پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۱۸ مرداد ۱۴۰۰ - ۰۲:۲۵

چگونه خود را برای عزاداری حسینی آماده کنیم؟

چگونه خود را برای عزاداری حسینی آماده کنیم؟
واعظ موسوی می‌گوید کاروان حسینی به قافله‌سالاریِ از برترین خوبان عالم، از مقابل دیدگان دلها عبور می‌کند و لشکری از صاحبدلان را دنبال خود می‌کشاند.
کد خبر : ۵۶۷۲۹۳

حجت‌الاسلام سیدمحمد واعظ موسوی در گفت‌وگو با تسنیم درباره اهمیت آمادگی برای ورود به ماه محرم و عزای بر سید و سالار شهیدان گفت: ماه محرم اولین ماه از سال قمری محسوب می‌شود. یکی از آداب مهمی که نیاز است در ذی‌الحجه یعنی ماه آخر سال نسبت به آن اهتمام داشته باشیم، استغفار از گناهان و خطاهای سال جاری است تا با آمادگی بیشتری وارد ماه محرم و ماه عزای بر سید و سالاران شهیدان شویم. اثر وضعیِ استغفار، پیرایش از آلودگی‌های روح و جان است، از این جهت می‌تواند مقدمه خوبی برای بهره از انوار حسینی باشد.  

وی افزود: شیعیان در دهه اول باید خود را آرایش به زینت عشق حسینی کنند. برخی ایراد می‌گیرند مگر ما ملت گریه‌ایم؟ باید گفت در پرتو این اشک‌ها، غم‌های شادی‌افزا و بهجت‌آور وجود دارد. در عصر حاضر که بزرگ‌ترین بیماری قرن، دوری از معنویت و به دنبال آن، افسردگی است، مجالس حسینی و شعائر حسینی به انسان سرزندگی و شادابی می‌بخشد و روح معنویت را در مؤمن زنده می‌کند؛ از این جهت نام دهه محرم را می‌توان دهه عشق‌ورزی و مهرورزی به آستان یگانه معشوق هستی گذارد. به تعبیر شهید مطهری یکی از ابعاد روحی انسانها مهرجویی و مهرورزی است، یعنی ما محب و محبوب به دنیا می‌آییم، لذا همگی احساس نیاز به مهرورزی و محبوبیت می‌کنیم و دوست بداریم و دوست داشته شویم. این حس را در زیارت امین‌الله که از معتبرترین ادعیه ما محسوب می‌شود، می‌یابیم. در این دعا از خداوند اینگونه درخواست داریم که مرا از اخلاق دشمنان دور و آراسته به اخلاق اولیای خویش کند. عبارت دیگرش آن است که خدایا مرا طوری قرار بده که برگزیدگانِ از اولیایت را دوست بدارم و در زمین و آسمان محبوب شوم. 

این کارشناس دینی عشق‌ورزی به آستان امام حسین را از امتیازات ویژه هر انسانی بر شمرد و گفت: ما یک دل داریم نه دو دول. خداوند در قرآن می‌فرماید «ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَیْنِ فی‏ جَوْفِه‏» یعنی خداوند براى هیچ مردى در درونش دو دل قرار نداده است. (احزاب 4)  انسان مؤمن آن وقت که می‌خواهد دل را هزینه کند و به یک دلدار دهد، به چه کسی باید دل دهد؟ حافظ می‌گوید «گشته‌ام در جهان و آخر کار دلبری برگزیده‌ام که مپرس.» اینطور نیست که مؤمن به هرکسی دل بسپارد. جزو امتیازات محبان امام حسین این است که آن یک دلی که تمام انسانها دارند،‌ بی‌خودی هزینه نمی‌کنند و به هرکه نمی‌دهند. سعدی می‌گوید «شمایل تو بدیدم نه عقل ماند و نه هوشم.» امام حسین نماد عشق‌ورزی در جهان است و معشوق یگانه در تمام هستی است. هرکه او را می‌شناسد، عاشقش می‌شود. مثل یوسف نبی که هرکه او را می‌دید، او را می‌خواست و شیفته‌اش می‌شد. 

واعظ موسوی با تأکید بر اینکه ما باید خود را در این چند روز باقیمانده آماده چنین استقبالی کنیم، گفت: محرم که آغاز می‌شود، کاروان حسینی به قافله‌سالاری برترین خوبان عالم، از مقابل دیدگان دلها عبور می‌کند و لشکری از صاحبدلان را دنبال خود می‌کشاند. حسین بن علی کسی است که شب عاشورا فرمود بروید، بیعتم را از شما برداشتم. راه را باز می‌کردند تا همگان بروند. چنین وجود مقدسی که دنبال عِده و عُده نیست، خداوند جایگاهی داده که لشکریانی را به دنبال خود روان می‌کند. ما باید خود را آماده استقبال از چنین سپاهی کنیم. باید چشم دلمان را باز کنیم تا مبادا این سپاه عبور کند و ما نبینیم و جا بمانیم.  امام حسین خیلی عاشق دارد. ما اگر بخواهیم محروم نشویم،‌ باید آمادگی داشته باشیم و سنخیت بیابیم. اینطور نمی‌شود مگر اینکه حریصانه استغفار کنیم تا پیرایشی داشته باشیم و دیدگان خود را بشوییم.