محمدعلی اسلامی ندوشن در پیام نوروزی خود، آرزوی آیندهای روشن برای ایران کرد و از امید به سرافرازی و آبادی کشورمان گفت.
۱۳ اسفند بود که شایعه درگذشت محمدعلی اسلامی ندوشن، یک باره فضای مجازی را پر کرد و برخی رسانههای رسمی هم آن را منتشر کردند؛ خبری که خوشبختانه زود تکذیب شد.
اینک به مناسبت سال نو و فرا رسیدن نوروز باستانی، این چهره فرهنگی، شاعر، نویسنده و استاد ادبیات، پیامی تصویری و نوشتاری را در صفحه رسمی اینستاگرام خود منتشر کرده است.
ندوشن که این روزها در کانادا ساکن است، در این پیام خطاب به «یاران موسسه اندیشه روشن ندوشن» آورده است:
«سال نو را به همگی تبریک میگویم و به همت شما آفرین میگویم که این انجمن روشن را ایجاد کردهاید. من اگرچه از زادگاه خود کنده شدهام همواره این قریه را با سرنوشت خود همراه شناختهام.
حق دارید که قدر آن را نگاه دارید که خیلی بیشتر از مساحت آن است. خوشبختانه جوانان این قریه به هر جای دنیا رفتهاند، موفق و خوشنام زیستهاند. من این بیت را تسکین خاطر میگیرم
گرچه دوریم به یاد تو قدح مینوشیم
بعد منزل نبود در سفر روحانی
خاطرههای نوجوانی در این قریه که اکنون شهرستان شده، بهترین یادگار زندگانی من است. متاسفانه به علت خستگی وجود امکان سفر برایم نیست. سال نو را مجدداً به شما شادباش میگویم و برای ایران، آرزوی آیندهای روشن میکنم.
این کشور شایسته آن است که سرافراز و آباد باشد.»
۱۳ اسفند بود که شایعه درگذشت محمدعلی اسلامی ندوشن، یک باره فضای مجازی را پر کرد و برخی رسانههای رسمی هم آن را منتشر کردند؛ خبری که خوشبختانه زود تکذیب شد.
اینک به مناسبت سال نو و فرا رسیدن نوروز باستانی، این چهره فرهنگی، شاعر، نویسنده و استاد ادبیات، پیامی تصویری و نوشتاری را در صفحه رسمی اینستاگرام خود منتشر کرده است.
ندوشن که این روزها در کانادا ساکن است، در این پیام خطاب به «یاران موسسه اندیشه روشن ندوشن» آورده است:
«سال نو را به همگی تبریک میگویم و به همت شما آفرین میگویم که این انجمن روشن را ایجاد کردهاید. من اگرچه از زادگاه خود کنده شدهام همواره این قریه را با سرنوشت خود همراه شناختهام.
حق دارید که قدر آن را نگاه دارید که خیلی بیشتر از مساحت آن است. خوشبختانه جوانان این قریه به هر جای دنیا رفتهاند، موفق و خوشنام زیستهاند. من این بیت را تسکین خاطر میگیرم
گرچه دوریم به یاد تو قدح مینوشیم
بعد منزل نبود در سفر روحانی
خاطرههای نوجوانی در این قریه که اکنون شهرستان شده، بهترین یادگار زندگانی من است. متاسفانه به علت خستگی وجود امکان سفر برایم نیست. سال نو را مجدداً به شما شادباش میگویم و برای ایران، آرزوی آیندهای روشن میکنم.
این کشور شایسته آن است که سرافراز و آباد باشد.»