کارگردان سریال «دادستان» گفت: نمی‌خواستم حرف اصلی سریال قربانی دعوا‌های جناحی شود و یک دولتی بگوید دارند ما را می‌زنند و یک مجلسی بگویند ما را می‌گویند برای همین سعی کردم شخصیت‌های این سریال ما به ازای عینی نداشته باشند.
به گزارش فارس، بخش‌هایی از گفتگو با مسعود ده نمکی را مرور می‌کنیم.
برخی‌ها می‌گویند این سریال شعار زده است. شما با این موضوع موافق هستید یا مخالف؟ و اینکه آیا شعار بد است؟
-نه، اتفاقا شعار اصلا بد نیست. این‌هایی که چنین حرف‌هایی را می‌زنند شعارنزده هستند و از شعار فرار می‌کنند یا اصلا برخی از این‌ها به شعاری اعتقاد ندارند. شما فیلم‌های آمریکایی را نگاه کنید از اول تا آخرش پرچم آمریکا را به عنوان همه نماد‌ها می‌بینید. اما کافی است در یک فیلم ایرانی پرچم به دست یکی از شخصیت‌ها بدهید یا روی هواپیمایش بزنید فوری می‌گویند که این‌ها شعار می‌دهند. یعنی این‌ها کاری می‌کنند که کسی از ایدئولوژی در فیلم حرف نزند و صرفا یک کار سرگرم کننده اکشن پلیسی انجام دهد و تمام. شما سریال خانه پوشالی را نگاه کنید می‌بینید کاملا سریال سیاسی است و همه دیالوگ‌ها هم سیاسی است. بحث بده بستان‌ها لابی گری و رای آوردن و رای نیاوردن و ... اینجا هم اگر شما درمورد مطالبه گری حرفی می‌زنید دیالوگ‌های مرسوم این قصه همین‌ها است دیگر و پاسخ‌هایی است که به این شبهات داده می‌شود.
در یک خطی قصه سریال شما آمده بود که این سریال کاملا تخیلی است. چرا از چنین جمله‌ای استفاده کردید؟
-نمی خواستم حرف اصلی سریال قربانی دعوا‌های جناحی شود کما اینکه یک دولتی بگوید دارند ما را می‌زنند و یک مجلسی بگویند ما را می‌گویند برای همین سعی کردم شخصیت‌های این سریال ما به ازای عینی نداشته باشند. برای مثال شما می‌بینید که برای بازیگر رئیس مجلس فرد دیگری را گذاشتیم و در مورد دولت‌ها هیچ شباهت سازی در مورد معاون رئیس جمهوری که شهاب پیش او می‌رود انجام نمی‌شود. این تعمد برای این است که به جای حاشیه، متن را ببینیم.
فکر می‌کنید مسیر عدالت خواهی شما تا چه زمانی ادامه دارد؟
-تا زمانی که خودم آلوده نشدم و به سمت ساختار قدرت نرفتم. ابوذر حرف مهمی را به شهاب می‌زند و می‌گوید بابا چه زمانی می‌خواهی وزیر بشوی؟ می‌گوید چند روز دیگر و نظرش را می‌پرسد و او هم می‌گوید نماینده مردم باشی بهتر از این است که نماینده دولت باشی. شهاب می‌گوید چرا؟ ابوذر می‌گوید:، چون اگر نماینده مردم باشی در موضع مطالبه گری، اما وقتی نماینده دولت باشی و به دستگاه اجرایی بروی در موضع پاسخگویی هستی. گرچه این نسبی است و خود نماینده مجلس هم باید پاسخگو باشد. اما برای آدمی که اهل رسانه است موضع مطالبه گری موضع خدایی است.
زمانی بود که به من پیشنهاد وزارت ارشاد داده شد و گفتم من صلاحیت مسئولیت وزارت را ندارم و به همین پادشاهی که دارم قانعم. یعنی کسی که در موضع نقد است همه را نقد می‌کند و از موضع بالا است. وقتی که نشریه شلمچه را داشتم یک روز دیدم آقای غرضی در دادگاه خیلی عصبانی است و به او گفتم ناراحت نباش و من نمی‌خواهم جای شما را بگیرم و نه می‌خواهم وزیر شوم و نه وکیل. گفت بله می‌دانم وزارت و وکالت خوب نیست و شما می‌خواهید خدایی کنید. به نظرم خبرنگار، اهل رسانه و اهل هنر و کسی که مطالبه گر هست در موضع خیلی بالاتری نسبت به قدرت قرار دارد.
