مدعیان اصلاحات که تا دیروز همه پست‌های مدیریتی دولت تدبیر و امید را‌اشغال کرده و 8 سال از عملکرد روحانی حمایت می‌کردند، اکنون و در آخرین روزهای حیات دولت روحانی به‌جای عذرخواهی و پاسخگویی به مردم و افکار عمومی- آن‌هم برای فاجعه‌هایی که طی این سال‌ها آفریده‌اند- برای گرانی و مشکلات آب و برق و محیط‌زیست و افزایش قیمت مسکن و اجاره‌بها و... به‌ظاهر‌اشک تمساح می‌ریزند و مدام رگ گردنشان را به این و آن نشان می‌دهند!
این در حالی است که مشکلات امروز کشور نتیجه عملکرد دولتی است که اصلاح‌طلبان طی 8 سال گذشته با تمام ظرفیت‌های فکری و تشکیلاتی خود از آن حمایت کردند.
آنها خود به این تحلیل رسیده‌اند که دولت روحانی و اتاق فکر اصلاحات، بی‌برنامه بوده است و بایستی با آن فاصله‌گذاری کرد، در توجیه عملکرد منفی خود، رویکرد جدیدی را مدنظر خود قرار داده‌اند تا از رهگذر ریا و تدلیس و همدردی ظاهری با افکار عمومی بخشی از نارضایتی‌ها و فشارها علیه خود را تعدیل کنند.
اصلاح‌طلبان در شرایطی در برابر افکار عمومی‌اشک تمساح می‌ریزند که خودشان پشت پرده بروز و ظهور مشکلات امروزی کشور بوده‌اند.
«صفرهای کم‌ارزش، سفره‌های خالی»، «اخراج اجاره‌نشین‌ها»، «تورم با مزد و معیشت کارگران چه کرد؟»، «آب، برق، واکسن»، «مرگ تالاب‌ها جلوی چشم مسئولان»، «بی‌آبی و قطع برق؛ قرمز دوم»، «سازمانی علیه محیط‌زیست»، «وضعیت قرمز در شب‌های خاموشی» و... تنها نمونه‌هایی از تیترهای اول روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاح‌طلبان طی یکی دو روز گذشته بوده است.
مدعیان اصلاحات گمان می‌کنند که فاصله‌گذاری با دولت روحانی و ابراز همدردی ظاهری با افکار عمومی می‌تواند نسخه نجات بخشی برای فرار از پاسخگویی و تقویت حیات سیاسی خود در سپهر سیاسی کشور باشد این در حالی است که موضوعات و معضلاتی مانند شکل‌گیری حجم وسیعی از رانت و فساد در دولت روحانی (از پرونده‌های برادران رئیس‌جمهور و معاون اول تا فرزندان و دامادهای برخی وزرا) یا پرونده‌های مفاسد اقتصادی در صندوق‌های بیمه، صنایع خودروسازی، بازارهای ارز و سکه و موضوعاتی مانند حقوق‌های نجومی، خسارت‌های چند هزارمیلیاردی ارز 4200 تومانی و... هرگز از حافظه تاریخی مردم ایران محو نمی‌شود.
همین اواخر بود که کارشناسان اقتصادی بر اساس گزارش‌ها و آمارهای رسمی اعلام کردند با توجه به اینکه میانگین میزان رشد اقتصادی در دهه ۹۰ به عدد صفر رسیده است بنابراین اگر ۵ سال آینده هم نرخ رشد اقتصادی به‌طور متوسط ۴ درصد باشد احتمالاً سطح تولید به نرخ واقعی به سال ۱۳۹۰ خواهد رسید! همین چند روز پیش بود که رئیس‌اتاق بازرگانی ایران گفت «رشد اقتصادی در ۱۰ سال گذشته تقریباً صفر بوده است»
مدعیان اصلاحات حالا که کمتر از 1 ماه به پایان دولت روحانی مانده است با گرفتن ژست انتقادی علیه دولت، در برابر افکار عمومی‌اشک تمساح می‌ریزند ولی در حقیقت درخصوص گرانی‌های دستوری و عوامل پشت پرده نابسامانی‌های کنونی سخنی نمی‌گویند!
قیمت مرغ سر به فلک کشیده، روغن مایع در بازار کمیاب شده و روزبه‌روز بر افزایش کالاها افزوده می‌شود و این در حالی است که ۶ میلیون تن کالا در گمرک خاک می‌خورد! و هیچ مدعی اصلاح‌طلبی در مورد علل و عوامل مشکلات کشور سخنی نمی‌گوید؟
برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که پروژه گرانی کالاها که از سوی جریان نفوذ از قبل انتخابات ریاست‌جمهوری برای بسترسازی «اعتراض» کلید زده شده، هنوز هم در دستور کار قرار دارد و بااینکه روحانی چندین بار بر ترخیص کالاهای اساسی از گمرکات کشور تأکید کرده اما همچنان ۶.۵ میلیون تن، کالاهای اساسی در گمرکات مانده و ترخیص نشده است.
مهرداد جمال ارونقی، معاون فنی گمرک چند روز پیش گفت: با توجه به اتمام تاریخ مصوبه دولت درخصوص ترخیص درصدی کالاهای اساسی، از ابتدای سال جاری هیچ ترخیص قابل‌توجهی درخصوص کالاهای اساسی نداشتیم و این چالش باعث شد متأسفانه ۶.۵ میلیون تن، کالای اساسی در بنادر و گمرکات کشور موجود باشد و ممکن است که در داخل کشور نیز با کمبود کالا رو به رو شویم!
شایان ذکر است که برخی فعالان و چهره‌های اصلاح‌طلب هم هستند که به جای فریب افکار عمومی و تکاپوی عبث برای سوار شدن بر مرکب قدرت بر بی‌کفایتی دولت روحانی صحه گذاشته و ضمن اعتراف به شکست بر ضرورت بازسازی گفتمانی و تشکیلاتی اصلاحات تأکید می‌کنند.
محمدعلی وکیلی، فعال اصلاح‌طلب و از اعضای لیست امید مجلس دهم اخیراً در گفت‌وگویی با بیان اینکه «از جبهه اصلاحات فقط ابتذال باقی‌مانده است» گفت: «افراطی‌های اصلاح‌طلب هم‌نوا با براندازان هستند.»
وکیلی با بیان اینکه «مردم از اصلاح‌طلبان به ستوه آمده‌اند» گفت: «اصلاح‌طلبانی که انتخابات را تحریم کرده‌اند مانع از ایجاد وحدت در جامعه می‌شوند... واقعیت آن است که اگر بخشی از مردم در انتخابات رأی نداده‌اند؛ به معنای آن نیست که برانداز شده و نظام را قبول ندارند، بلکه آنها از بی‌کفایتی دولت روحانی و اصلاح‌طلبان به ستوه آمده و اعتراض خود را با رأی ندادن نشان داده‌اند.»
فعال سیاسی اصلاح‌طلب بیان کرد: اصلاح‌طلبان با ۴ بحران موقعیت؛ بحران مزیت؛ بحران حکمرانی و بحران کارآمدی روبرو هستند و تا این موارد حل نشود مردم با آنها آشتی نمی‌کنند.
