۱۳ رجب در تقویم جمهوری اسلامی ایران به دلیل ولادت حضرت علی(ع) تعطیل است. در سالهای گذشته این روز در کنار روز ولادت حضرت زهرا(س) که به عنوان روز مادرمشهور شده به روز پدر معروف شده است ولی آیا کسی این روز را در تقویم ما گنجانده است؟
به گزارش ایسنا، روز ۱۳ رجب که در تقویم ایرانی به دلیل قمری بود، یک روز شمار سیال محسوب می شود، با عنوان میلاد حضرت علی(ع) و دقیقا با همین عنوان قید شده است و عنوانی به نام «پدر» در کنار آن وجود ندارد. گویا این نامگذاری بیش از آنکه نامگذاری رسمی باشد، بیشتر به شکل ذوقی و از سوی مردم انتخاب شده و به یک مساله هنجاری و فرهنگی در جامعه ایرانی مبدل شده است. برخی معتقدند که با توجه به اینکه روز ولادت حضرت زهرا(ع) با عنوان روز مادر معروف شده این روز هم به دلیل روز پدر و به شکل عرفی نامگذاری شده است.
برخی از کارشناسان فرهنگی و مذهبی بر این باور هستند که پایین آوردن شان حضرت علی(ع) به عنوان پدر چندان خوشایند نیست و ایشان مرتبه ای بس والا در قاموس اندیشه اسلامی دارند و به هیچ وجه نباید با القابی چنین، شان و مرتبه ایشان را در این حد پایین آورد.
حجت الاسلام احمدی قمی از کارشناسان مذهبی گفت: این که گفته شود نامگذاری نام پدر بر روز ۱۳ رجب کاری ناشایست است را می توان از جوانب بسیاری بررسی کرد. شاید افرادی که چنین نظری دارند معتقد هستند که اگر این روز صرفا با همان عنوان یعنی ولادت حضرت نامگذاری شود، شعاع نورانی و جلوات معرفتی و الهی حضرت نیز بیشتر منعکس می شود و تنزل سطح این روز به عنوان پدر زیبنده ایشان نیست. البته این نوع نگاه هم در جای خود قابل بحث و بررسی است.
وی افزود: اما نکته در اینجا است که آنچه بیشتر به ذهن می رسد، آن است که این روز به دلیل همقرین شدن معنایی با روز ولادت حضرت زهرا(ع) که به روز مادر شهرت یافته به این عنوان نامگذاری شده است. چنانچه که چنین مساله ای در تقویم ما قید نشده است.
کارشناس مذهبی بیان کرد: در این روزها، به خصوص در سالهای اخیر مردم به یاد پدران خود این روز را جشن می گیرند و به دیدار آنها می روند، فرزندان برای آنها کادو می گیرند و به نوعی از زحمات آنها تشکر می کنند. کاری که جای خالی آن واقعا حس می شد و در گذشته و در سالهای دور چنین کاری کمتر به شکل یک روز رسمی دیده می شد. از این نگاه می توان این امر را مثبت تلقی کرد.
وی گفت: در روایات متعددی حضرت علی(ع) به عنوان پدر امت ذکر شده اند. پیامبر نیز در حدیث شریف «انا و علی ابواهذه الامه» به همین مساله تصریح دارد و این نقد در همین حدیث به خوبی و جامعیت پاسخ خود را می یابد. از این روی اگر هم این روز به عنوان روز پدر نامیده شود چندان بی راه نیست ولی مهم این است که در این روز باید روی این مساله تبیین خاصی انجام شود. یعنی مساله پدر بودن حضرت علی(ع) نه فقط برای امت شیعی بلکه برای امت بشری تبیین شود.
وی اظهارکرد: امام علی(ع) الگوی مجسم انسان کامل هستند و تمام سجایا و مکارم اخلاقی در وجود ایشان متبلور است. یعنی اگر همه بشریت هم برای زندگی خود در این دنیا هم دنبال الگو باشند، ایشان بهترین الگو هستند. تمام جامعه اسلامی با رفتن زیر چتر نورانی ولایت علی ابن ابیطالب(ع) راه سعادت را خواهند یافت. وقتی در صدر اسلام این جامعه که دوران کودکی خود را طی می کرد دست خود را از دست پدر جدا کرد، با این همه مشکلات روبرو شد. امروز نیز باید روی همین مساله تاکید کنیم. صرفا تکیه بر فضایل نورانی حضرت می تواند همه بشریت را به سمت صلح و عدالت و برابری و نوع دوستی سوق دهد.
با این وجود اینکه این روز در تقویم ایران به چنین نامی مسمی نیافته است، خوب یا بد، چه بخواهیم و چه نخواهیم مردم ایران این روز را به عنوان روز پدر می شناسند. می توانیم در کنار این مساله به ذکر عظمت و بزرگی و سیره اخلاقی و اندیشه متعالی علوی بپردازیم.
