با تصویب شورای عالی نشان‌ها در ارتش به‌پاس فرماندهی و مدیریت جهادی در صحنه‌ها و برهه‌های سرنوشت ساز دوران پیروزی انقلاب اسلامی تا عملیات‌های مختلف دفاع مقدس و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان فداکاری به شهید والامقام ارتش اسلام؛ حبیب رشیدنژاد که سرسختانه در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایستاد تعلق گرفت.
به گزارش ایرنا، نشان فداکاری که اعطایی رهبر انقلاب به ارتش جمهوری اسلامی ایران است، نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.
شهید حبیب رشیدنژاد در سال ۱۳۳۳ در شهر ارومیه دیده به جهان گشود. وی پس از پایان دوره راهنمایی، وارد دبیرستان نظام تهران شد و پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۵۲ وارد دانشکده افسری شد. پس از اتمام تحصیلات در دانشکده افسری، جهت طی دوره مقدماتی پیاده به مرکز پیاده شیراز منتقل شد. در ادامه لشکر ۶۴ ارومیه را برای ادامه خدمت انتخاب کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع تحرکات ضدانقلاب در کردستان و آذربایجان غربی، به‌صورت شبانه‌روزی در این مناطق حضور داشت و در بیشتر عملیات‌ها بر علیه ضد انقلاب ایفای نقش کرد. وی مدتی نیز همرزم شهید چمران بود و دوشادوش وی در سرکوبی ضدانقلاب مجاهدت کرد.
سرانجام در ۱۷ مرداد ۱۳۵۸ در حالی که تازه از عملیات پاکسازی منطقه سرو بازگشته بود، بار دیگر ستون نظامی تحت فرماندهی خود را جهت سرکوب ضدانقلاب به روستای بند ارومیه گسیل داشت. در این عملیات بود که با زبان روزه و در ماه مبارک رمضان پس از جراحت شدید و انتقال به بیمارستان لشگر ۶۴ ارومیه به فیض عظمای شهادت نائل آمد.
به گزارش ایرنا، نشان فداکاری که اعطایی رهبر انقلاب به ارتش جمهوری اسلامی ایران است، نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.
شهید حبیب رشیدنژاد در سال ۱۳۳۳ در شهر ارومیه دیده به جهان گشود. وی پس از پایان دوره راهنمایی، وارد دبیرستان نظام تهران شد و پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۵۲ وارد دانشکده افسری شد. پس از اتمام تحصیلات در دانشکده افسری، جهت طی دوره مقدماتی پیاده به مرکز پیاده شیراز منتقل شد. در ادامه لشکر ۶۴ ارومیه را برای ادامه خدمت انتخاب کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع تحرکات ضدانقلاب در کردستان و آذربایجان غربی، به‌صورت شبانه‌روزی در این مناطق حضور داشت و در بیشتر عملیات‌ها بر علیه ضد انقلاب ایفای نقش کرد. وی مدتی نیز همرزم شهید چمران بود و دوشادوش وی در سرکوبی ضدانقلاب مجاهدت کرد.
سرانجام در ۱۷ مرداد ۱۳۵۸ در حالی که تازه از عملیات پاکسازی منطقه سرو بازگشته بود، بار دیگر ستون نظامی تحت فرماندهی خود را جهت سرکوب ضدانقلاب به روستای بند ارومیه گسیل داشت. در این عملیات بود که با زبان روزه و در ماه مبارک رمضان پس از جراحت شدید و انتقال به بیمارستان لشگر ۶۴ ارومیه به فیض عظمای شهادت نائل آمد.
