به گزارش ایسنا، بیشتر از یک دهه است که فرامرز صدیقی در هیچ فیلم و سریالی بازی نکرده و خبری از او در دست نیست. همکارانش او را هنوز با آن صدای خاص و بیان گیرا و قد و قامتی برافراشته و چهارشانه به یاد دارند ولی عکس منتشر شده چنان تصویر شکسته‌ای از او نشان می‌دهد که در نگاه اول به سختی می‌توان متوجه شد او همان بازیگر فیلم‌های «آخرین پرواز» احمدرضا درویش و «دندان مار» مسعود کیمیایی است.
در میان سوال‌هایی که با دیدن این عکس مطرح می‌شود و بیشتر هم حول چرایی نحیف شدن او می‌چرخد، یکی از مهم‌ترین‌ها سوال‌ها این است که عکاس و همچنین اولین نشر دهنده این عکس کیست؟ چون جواب این سوال شاید به برخی ابهام‌ها و پرسش‌های دیگر درباره این هنرمند با سابقه و اوضاع زندگی‌اش پاسخ بدهد.
آن‌هایی که تا حدودی از فرامرز صدیقی شناخت دارند می‌گویند او آدم بسیار توداری است و درباره بعضی موضوع‌ها به هیچ وجه نمی‌خواهد صحبت کند تا جایی که شاید به کل، منکر یک اتفاق یا ماجرا شود؛ مثل یکی از اولین فیلم‌های او که شنیده شده چند سال قبل خودش زیر بار صحبت درباره آن نرفته و گفته که اصلا در آن فیلم بازی نکرده؛ این در حالی است که چند عکس به نام این فیلم وجود دارد ولی هیچ نسخه‌ای از خود فیلم باقی نمانده است.
برخی همکاران قدیمی صدیقی می‌گویند او روحیه‌ای داشته که به نظر می‌رسد نوعی عزلت‌گزینی را انتخاب کرده و به همین دلیل خیلی از کسانی که در سال‌های قبل در پی او بودند موفق به دیدار یا صحبت با او نشده‌اند. پرویز پرستویی هم در دل نوشته خود اشاره کرده است که در فیلم «قاتل اهلی» مسعود کیمیایی به دنبالش رفتند ولی او حتی حاضر نشد درب خانه را به روی عوامل تولید باز کند!
بنابراین در کنار گمانه‌زنی‌های دیگر، گفته می‌شود آنچه ما از این بازیگر در عکس جدیدش دیدیم شاید نتیجه یک تصمیم خودخواسته باشد که ممکن است به دلیل اعتراض به شرایط موجود و سیاست‌های بی‌رحم سینما باشد. گویی یک نوع مبارزه است که به گوشه‌نشینی ختم شده؛ مبارزه‌ای که خیلی‌های دیگر هم در سینما سراغش رفتند و در مقاطعی از این هنر خداحافظی کردند اما وسوسه شدند و برگشتند.
با این وجود به نظر نمی‌رسد فردی که چند سال است خود را از دسترس همکارانش دور نگه داشته، دست به انتشار این عکس زده باشد هرچند با فیگوری که دارد، مشخص است که از برداشتن عکس کاملا آگاه بوده ولی این احتمال هم می‌رود که قرار نبوده عمومی شود یا شاید هم اتفاقا در راستای همان اعتراض احتمالی باشد.
طبق اطلاعات دانشنامه سینمای ایران نوشته عباس بهارلو، فرامرز صدیقی متولد سقز در سال ۱۳۲۸ و فارغ التحصیل تئاتر از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران است که در سال ۱۳۴۷ فعالیت خود را با تئاتر آغاز کرد.
شروع فعالیت او در سینما با بازی در فیلم «چشمه» به کارگردانی آربی آوانسیان بوده و از جمله نمایش‌هایی که بازی کرده به «ویس و رامین»، «بازرس»، «ارزش»، «پالتو» می‌توان اشاره کرد.
صدیقی پس از انقلاب در فیلم‌های «تیغ و ابریشم» مسعود کیمیایی، «سایه‌های غم» شاپور قریب، «روزنه» جمال شورجه، «آخرین پرواز» احمدرضا درویش، « دندان مار» مسعود کیمیایی، «زمان از دست رفته» پوران درخشنده، «دادستان» بزرگمهر رفیعا، «دلشدگان» علی حاتمی، «اسکادران عشق» سعید حاجی میری، «عشق کافی نیست» و «مارال» مهدی صباغ‌زاده، «قدمگاه» محمدمهدی عسگرپور و «هزاران زن مثل من» رضا کریمی بازی کرده است. او همچنین فیلم «طعمه را در سال ۷۱ کارگردانی کرد.
«داستان یک شهر»، «گمگشته»، «کلانتر»، «دایره تردید» و «روزی عقابی» از جمله سریال‌های معروف این بازیگر هستند.
