قطعا اسرائیلی ها به خوبی می دانستند که با تندیس مسجد الاقصی، آن هم در ماه مبارک رمضان، قطعا خون نمازگذاران فلسطینی به جوش خواهد آمد و درگیری ایجاد خواهد شد.
سوالی که امروزه مطرح می باشد این است که پس چرا اسرائیلی ها اقدام به چنین کاری کردند؟
ناکامی های سیاست مداران ارشد اسرائیلی دیگر بر کسی پوشیده نیست، مدت زیادی است که دیگر اسرائیلی ها کسی را ندارند که بخواهد آنها را رهبری کند و آقای بنیامین نتانیاهو به دلیل فساد گسترده و وضعیت شکننده سیاسی حتی خوش را نمی تواند حفظ کند چه برسد به اسرائیلی ها را.
با شکست ترامپ در انتخابات آمریکا نتانیاهو حامی اصلی خود یعنی جراد کوشنر را نیز از دست داد و دیگر حمایت آمریکا هم بالاسر او نیست.
پس از اینکه نتانیاهو موفق نشد کابینه جدید اسرائیل را تشکیل دهد وی دیگر مطمئن شده که فلک به نفع او نمی چرخد و وی روز به روز به سمت کنار رفتن از نخست وزیری و حضور در دادگاه واحتمالا زندانی شدن به دلیل تخلفات اش نزدیک می شود.
از نظر امنیتی اسرائیل امروزه در بد ترین شرایط خود قرار دارد و از منفجر شدن کارخانه های تسلیحاتی خطرناک گرفته تا عبور موشک های متعدد از آنچه به عنوان گنبد آهنین از آن یاد می شود موجب آن شده که بسیاری از اسرائیلی ها احساس نا امنی کنند و به فکر بازگشت به کشورهایی باشند که از آنجا به اسرائیل آمده اند.
اوضاع اقتصادی اسرائیل هم در شرایط بسیار بحرانی قرار دارد و تظاهرات اسرائیلی ها در اطراف منزل نخست وزیر چند ماه است که بدون وقفه ادامه دارد.
تقریبا یک هفته قبل از این ماجرا بی تدبیری و سردرگمی در تصمیم گیری های سیاسی فیما بین مقامات سیاسی اسرائیل منجر به آن شد که دولت آقای نتانیاهو برای کسب حمایت یهودی های تندرو، علیرغم همه مخالفت هایی که انجام شده بود، به آنها اجازه دهد مراسم مذهبی خود را برگزار کنند و چیزی حدود شصت یهودی در کشمکش تجمع یهودیان و همچنین فروریختن پل کشته شدند و صدها نفر دیگر مجروح.
امری که بسیار برای نتانیاهو و تیم وی گران تمام شد.
امروزه بسیاری از اسرائیلی ها احساس نا امنی سیاسی ، اقتصادی و امنیتی می کنند و بحث مهاجرت معکوس در اسرائیل شدت گرفته.
همچنین در حالی که تیم آقای نتانیاهو تلاش داشتند که میان فلسطینی ها به بهانه انتخابات تفرقه بیاندازند مشاهده کردیم که فلسطینی ها تلاش کردند که وحدت ملی خود را حفظ کنند و در دام اسرائیلی ها نیافتند.
روز جهانی قدس هم مزید بر علت شد تا تیم آقای نتانیاهو احساس کنند که همه نقشه هایشان برای تضعیف ارتباط ملت فلسطین با جبهه مقاومت ناکام مانده.
جالب تر اینکه حتی بخش هایی از گروه های فلسطینی که زمانی حتی جزو مخالفان همپیمانان جبهه مقاومت مانند حماس و جهاد اسلامی بودند امروزه کم کم به سمت ائتلاف و اتحاد با آنها برای مقابله با اسرائیل روی آورده اند و به این نتیجه رسیده اند که مذاکره و سازش با اسرائیل نه فایده ای دارد و نه نتیجه و کم کم به سمت مقاومت می روند.
همه اینها به کنار به هر حال درگیری میان یهودی ها و فلسطینی ها هر چه باشد می تواند احساسات یهودی ها را تحریک کند و در این شرایط آقای نتانیاهو می تواند از آب گل آلود ماهی بگیرد و به این دلیل نیاز بود که این درگیری ها ایجاد شود.
با توجه به اینکه اسرائیلی ها در بحث معامله قرن به نتایجی رسیده بودند، نتانیاهو توقع داشت حد اقل کشورهایی که به صورت رسمی با اسرائیل رابطه برقرار کرده اند از فلسطینی ها حمایت نکنند تا بتواند درون اسرائیل بگوید که ببینید من توانستم در میان مسلمانان جهان تفرقه بیاندازم.
اما بر عکس توقع وی حتی کشورهای اسلامی ای که به اجبار آمریکا مجبور شده بودند با اسرائیل رابطه برقرار کنند هم مجبور شدند به دلیل شرایط داخلی و حمایت مردمی از ملت فلسطین از فلسطینی ها حمایت کنند و همین ماجرا ناکامی های نتانیاهو را دوچندان کرد.
علیرغم اینکه کشورهای غربی طبق معمول از ظالم در مقابل مظلوم حمایت کرده اند ولی بر کسی پوشیده نیست که آنها نیز دلواپس راه افتادن انتفاضه سوم هستند و می دانند این بار اگر انتفاضه فلسطینی ها دوباره شعله ور شود خاموش کردن آتش بسیار سخت تر از قبل خواهد بود.
منبع: اسپوتنیک
