایگزین این مرجع جهانی شود باید تلاش ها به سمتی سوق داده شود که در بعد ملی کاربران مرجع خود را اینترنت ملی و در بعد جهانی نیز به شکلی بهینه از اینترنت جهانی استفاده کنند.
حسینی درباره معایب راه اندازی این نوع از اینترنت نیز اظهار داشت: بهرحال راه اندازی این طرح در مراحل اولیه قطعا با اشکالات و معایبی روبرو خواهد بود ولی نباید با این نگرش به استقبال از آن رفت باید اجازه داد راه اندازی شود و در مرحله بعد با استفاده از نظرات کاربران اصلاحات لازم بر روی آن انجام گیرد.
فیلترینگ سیاسی و خلاقی مجاز است
دبیر کمیسیون صنایع مجلس همچنین بخشی از فیلترینگ موجود را به حق دانست و تصریح کرد: براساس موازین و قوانین موجود در کشور برخی سایت ها باید به دلیل فضای بداخلاقی و تخریبی و خلاف موازین و شرعی که دارند فیلتر شوند اما در ابعاد دیگر اینکه برخی تصور می کنند اینترنت ملی نوعی فیلترینگ است را معتقدم اینگونه نیست چرا که اگر قرار باشد چنین اقدامی صورت گیرد مطمئنا تبعات زیادی برای کشور خواهد داشت چرا که ما نمی توانیم در هیچ شرایطی ارتباط خود با دانش و اظلاعات جهانی را قطع کنیم.
