با گذشت از چند روزی از انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، اکنون رئیس جمهور منتخب مردم اعلام شده و دولت سیزدهم به روزهای تشکیل خود نزدیک میشود؛ رئیس جمهور یکی از پرمسئولیتترین مدیریتهای کشور به حساب میآید؛ چنانچه رهبر معظم انقلاب هم در دیدارهای مختلف خود بر این موضوع تاکید داشتهاند و وظایف رئیس جمهور کشور را به صراحت بیان کردهاند.
بطور مثال، ایشان در سخنرانی نوروزی امسال خود خطاب به ملت ایران با اشاره بر اینکه مهمترین و موثرین مدیریت کشور ریاست جمهوری است بیان کردند: «اینکه میگویند رئیس جمهور اختیارات ندارد، تدارکاتچی است، ۱۲ درصد و ۱۵ درصد اختیارات است و حرفهایی که این چند سال در گوشه و کنار شنیده میشود یا از روی بی مسئولیتی و غرض ورزی گفته میشود یا از روی بیاطلاعی. رئیس جمهور از پرمشغلهترین و پرمسئولیتترین مدیریتهای کشور است. همه مراکز مدیریتی کشور تقریبا در اختیار رئیس جمهور است.
رهبر انقلاب در ادامه بیان کردند که امکانات حکومتی و بودجه کشور در اختیارات رئیس جمهور است بنابراین مدیریتهای دیگر در جنب ریاست جمهوری چیزی نیستند. مشکلات و مسائل اصلی کشور را بشناسید. مسائل کشور صدها مورد است که دهها مساله اصلی و مهم هستند، بدانید برای حل این مسائل چه راه حل و برنامهای دارید ولو اجمالی.
حضرت آیت الله خامنهای تاکید کردند که مسئله اقتصاد را بشناسید، اقتصاد مهم است، رشد تولید ملی، رشد سرمایه گذاری، تورم، ارزش پول ملی و ... مهم است. مسئله امنیت کشور و آسیبهای اجتماعی بسیار مهم است. روبهرو شدن با سیاستهای پیچیده دنیا بسیار مهم است. مسئله بسیار مهم فرهنگ و سیاست خارجی را باید بدانند».
مروری بر تاکیدات رهبر انقلاب بر وظایف رئیس جمهور منتخب مردم
علاوه بر تاکیدات کلی رهبر انقلاب در ابتدای امسال، ایشان در فواصل مختلف بر اهمیت کار و وظایف رئیس جمهور منتخب مردم تاکید داشتهاند که در ادامه به آنها میپردازیم:
۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۴؛ «در میان مسئولان کشور، هیچ مسئولی به قدر رئیس جمهور در قانون اساسی ما امکانات و تواناییها و عرصهی عظیم خدمتگزاری ندارد».
سوم اردیبهشت ۱۳۹۶؛ «رعایت قشرهای ضعیف، توجه به روستاها و مناطق فقیر، در نظر گرفتن اولویتها، برخورد با فساد و با آسیبهای اجتماعی، باید در صدر برنامهها قرار گیرد».
۱۴ خرداد ۱۳۹۶؛ «طبق قانوناساسی، رئیسجمهور از امکانات بسیار گستردهای در کشور برخوردار است؛ خیلی از کارها را میتوانند انجام بدهند؛ از این امکاناتی که در اختیار دارند استفاده کنند، ظرفیّتهای داخلی را بالفعل کنند، هیچ درنگی در عمل به وعدههایی که به مردم داده شدهاست صورت نگیرد. مسئولین را، مسئولان بخشهای مختلف را جوری انتخاب کنند که کارکن و فعّال و پایکار وتوانا باشند؛ یعنی توانایی آنها بتواند کارها را انشاءالله پیش ببرد. اگر خدای نکرده در بخشهای مختلف چه اقتصادی و چه غیراقتصادی یک بخشی از خود ناکارآمدی نشان بدهد، این به حساب ناکارآمدی نظام گذاشته خواهد شد و این بیانصافی است؛ نظام کارآمد است؛ بخشهای مختلف باید بتوانند خودشان را پابهپای نظام پیش ببرند».
۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۰؛ «رویکردی که میتواند مواجههی صحیح با مسائل کشور را تضمین و مشکلات را مرتفع کند، تحولخواهی از مسیر تحقق دولت جوان حزب اللهی است. در ایجاد تحول در کشور بدون شک نقش قوهی مجریه بی بدیل است؛ از این رو تشکیل دولت جوان حزب اللهی یک ضرورت غیرقابل انکار است: «اوّلاً تحوّل لازم است و نیاز امروز ما است؛ ثانیاً تحوّل ممکن است؛ ثالثاً راه ایجاد تحوّل عبارت است از تشکیل یک دولت معتقد به تحوّل و معتقد به عنصر تحوّلآفرین، یعنی عنصر جوان نخبه مؤمن انقلابی».
۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۰؛ «تنها راه تحول برای غلبه بر مشکلات، پیشرفت کشور و افزایش قدرت ملی این است که جوانان نخبه و مومن و انقلابی وارد عرصهی کار و اقدام و ادارهی کشور کرد؛ چه جوری این تحوّل انجام بگیرد؟ به نظر من راه منحصربهفرد آن جوانهایند. جوانهای زبده و خوبی داریم؛ چون در جوان، هم فکر نو هست، هم [تواناییِ]یافتنِ شیوههای نو هست، هم نیرو و توانِ لازم هست، هم جرئت اقدام هست؛ اینها همه در جوانها جمع است و خیلی مغتنم است».
۶ خرداد ۱۴۰۰؛ مسائل اصلی مردم روشن است: «مسئلهی اصلی مردم بیکاری جوانها است، مسئلهی اصلی مردم معیشت طبقات ضعیف جامعه است، مسئلهی اصلی مردم مافیای وارداتی است که کمر تولید داخلی را میشکند، مسئلهی اصلی مردم سیاستهای غلطی است که فلان جوان مبتکر را که میتواند کار انجام بدهد مأیوس میکند».
۱۴ خرداد ۱۴۰۰؛ «حل مشکلات کشور باید براساس اولویت بندی در مسائل باشد. اقتصاد و تولید و عدالت اجتماعی مسائل اساسی کشور و مردم است که منتخب جمهور باید به آنها متعهد باشد و در اولویت برنامهریزی و اقدام قرار گیرد؛ خودشان را متعهّد بدانند اوّلاً به عدالت اجتماعی، به کاهش فاصلهی فقیر و غنی متعهّد بدانند... ثانیاً مبارزهی با فساد؛ بدون رودربایستی، بدون ملاحظه، خودشان را متعهّد بدانند به این که با فساد مبارزه کنند؛ خودشان را متعهّد بدانند به اینکه تولید داخلی را تقویت کنند».
۱۴ خرداد ۱۴۰۰؛ «توقع دیگر از کاندیداها این است که در صورت پیروزی، خود را به «عدالت اجتماعی»، «کاهش فاصله فقیر و غنی»، «مبارزه بدون ملاحظه با فساد»، «تقویت تولید داخلی و مبارزه با قاچاق و واردات بیرویه و افرادی که با پر کردن جیب خود از طریق واردات کمر تولید داخلی را میشکنند» متعهد بدانند. ایشان ادامه دادند: ثانیا خودشان را متعهد بدانند بدون رودربایستی و ملاحظه با فساد مبارزه کنند. خودشان را متعهد بدانند که تولید داخلی را تقویت کنند. بنده مکررا تاکید کردم که محور نجات اقتصاد کشور تقویت تولید داخلی است».
۲۶ خرداد ۱۴۰۰؛ «حقیقت این است که «بعضی از قشرهای محروم جامعه هستند که اینها خب توقّعات بهجایی دارند و گلایه دارند از اینکه این توقّعات برآورده نشده؛ مسئله معیشت، مسئله مسکن، مسئله اشتغال، که خب واقعاً باید مسئولان کشور به این مسائل برسند».