یکی از اصلی ترین مؤلفه های اقبال عمومی به ابراهیم رئیسی در انتخابات ۱۴۰۰، برائت آشکار مردم از ناکارآمدی و فساد نهادینه شده در دولت فرتوت حسن روحانی بود؛ دولتی که قبله آمال خویش را صرفاً مذاکره، سازش و تعامل با غرب و ایدئولوژی زدایی از سیاست خارجی می دانست.
به گزارش پایگاه خبری صراط، چهار ماه پس از انتخاب رئیس جمهور سیزدهم، اساسی ترین سؤالات افکار عمومی این است که اولاً چرا تشکیل دولت به صورت بسیار بطئی در حال انجام است؟! ثانیاً چرا برخی مسئولین دولت رئیسی در تقلّای به کارگیری افراد مسئله دارِ دولت تدبیر و امید در دولت تازه تأسیس هستند؟!
مبرهن است که دولت صرفاً متشکل از هیأت دولت نیست؛ بلکه شاکله اصلی آن مبتنی بر مدیران میانی، مدیران کل ستادی و استانی و نیز رؤسای برخی مراکز و مناطق مهم، حیاتی و حسّاس کشورند. یکی از این مناطق مهم که در سال های اخیر به محل بسیار امنی برای سرمایه دارانِ فرصت طلب و مسئله دار بدل شده، مناطق آزاد و ویژه اقتصادی کشور است.
از همان روز نخست انتخاب رئیسی به عنوان رئیس دولت سیزدهم، اخبار متعددی درباره فشار و سهم خواهی برخی افراد، گروه ها و جریانات برای ورود به کابینه به گوش می رسید و هر چه می گذرد بیشتر نمایان می شود. در آخرین مصداق آن، فشار عجیب و غریب و تعجب برانگیز احسان خاندوزی و اطرافیان ایشان برای به کار گماردن رضا مسرور در منطقه آزاد کیش است.
رضا مسرور یکی از کارگزاران اقتصادی و پُرابهام دولت حسن روحانی است که نه تنها در طول هشت سال دولت تدبیر و امید در سمت های حسّاسی چون عضو هیئت مدیره شرکت شستا، مشاور اقتصادی مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، مدیر عامل سابق منطقه آزاد انزلی و نیز مدیرعامل صندوق بازنشستگی فولاد مسئولیت داشته، بلکه بارها از سوی دولتمردان تدبیر و امید بنا به شایستگی، کارآمدی و تعهد تقدیر شده است!
به راستی در حالی که می توان از ظرفیت و استعداد جوانان مؤمن، انقلابی، تحصیل کرده و کارآزموده در چنین مسئولیت های خطیری بهره جست، این قبیل فشارها برای انتصاب چنین فرد مسئله داری چه توجیه عقلانی می تواند داشته باشد؟! آیا جز این است که منافع و مقاصد جمعی فرصت طلب به خطر افتاده است!؟
ابراهیم رئیسی فرصت چندانی برای جلب حسن نظر جامعه به کارآمدی نظام اسلامی ندارد؛ بنابراین شایسته است با غنیمت شمردن لحظه ها، هر چه سریعتر تکلیف مدیران میانی دولت مردمی خود را تعیین نماید و از به کارگیری افرادِ حاشیه دار، معلوم الحال و آزمون پس داده در دولت های یازدهم و دوازدهم جدّاً اجتناب کند.
امید است گوش شنوایی برای این انتقاد دلسوزانه وجود داشته باشد.
