به گزارش صراط به نقل از جوان در ماه آخر سال و با نزديك شدن به شب چهارشنبه آخر سال تكاپوي خاصي بين سازمان‌هاي مسئول به وجود مي‌آيد و همه از آماده‌باش نيرو‌ها و امكانات خود صحبت مي‌كنند و از آماده شدن تخت‌هاي بيمارستاني براي پذيرش مصدومان احتمالي اين شب خبر مي‌دهند. انگار قرار است يك حادثه بزرگ اتفاق بيفتد كه همه براي پيشگري از حوادث احتمالي آن آماده مي‌شوند.
سازمان‌هاي گوناگون از آتش‌نشاني گرفته تا وزارت بهداشت و درمان با ارائه هشدار‌هاي لازم به خانواده‌ها و به ويژه جوانان خواستار هوشياري آنها نسبت به خطرات استفاده از مواد محترقه خطر‌ناك در شب چهارشنبه آخر سال هستند.
اينكه براي كاهش آمار تلفات و حوادث چهارشنبه آخر سال هشدار‌هاي پيشگيرانه به جامعه ارائه مي‌شود هيچ ايرادي ندارد و در اين برهه زماني ضروري است، اما چند سالي است كه در ماه آخر سال پرسشي ذهن كارشناسان و جامعه‌شناسان اجتماعي را به خود مشغول كرده است، پرسشي كه به نظر مي‌رسد در سال‌هاي گذشته كمتر به آن توجه شده است و حتي مورد غفلت سازمان‌هاي مسئول قرار گرفته است.
در سال‌هاي گذشته اجراي برنامه‌هاي پيشگيرانه همواره به عنوان برنامه اصلي سازمان‌هاي مسئول مطرح بوده است، اما تمامي برنامه‌ها مقطعي و تنها براي يك ماه اجرايي شده است.
حال پرسش اين است كه چرا با توجه به خطراتي كه تنها در يك شب از سال متوجه سلامت رواني و جسماني جوانان است برنامه‌هاي پيشگيرانه، مقطعي و زود‌گذر است و در ۱۱ ماه ديگر سال از اجراي اين برنامه‌ها خبري نيست؟!
به هر رو به نظر مي‌رسد چهارشنبه آخر سال هم به بهانه‌اي براي برخي از سازمان‌ها و دستگاه‌هاي مسئول تبديل شده است تا براي يك ماه در كنار اجراي برنامه‌هاي پيشگيرانه به تبليغ و فعاليت‌هاي دستگاه متبوع خود بپردازند و پس از پايان مراسم چهار‌شنبه‌سوري هم با ارائه آمار‌هاي حوادث و تلفات احتمالي به فعاليت يك ماهه خود پايان دهند. فراموش نكنيم خطرات و مشكلات شب چهارشنبه آخر سال آنقدر اهميت دارد كه ۳۶۵ روز را براي تدبير و اجراي برنامه‌هاي پيشگيرانه اختصاص دهيم.
سازمان‌هاي گوناگون از آتش‌نشاني گرفته تا وزارت بهداشت و درمان با ارائه هشدار‌هاي لازم به خانواده‌ها و به ويژه جوانان خواستار هوشياري آنها نسبت به خطرات استفاده از مواد محترقه خطر‌ناك در شب چهارشنبه آخر سال هستند.
اينكه براي كاهش آمار تلفات و حوادث چهارشنبه آخر سال هشدار‌هاي پيشگيرانه به جامعه ارائه مي‌شود هيچ ايرادي ندارد و در اين برهه زماني ضروري است، اما چند سالي است كه در ماه آخر سال پرسشي ذهن كارشناسان و جامعه‌شناسان اجتماعي را به خود مشغول كرده است، پرسشي كه به نظر مي‌رسد در سال‌هاي گذشته كمتر به آن توجه شده است و حتي مورد غفلت سازمان‌هاي مسئول قرار گرفته است.
در سال‌هاي گذشته اجراي برنامه‌هاي پيشگيرانه همواره به عنوان برنامه اصلي سازمان‌هاي مسئول مطرح بوده است، اما تمامي برنامه‌ها مقطعي و تنها براي يك ماه اجرايي شده است.
حال پرسش اين است كه چرا با توجه به خطراتي كه تنها در يك شب از سال متوجه سلامت رواني و جسماني جوانان است برنامه‌هاي پيشگيرانه، مقطعي و زود‌گذر است و در ۱۱ ماه ديگر سال از اجراي اين برنامه‌ها خبري نيست؟!
به هر رو به نظر مي‌رسد چهارشنبه آخر سال هم به بهانه‌اي براي برخي از سازمان‌ها و دستگاه‌هاي مسئول تبديل شده است تا براي يك ماه در كنار اجراي برنامه‌هاي پيشگيرانه به تبليغ و فعاليت‌هاي دستگاه متبوع خود بپردازند و پس از پايان مراسم چهار‌شنبه‌سوري هم با ارائه آمار‌هاي حوادث و تلفات احتمالي به فعاليت يك ماهه خود پايان دهند. فراموش نكنيم خطرات و مشكلات شب چهارشنبه آخر سال آنقدر اهميت دارد كه ۳۶۵ روز را براي تدبير و اجراي برنامه‌هاي پيشگيرانه اختصاص دهيم.
