زنگ ها براي کدام جريان به صدا در آمد؟

در نهمين انتخابات مجلس شوراي اسلامي زنگ ها براي کدام جريان به صدا در آمد؟ چرا مردم در اين انتخابات چهره هاي شاخص اقليت اصلاح طلب مجلس را کنار گذاشتند؟ چرا خواهر احمدي نژاد در زادگاه رئيس جمهور با فاصله اي زياد نسبت به نفر اول شکست خورد؟ انتخاب ترکيبي از ليست جبهه متحد و پايداري در تهران و اقبال گسترده به نامزدهاي جبهه متحد اصولگرايان در شهرستان ها حاوي چه پيامي بود؟ و ...

پاسخ به اين سئوالات بسته به سنجش متغيرهاي عيني و ذهني است که در رفتار انتخاباتي راي‌دهندگان موثر بوده است. که مي توان به برخي از اين متغيرها در ذيل اشاره کرد: انتخابات نهم مجلس واپسين ايستگاه در حيات سياسي و اجتماعي جريان اصلاحات بود. اصلاح طلبان با عدم حضور در اين انتخابات و تحريم آن آخرين ميخ را بر تابوت جريان اصلاحات کوبيدند. از اين رو اکثريت راي دهندگان حاضر نشدند زير تابوت اصلاحات بروند و به چند چهره باقي مانده در شهرستان ها راي بدهند.

انتخابات نهم نشان داد که گفتمان انقلاب فراتر از محمود احمدي نژاد است و قطار انقلاب و عرصه هاي خدمتگزاري ميراث کسي نيست. محمود احمدي نژاد در يکي دو سال پاياني عمر دولت خود با فاصله گرفتن از گفتمان انقلاب به دليل برخي حاشيه سازي هاي اطرافيان روند کاهش محبوبيت را حتي در شهرستان هاي کوچک سپري مي کند و اين درست بر خلاف محاسبات گروه انحرافي است که محبوبيت نظام را صرفا گره به محبوبيت رئيس جمهور زده بودند. راي دهندگان تهراني در فرايند ائتلاف بزرگ اصولگرايان حرف آخر را زدند.

ترکيب منتخبين تهران که در دور اول به مجلس شوراي اسلامي راه يافتند و تفاوت فاحش سرليست جبهه متحد اصولگرايان با ساير منتخبين و همچنين ترکيب منتخبين تا نفر شصتم حکايت از آن دارد که مردم وزن و سهميه واقعي جريانات سياسي اصولگرا را بهتر از خود اصولگرايان درک مي کنند. رقابت جدي در دور دوم انتخابات  بين جبهه متحد اصولگرايان و جبهه پايداري خواهد بود. قاطبه نيروهاي اجتماعي اصولگرا تحمل بداخلاقي ها و اتهام زني ها را ندارند. چرا که اگر عده اي فکر مي کنند در فواره انتخابات سوار بر موج اتهامات و حرمت شکني ها مي توانند سريع بالا بروند و يک شبه ره صد ساله را بپيمايند اما بايد بدانند که همان فواره با سرعت بيشتر آنها را پايين خواهد آورد.

مردم در دور دوم انتخابات نهم از اصولگرايان انتظار يک رقابت اخلاقي مبتني بر متعالي ترين استانداردهاي مردم‌سالاري ديني دارند. توضيح رفتار انتخاباتي راي دهندگان در 22 اسفند و گرايش عمومي به جرياني که مسير خدمت را هموار مي کند حکايت از باور قلبي مردم به تلاشها و خدمات صادقانه اصولگرايان طي چند سال گذشته دارد. مردم علي رغم برخي فشارهاي اقتصادي ناشي از تحريم ها در خارج و قانون هدفمند سازي يارانه ها در داخل اما به وفاداران به رهبري اعتماد بيشتري نسبت به ساير گروه ها دارند. گفتمان خدمت، عدالت وپيشرفت باعث شده است که مردم در طرح مطالبات خود منطقي تر و واقعي تر فکرکنند. بررسي واکنشهاي رواني اغلب شهروندان قبل از انتخابات نشان مي دهد که مردم فارغ از احساسات زودگذر کاملا عقلاني به مسائل کلان کشور نگاه
مي کنند و اين هنر اصولگرايان است که علي رغم رويکرد دولت در دامن زدن به انتظارات عمومي، مطالبات مردم را واقعي کنند.
سخن آخر اما اينکه بايد باور كرد كه حضور هميشگي ملت ايران در عرصه‌هاي مختلف ناشي از ايمان قلبي آنها به نظام اسلامي است و مسئولان بايستي قدر اين پديده نادر را بدانند . بدون ترديد اگر مردم احساس كنند كه توافق اجتماعي در سطوح نخبگي جامعه بر خدمت و پيشرفت كشور قرار گرفته است، اعتمادي دو چندان نسبت به ساحت قدرت پيدا مي‌كنند همانطور که در نهمين انتخابات به حماسه حضور رنگ گرم تري زدند. مردم هستند كه با كثرت در حضورشان پاي صندوق‌هاي راي در 12 اسفند توانستند به رقابت جدي سياسي احزاب و گروهها  پاسخ دهند و منتخبين خود را به مجلس شوراي اسلامي بفرستند. اين كثرت حضور قاعدتا نبايد نتيجه‌اي جز وحدت در امور كه ساماندهي كشور در همين وحدت معنا مي‌شود، داشته باشد. مردم پس از رقابت ها منتظر رفاقت‌هاي اصولگرايان براي اداره کشور هستند.