حالا مدت ها از انتخابات ریاست جمهوری گذشته است، دولت تازه تاسیس شده و با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند. از همین رو نیز درصدد برآمدیم تا ببینیم در میانه راه این همه مشکل، وظیفه احزاب مختلف در کمک به دولت چیست؟
شرط اول؛ آیا دولت از احزاب کمک می‌خواهد؟
حمیدرضا ترقی عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی اولین فردی بود که در پاسخ به ما گفت که در صورتی که دولت پذیرای دیدگاه‌ها و نقطه نظرات احزاب باشد، احزاب می‌توانند در ارائه برنامه جهت اجرای سیاست‌های دولت جدید وارد عمل شوند و دیدگاه‌های خود را ارائه دهند تا دولت از آن پیشنهادات استفاده کند.
موضوعی که احمد شریف فعال سیاسی اصلاح طلب هم آن را به گونه‌ای دیگر بیان کرده و گفت که اگر از سوی دولت تقاضایی شود وظیفه هر شخص است که به دولت کمک کند تا مشکلات حل شود؛ اما مساله این است که هنوز تقاضایی از سوی دولت در این زمینه صورت نگرفته است؛ این در حالی است که معمولا تعامل به صورت دو طرفه انجام می‌شود و دولت باید از احزاب کمک بخواهد تا در راستای حل مشکلات کشور به دولت کمک شود و بحران‌های کشور حل و فصل شود. هنوز دولت تشکیل نشده اما بعدها اگر تقاضایی در این زمینه باشد جمع در این باره تصمیم خواهد گرفت.
پس از این صحبت‌ها حالا شاید یک پرسش دیگر مطرح شود مبنی بر اینکه آیا به راستی دولت سیزدهم روحیه تعامل دارد؟
شرط دوم؛ آیا دولت سیزدهم روحیه تعامل دارد؟
محمدعلی وکیلی فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به این سوال ما این گونه توضیح داد که آقای رئیسی خودش دارای روحیه خوبی در زمینه تعامل خواهد بود، به خصوص که همین خط ارتباطی که با نخبگان برقرار کرده که نشان این است که تمایل دارد تا از دیدگاه نخبگان جامعه بهره‌مند باشد؛ اما این که در کل دولت چقدر این روحیه تعامل وجود داشته باشد من نمی دانم، زیرا چندان با روحیه افرادی که انتخاب شده اند آشنا نیستم اما خود آقای رئیسی از روحیه انتقاد پذیری خوبی بهره مند است و تلاشش هم دست کم در این گام های ابتدایی این بوده که در پی شنیدن صدای نخبگان جامعه باشد.
او مصداق این موضوع را هم تشکیل سامانه «یاران رئیسی» برای مشارکت مردم در معرفی اعضا و مدیران دولت سیزدهم به رئیس جمهور منتخب دانست که در این سامانه از همه نخبگان، فرهیختگان، گروه‌ها، احزاب، تشکل‌ها و آحاد مردم دعوت شده تا چنانچه فردی را در تراز دولت مردمی می‌شناسند، نسبت به معرفی وی اقدام کنند تا در هر مقامی به دولت کمک کنند.
بیژن مقدم فعال سیاسی اصولگرا هم در گفت‌وگویی با صحه گذاشتن بر این موضوع بیان کرده بود که درست است که آقای رئیسی را در چارچوب حزبی نمی توانیم تعریف کنیم؛ اما آن چیزی که از روش و منش وی بر می‌آید این است که او نگاه مثبت و خوبی به جریان های سیاسی دارد، رویکردش به جریانات، احزاب و گروه‌ها هم منفی نیست.
بنابراین تا اینجای کار به نظر می‌رسد که هم احزاب آماده کمک به دولت هستند و هم دولت دارای روحیه تعامل با احزاب است و حال سوالی که بر جا مانده این است که احزاب چگونه می‌توانند به دولت کمک کنند؟
شرط سوم؛ احزاب چگونه می‌توانند به دولت کمک کنند؟
و بازهم حمیدرضا ترقی فعال سیاسی اصولگرایی بود که در این باره به ما گفت که اگر دولت پذیرای دیدگاه‌ها و نقطه نظرات احزاب باشد، احزاب می‌توانند در ارائه برنامه جهت اجرای سیاست‌های دولت جدید وارد عمل شوند و دیدگاه‌های خود را ارائه دهند تا دولت از آن پیشنهادات استفاده کند. آنچه که در شرایط امروز کمک کننده به نظر می‌رسد امیدوار کردن مردم توسط احزاب نسبت به آینده کشور و به حل مشکلات معیشت شان در آینده است؛ این موضوع هم با بررسی دقیق برنامه های دولت ، تنظیم و تحلیل این برنامه ها و کمک به اجرای مطلوب این برنامه ها اجرایی می‌شود تا بتواند مشارکت مردم را مجددا افزایش دهد و هم انگیزه مردم برای همکاری با دولت در تحقق اهداف دولت سیزدهم افزایش دهد.
و اما محمدعلی وکیلی؛ او هم با اشاره به چند نکته تاکید کرد که در ابتدا احزاب حامی نباید سهم خواهی کنند، سایر احزاب نقد منصفانه داشته باشند و راهکار ارائه دهند، انتظارات را مدیریت کنند که فراتر از ظرفیت دولت نباشد و پمپاژ یاس در جامعه نداشته باشند، زیرا یاس مهم ترین عامل آتشفشان خشم است.
اما ابوالقاسم رئوفیان دبیرکل حزب اسلامی ایران‌زمین معتقد است احزاب می‌توانند نیرو‌های کارآمد برای قرار گرفتن در حلقه مدیریتی کشور از اعضای کابینه و هیات وزیران گرفته تا مدیران سطوح میانی را معرفی کنند و به دولت مستقر در زمینه‌های مختلف کمک کنند و مشاوران امین برای دولت باشند. احزاب به عنوان دولت در سایه می‌توانند با دو هدف در عرصه فعالیت‌های حزبی ظاهر شوند. یکی از این وظایف می‌تواند کمک به دولت مستقر در زمینه‌های مختلف باشد. احزاب با تقویت خودشان و قابلیت‌هایی که کسب می‌کنند می‌توانند بهترین یاران صدیق و مشاوران امین برای دولت باشند البته مادامی که دولت به آن‌ها توجه جدی کند.
و اما در پایان باید گفت حالا که بساط گره‌ها و مشکلات دولت از همیشه بازتر است و جامعه با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند، شاید بهتر باشد که هر فرد ، گروه و حزبی فارغ از جریانات سیاسی خود به کمک دولت شتافته و از هر اقدامی که از دستش برمی‌آید دریغ نکند.
