به گزارش سرویس وبلاگ صراط نویسنده ی وبلاگ دانشجوی بیدار در آخرین یادداشتش نوشت:
یکی از دوستان ازدواج کرده بود. چندماه بعد روزی سر صحبت در این باره باز شد. میگفت از زن گرفتنش مثل سگ پشیمان است. به او گفتم: امام حسن و امام جواد علیهما سلام که بهترین مخلوقات خدا بودند، زنانی چون جعده و ام الفضل داشتند. حال نه تو از آن دو امام بالاتری و نه همسر تو از آن دو زن پست ترند. پس رفتار کریمانه آن دو بزرگوار را با آن دو خبیث الگو قرار بده و با همسرت به یهترین شیوه تعامل کن.
چندی بعد این دوستم را دیدم. میگفت:" همان حرفی که در مورد مقایسه با جعده و... گفتی، خیلی به دردم خورد."
بنده فکر میکنم اگر به ازواج نه به چشم "خریدن یک گاو برای یک قالب پنیر"، نه به چشم "گرفتن یک خدمتکار"، نه به چشم "داشتن یک شریک زندگی"، و نه به خیلی از چشمهای دیگر نگاه نشود و فقط به چشم "یک آزمون الهی" به آن نگاه شود، آنگاه اگر همسر ما کمالاتش به حضرت آسیه برسد، خدا را شکر میکنیم که چنین زنی نصیب ما فرموده است و اگر معایبش به جعده برسد، باز هم خدا را شکر میکنیم که از طریق تحمل بدرفتاری های چنین زنی به کمالات میرسیم. این یک بازی دو سر برد با پیروزی قطعی است.
پی نوشت:شاید نیازی به بیان نباشد که برای بانوان نیز چنین مقایسه ای امکانپذیر است. اگر مرد آنها خوب بود که فبها. اگر بد بود، از فرعون که بدتر نیست. آسیه او را تحمل کرد. اصلا" من فکر میکنم اصلی ترین عاملی که باعث شد حضرت آسیه جزو چهار زن برتر عالم محسوب شود، همین همسری او با فرعون بوده است که زمینه ایجاد امتحانات سختی برای حضرتش شده است.
