سعیده کبیری، روانشناس، مشاور خانواده و زوجدرمانگر درباره اهمیت شناخت زوجین قبل از ازدواج گفت: شناخت در حیطه ازدواج به این معناست که من نوعی اول خودم را بشناسم، اینکه چه مسئولیتهایی دارم، نقاط ضعف و قوتام چیست. یعنی محور مختصات کامل و جامعی از خودم و فردی که میخواهم با او ازدواج کنم، داشته باشم.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، کبیری درباره اهمیت شناخت قبل از ازدواج ادامه داد: ازدواج دنیای ناشناخته است و هرچقدر زوجین قبل از ازدواج وارد مقوله شناخت شده باشند، ولی نمیتوانند بگویند که شناخت صد درصدی صورت گرفته است.
این زوج درمانگر ادامه داد: زمانی که دختر و پسر وارد دنیای شناخت نشده باشند، با تعارضهای مختلفی روبهرو میشوند. در نتیجه توان مدیریتی زندگی مشترک خود را از دست میدهند.
وی افزود: اگر در زندگی مشترک مسئولیتها و نیازهایمان را مشخص کرده و شناخته باشیم، دیگر زندگی مشترکمان از هم پاشیده نخواهد شد.
در ادامه مهدی پاشنامه، مربی و مدرس مهارتهای زندگی و پیش از ازدواج تعریف دیگری از شناخت ارائه داد و گفت: از آنجایی که ازدواج سفر محسوب میشود و ما نیاز داریم که جهیزیه روانی و ابزاری داشته باشیم و از آنجایی که این سفر نیاز به مقصد دارد، لازم است که شناختی هم در این سفر داشته باشیم. به تعبیری شناخت یعنی شناخت نیازهای من و دیگری و اینکه چطور میتوانم این نیازها را در مسیر درست اقناع کنم.
پاشنامه درباره راههایی که میتواند به شناخت زوجین ختم شود، بیان کرد: چهار اصل وجود دارد که شناخت قطعی را نسبت به طرف مقابل بهوجود میآورد. از طرفی از آنجایی که انسان مدام در حال انتخاب کردن است، درنتیجه نمیداند که این انتخاب او مبتنی بر هیجانات است یا منطق.
وی ادامه داد: در اینجاست که شناخت قبل از ازدواج ضرورت مییابد. از طرفی در زندگی دو نوع انتخاب وجود دارد؛ یا انتخاب مهم است، یا غیر مهم و این انتخاب مهم است که میتواند پیامدهای طولانی را درپی داشته باشد.
پاشنامه با بیان اینکه برای انتخابهای مهم زندگی باید تجهیزات لازم آن هم وجود داشته باشد، اظهار کرد: این تجهیزات کمک میکند تا فرد با شناخت و علم بیشتری به ازدواج فکر کند.
این مدرس مهارتهای زندگی با اشاره به اینکه اساس ازدواج مبتنی بر هیجانات و نه شناخت است، تصریح کرد: اگر ازدواج مبتنی بر منطق باشد، چه کسی حاضر است درآمد، نیازها و خودش را به اشتراک بگذارد. به همین علت اصالت ازدواج مبتنی بر هیجانات است؛ و از آنجایی که این ازدواج باید زیر چتر حمایت منطق پیش برود، شناخت قبل از ازدواج اهمیت پیدا میکند.
وی افزود: باید بدانیم که شناخت قبل از ازدواج مهم است و نبود شناخت بین زوجین میتواند زمینه بروز اختلاف و مشکلات را بهوجود آورد.
سعیده کبیری در پاسخ به این سوال که میگویند در قبل از ازدواج چشمها را باز نگهدارید و بعد از ازدواج چشمها را به صورت نیمه باز نگهدارید، چقدر این موضوع درست است، گفت: ما همیشه توصیه میکنیم که قبل از ازدواج جزءنگر باشید و به تمامی جزئیات توجه کنید. اما باید درنظر گرفت که منظور ما جزئیات اصلی است و نه جزئیات فرعی.
وی ادامه داد: به عنوان مثال، وقتی از زوجین هدفشان را از ازدواج میپرسیم، همگی بر این باورند که به آرامش برسند. اما باید دید که منظور از آرامش چیست؟ برای عدهای آرامش در معنویات خلاصه میشود، یکسری آرامش را در دستیابی به پول میبینند و این عنوان کلی برای همگی افراد تعبیرهای مختلفی دارد.
کبیری با بیان اینکه زوجین حداقل زمانی را برای شناخت عیبهای یکدیگر بگذارند، بیان کرد: بیشتر زوجین قبل از ازدواج از ویژگیهای منفی طرف مقابل خبر ندارند و بنده هم پیشنهاد میکنم که حداقل سه ماه فرصت دارند که همدیگر را بشناسند.
وی با بیان اینکه هر انسان، انسان کاملی نیست و ضعفهایی در هر فرد وجود دارد، افزود: یا ضعفهای طرف مقابل قابل حل است و یا قابل حل نیست و آگاهانه این موضوع را میپذیریم و از ازدواج صرفنظر میکنیم.
در ادامه، پاشنامه در پاسخ به سوال یکی از شهروندان مبنی براینکه چرا شناخت قبل از ازدواج به مقولهای اجباری تبدیل نمیشود، افزود: سازمان ملی جوانان طرحی مبنی بر مشاوره قبل از ازدواج داشت که به دلایلی این طرح متوقف شد. از طرفی هم مقوله ازدواج در کشور مقولهای فرهنگی است. اصرار خانوادهها سبب میشود افراد کیسی را برای ازدواج انتخاب کنند که بعد از مدتی تصمیم به مشاوره میگیرند که دیر است.
کبیری هم درباره اهمیت شناخت زوجین قبل از ازدواج گفت: تازمانی که احساسات افراد عمیق و ریشهای نشده است، افراد برای شناخت یکدیگر به مراکز مشاوره اقدام کنند؛ اینجاست که نقش خانوادهها پررنگ میشود.
وی به خانوادهها و افرادی که تصمیم به ازدواج دارند، پیشنهاد کرد که بعد از دو و سه جلسه که خانوادهها با شرایط یکدیگر به توافق رسیدند، به مشاور ارجاع داده شوند و اگر مشاور موضوع سلامت روان و... زوجین را تایید کرد، حتماً برنامه مسافرت را با خانوادهها بچینند.
کبیری در پایان خاطرنشان کرد: قبل از عقد، زوجین حداقل دوره ۴ تا ۶ ماهه را تحت نظارت خانوادهها فقط به عنوان شناخت طرف مقابل در چارچوب ارتباطی سالم پیش گیرند.