به گزارش ایسنا، روز ۱۳ رجب که در تقویم ایرانی به دلیل قمری بود، یک روز شمار سیال محسوب می شود، با عنوان میلاد حضرت علی(ع) و دقیقا با همین عنوان قید شده است و عنوانی به نام «پدر» در کنار آن وجود ندارد. گویا این نامگذاری بیش از آنکه نامگذاری رسمی باشد، بیشتر به شکل ذوقی و از سوی مردم انتخاب شده و به یک مساله هنجاری و فرهنگی در جامعه ایرانی مبدل شده است. برخی معتقدند که با توجه به اینکه روز ولادت حضرت زهرا(ع) با عنوان روز مادر معروف شده این روز هم به دلیل روز پدر و به شکل عرفی نامگذاری شده است.
برخی از کارشناسان فرهنگی و مذهبی بر این باور هستند که پایین آوردن شان حضرت علی(ع) به عنوان پدر چندان خوشایند نیست و ایشان مرتبه ای بس والا در قاموس اندیشه اسلامی دارند و به هیچ وجه نباید با القابی چنین، شان و مرتبه ایشان را در این حد پایین آورد.
حجت الاسلام احمدی قمی از کارشناسان مذهبی گفت: این که گفته شود نامگذاری نام پدر بر روز ۱۳ رجب کاری ناشایست است را می توان از جوانب بسیاری بررسی کرد. شاید افرادی که چنین نظری دارند معتقد هستند که اگر این روز صرفا با همان عنوان یعنی ولادت حضرت نامگذاری شود، شعاع نورانی و جلوات معرفتی و الهی حضرت نیز بیشتر منعکس می شود و تنزل سطح این روز به عنوان پدر زیبنده ایشان نیست. البته این نوع نگاه هم در جای خود قابل بحث و بررسی است.
وی افزود: اما نکته در اینجا است که آنچه بیشتر به ذهن می رسد، آن است که این روز به دلیل همقرین شدن معنایی با روز ولادت حضرت زهرا(ع) که به روز مادر شهرت یافته به این عنوان نامگذاری شده است. چنانچه که چنین مساله ای در تقویم ما قید نشده است.
کارشناس مذهبی بیان کرد: در این روزها، به خصوص در سالهای اخیر مردم به یاد پدران خود این روز را جشن می گیرند و به دیدار آنها می روند، فرزندان برای آنها کادو می گیرند و به نوعی از زحمات آنها تشکر می کنند. کاری که جای خالی آن واقعا حس می شد و در گذشته و در سالهای دور چنین کاری کمتر به شکل یک روز رسمی دیده می شد. از این نگاه می توان این امر را مثبت تلقی کرد.
وی گفت: در روایات متعددی حضرت علی(ع) به عنوان پدر امت ذکر شده اند. پیامبر نیز در حدیث شریف «انا و علی ابواهذه الامه» به همین مساله تصریح دارد و این نقد در همین حدیث به خوبی و جامعیت پاسخ خود را می یابد. از این روی اگر هم این روز به عنوان روز پدر نامیده شود چندان بی راه نیست ولی مهم این است که در این روز باید روی این مساله تبیین خاصی انجام شود. یعنی مساله پدر بودن حضرت علی(ع) نه فقط برای امت شیعی بلکه برای امت بشری تبیین شود.
وی اظهارکرد: امام علی(ع) الگوی مجسم انسان کامل هستند و تمام سجایا و مکارم اخلاقی در وجود ایشان متبلور است. یعنی اگر همه بشریت هم برای زندگی خود در این دنیا هم دنبال الگو باشند، ایشان بهترین الگو هستند. تمام جامعه اسلامی با رفتن زیر چتر نورانی ولایت علی ابن ابیطالب(ع) راه سعادت را خواهند یافت. وقتی در صدر اسلام این جامعه که دوران کودکی خود را طی می کرد دست خود را از دست پدر جدا کرد، با این همه مشکلات روبرو شد. امروز نیز باید روی همین مساله تاکید کنیم. صرفا تکیه بر فضایل نورانی حضرت می تواند همه بشریت را به سمت صلح و عدالت و برابری و نوع دوستی سوق دهد.
با این وجود اینکه این روز در تقویم ایران به چنین نامی مسمی نیافته است، خوب یا بد، چه بخواهیم و چه نخواهیم مردم ایران این روز را به عنوان روز پدر می شناسند. می توانیم در کنار این مساله به ذکر عظمت و بزرگی و سیره اخلاقی و اندیشه متعالی علوی بپردازیم.
