مهیار ماهوش محمدی اظهار داشت: انتخاب هر کدام از روشهای درمانی ارتودنسی یا لمینیت بستگی به نوع ناهنجاری دندان و حتی فک دارد که با توجه به نوع بیمار، شیوه درمانی، تشخیص و اجرا میشود و نمیتوان تنها زیبایی را محوریت درمان قرار داد.
به گزارش مهر وی تصریح کرد: هر شیوه درمانی معایب و مزایای خود را دارد، به طور نمونه بیماری که دندانهای به هم ریخته، فشرده و یا مشکل فکی دارد باید ابتدا ارتودنسی انجام دهد و بیمارانی که دندانهای آنها در موقعیت صحیح قرار دارد ولی از نظر شکل، سایز و یا رنگ مناسب نیستند کاندیدای درمانهای زیبایی نظیر لمینیت سرامیکی و یا کامپوزیتی هستند.
وی ادامه داد: به علت طولانی بودن شیوه درمانی ارتودنسی، بسیاری از بیماران تمایل به درمان زیبایی دارند که البته همین امر منجر به تراش غیرقابل برگشت دندان و آسیبهای بعدی میشود که از آن جمله میتوان به از بین رفتن مینای دندان اشاره کرد.
محمدی با بیان اینکه لمینیت مناسب افرادی است که دندانهای به نسبت مرتب دارند، افزود: گاهی برخی از بیماران که به هم ریختگی شدید دندانی دارند با اصرار، درمانگر خود را مجاب به انجام لمینیت میکنند در حالی که باید توجه داشت این نوع دندانها نیاز به تراش زیاد و گاهی عصب کشی دارند که این درمانها غیر علمی و برای سلامت دهان و دندان مضر است.
این متخصص ارتودنسی اضافه کرد: افرادی که با وجود ناهنجاریهای دندانی و فک علاقمند به لمینیت و کامپوزیت هستند باید توجه داشته باشند که بعد از ارتودنسی نیز میتوانند اقدام به لمینیت کنند. درواقع بیمار با به هم ریختگی دندانی ابتدا باید به متخصص ارتودنسی مراجعه کند و بعد از درمان صحیح ارتودنسی اگر تمایل داشت میتواند درمان زیبایی را در آینده انجام دهد.
وی گفت: بیماران باید به این نکته توجه کنند که این به هم ریختگیهای دندانی در مدت طولانی ایجاد شده و تصحیح آن با درمان ارتودنسی زمان بر است (اغلب ۱ تا ۲ سال) ولی این مزیت را دارد که دندانهای خود بیمار بدون تراش باقی میمانند و در موقعیت صحیح قرار میگیرند و در خیلی از موارد نیاز به درمان زیبایی را رفع خواهد کرد.
محمدی خاطرنشان کرد: افرادی که تمایلی به استفاده از بریس های ارتودنسی ندارند و دارای به هم ریختگی جزئی دندانی هستند، میتوانند از ارتودنسی شفاف استفاده کنند.