به گزارش فارس، بخش‌هایی از گفتگو با مسعود ده نمکی را مرور می‌کنیم.
برخی‌ها می‌گویند این سریال شعار زده است. شما با این موضوع موافق هستید یا مخالف؟ و اینکه آیا شعار بد است؟
-نه، اتفاقا شعار اصلا بد نیست. این‌هایی که چنین حرف‌هایی را می‌زنند شعارنزده هستند و از شعار فرار می‌کنند یا اصلا برخی از این‌ها به شعاری اعتقاد ندارند. شما فیلم‌های آمریکایی را نگاه کنید از اول تا آخرش پرچم آمریکا را به عنوان همه نماد‌ها می‌بینید. اما کافی است در یک فیلم ایرانی پرچم به دست یکی از شخصیت‌ها بدهید یا روی هواپیمایش بزنید فوری می‌گویند که این‌ها شعار می‌دهند. یعنی این‌ها کاری می‌کنند که کسی از ایدئولوژی در فیلم حرف نزند و صرفا یک کار سرگرم کننده اکشن پلیسی انجام دهد و تمام. شما سریال خانه پوشالی را نگاه کنید می‌بینید کاملا سریال سیاسی است و همه دیالوگ‌ها هم سیاسی است. بحث بده بستان‌ها لابی گری و رای آوردن و رای نیاوردن و ... اینجا هم اگر شما درمورد مطالبه گری حرفی می‌زنید دیالوگ‌های مرسوم این قصه همین‌ها است دیگر و پاسخ‌هایی است که به این شبهات داده می‌شود.
در یک خطی قصه سریال شما آمده بود که این سریال کاملا تخیلی است. چرا از چنین جمله‌ای استفاده کردید؟
-نمی خواستم حرف اصلی سریال قربانی دعوا‌های جناحی شود کما اینکه یک دولتی بگوید دارند ما را می‌زنند و یک مجلسی بگویند ما را می‌گویند برای همین سعی کردم شخصیت‌های این سریال ما به ازای عینی نداشته باشند. برای مثال شما می‌بینید که برای بازیگر رئیس مجلس فرد دیگری را گذاشتیم و در مورد دولت‌ها هیچ شباهت سازی در مورد معاون رئیس جمهوری که شهاب پیش او می‌رود انجام نمی‌شود. این تعمد برای این است که به جای حاشیه، متن را ببینیم.
فکر می‌کنید مسیر عدالت خواهی شما تا چه زمانی ادامه دارد؟
-تا زمانی که خودم آلوده نشدم و به سمت ساختار قدرت نرفتم. ابوذر حرف مهمی را به شهاب می‌زند و می‌گوید بابا چه زمانی می‌خواهی وزیر بشوی؟ می‌گوید چند روز دیگر و نظرش را می‌پرسد و او هم می‌گوید نماینده مردم باشی بهتر از این است که نماینده دولت باشی. شهاب می‌گوید چرا؟ ابوذر می‌گوید:، چون اگر نماینده مردم باشی در موضع مطالبه گری، اما وقتی نماینده دولت باشی و به دستگاه اجرایی بروی در موضع پاسخگویی هستی. گرچه این نسبی است و خود نماینده مجلس هم باید پاسخگو باشد. اما برای آدمی که اهل رسانه است موضع مطالبه گری موضع خدایی است.
زمانی بود که به من پیشنهاد وزارت ارشاد داده شد و گفتم من صلاحیت مسئولیت وزارت را ندارم و به همین پادشاهی که دارم قانعم. یعنی کسی که در موضع نقد است همه را نقد می‌کند و از موضع بالا است. وقتی که نشریه شلمچه را داشتم یک روز دیدم آقای غرضی در دادگاه خیلی عصبانی است و به او گفتم ناراحت نباش و من نمی‌خواهم جای شما را بگیرم و نه می‌خواهم وزیر شوم و نه وکیل. گفت بله می‌دانم وزارت و وکالت خوب نیست و شما می‌خواهید خدایی کنید. به نظرم خبرنگار، اهل رسانه و اهل هنر و کسی که مطالبه گر هست در موضع خیلی بالاتری نسبت به قدرت قرار دارد.
