آنگلا مرکل، زنی که از سال ۲۰۰۵ سکاندار هدایت قوی‌ترین اقتصاد اروپا شده و در ۱۶ سال گذشته خود را به عنوان قدرتمندترین زن جهان در دو دهه اخیر نشان داده امروز شنبه جای خود را به فرد دیگری می‌دهد.
به گزارش مهر، تصمیم آنگلا مرکل صدراعظم آلمان، به کنار کشیدن از رهبری حزب اتحادیه دموکراتیک مسیحی و خودداری از نامزدی برای صدراعظمی در سال ۲۰۲۱ به معنای آغاز عصر جدیدی در سیاست آلمان است
این تصمیم مرکل در حالی اعلام شده که حزب او در انتخابات اخیر منطقه‌ای آلمان (در ایالت هسه) شکست سختی خورده و ثبات دولت ائتلافی او را با خطر مواجه کرده است. صدراعظم آلمان با اعلام اینکه همه مسؤولیت شکست‌های اخیر حزب را در رای‌گیری‌ها بر عهده می‌گیرد.
مرکل نسبت به سران حکومت‌های فرانسه، روسیه و آمریکا قدرت کمتری دارد، اما او در دوران حکومت داری اش، آلمان را عمیقاً تحت تاثیرش قرار داده است؛ تا حدی که نوجوانان امروزی فقط او را به عنوان رهبر آلمان به یاد دارند و می‌شناسند.
در دوران مرکل، حتی در زمان بحران اقتصادی جهان در میانه سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸، اقتصاد آلمان رشد کرد. آلمان که تا همین سال ۲۰۰۵ به عنوان «مرد بیمار اروپا» شناخته می‌شد، دوباره به ماشین رشد اقتصادی این قاره تبدیل شد. به مرور زمان بیکاری در آلمان به نصف کاهش یافت و عوائد مالیاتی افزایش یافت. اقدام آلمان در سال ۲۰۰۹ برای داشتن بودجه متوازن و توقف قرضه دولتی به عنوان یک الگو محسوب گردید و نتیجه هم داد، چنانچه این کشور از کسری بودجه به مازاد بودجه رسید.
رقابت سه مرد برای جانشینی مرکل
برای انتخاب جانشین مرکل، حزب محافظه کار اتحاد دموکرات مسیحی آلمان، کنگره خود را به صورت آنلاین برگزار کرده تا ۱۰۰۱ نماینده برای انتخاب رهبر قدرتمندترین حزب آلمان رأی دهند. برنده این انتخابات می‌تواند جانشین صدراعظم آلمان، آنگلا مرکل شود.
بعد از روی کار آمدن مرکل، آلمان که تا همین سال ۲۰۰۵ به عنوان «مرد بیمار اروپا» شناخته می‌شد، دوباره به ماشین رشد اقتصادی این قاره تبدیل شد
مرکل پس از انتخابات پارلمانی بعدی که قرار است در ماه سپتامبر برگزار شود، برای انتخاب مجدد برای هدایت دولت نامزد نخواهد شد.
آنگلا مرکل پس از پیروزی در انتخابات حزب اتحاد دموکرات مسیحی آلمان در سال‌های ۲۰۰۵، ۲۰۰۹، ۲۰۱۳ و ۲۰۱۸ اینبار مقام خود را ترک خواهد کرد. پس از ۱۶ سال در رأس قدرت بودن، او اعلام کرده که برای انتخاب مجدد نامزد نخواهد شد، و یک خلأ سیاسی بزرگ را پشت سر خود باقی می‌گذارد. رهبر کنونی این حزب، آنگرت کرامپ-کارنباور، ملقب به "AKK"، نتوانسته است خود را به عنوان جانشین طبیعی مرکل معرفی کند.
در انتخابات امروز سه مرد هر سه اهل ایالت نوردراین-وستفالن، طرفدار اروپا و کاتولیک نامزد شده اند تا بتوانند جانشین مرکل در سمت صدراعظمی شوند.
یکی از نامزد‌های این انتخابات نوربرت راتگن، وزیر پیشین محیط زیست، ۵۶ ساله است که گفته می‌شود در صورت پیروزی بزرگترین شگفتی را ایجاد خواهد کرد. او می‌خواهد تا حزب اتحاد دموکرات مسیحی آلمان 《زنانه تر، جوان‌تر، دیجیتال‌تر و سیاسی تر》 شود. وی به مدت هفت سال است که ریاست کمیته امور خارجه بوندستاگ را بر عهده دارد.
نامزد دیگر این انتخابات آرمین لاشت، مسئول فعلی ایالت نوردراین-وستفالن، یکی از وفاداران صدراعظم است. لاشت ۵۹ ساله، همیشه از استراتژی مرکزگرایی که آنگلا مرکل به حزبش تحمیل کرده دفاع کرده است.
نامزد سوم انتخابات حزب اتحاد دموکرات مسیحی آلمان، فریدریش مرز ۶۵ ساله و محافظه کار است که به دلیل شکست در انتخابات سال ۲۰۰۲ به آنگلا مرکل برای ریاست این حزب هیچ وقت او را نبخشیده است.
این نامزد محافظه کار پس از شکست از مرکل به مدت ۱۵ سال از سیاست دوری کرد و در بازگشتش در سال ۲۰۱۸ دوباره در انتخابات ریاست حزب از آنگرت کرامپ-کارنباور شکست خورد.
به گزارش مهر، تصمیم آنگلا مرکل صدراعظم آلمان، به کنار کشیدن از رهبری حزب اتحادیه دموکراتیک مسیحی و خودداری از نامزدی برای صدراعظمی در سال ۲۰۲۱ به معنای آغاز عصر جدیدی در سیاست آلمان است
این تصمیم مرکل در حالی اعلام شده که حزب او در انتخابات اخیر منطقه‌ای آلمان (در ایالت هسه) شکست سختی خورده و ثبات دولت ائتلافی او را با خطر مواجه کرده است. صدراعظم آلمان با اعلام اینکه همه مسؤولیت شکست‌های اخیر حزب را در رای‌گیری‌ها بر عهده می‌گیرد.
مرکل نسبت به سران حکومت‌های فرانسه، روسیه و آمریکا قدرت کمتری دارد، اما او در دوران حکومت داری اش، آلمان را عمیقاً تحت تاثیرش قرار داده است؛ تا حدی که نوجوانان امروزی فقط او را به عنوان رهبر آلمان به یاد دارند و می‌شناسند.
در دوران مرکل، حتی در زمان بحران اقتصادی جهان در میانه سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸، اقتصاد آلمان رشد کرد. آلمان که تا همین سال ۲۰۰۵ به عنوان «مرد بیمار اروپا» شناخته می‌شد، دوباره به ماشین رشد اقتصادی این قاره تبدیل شد. به مرور زمان بیکاری در آلمان به نصف کاهش یافت و عوائد مالیاتی افزایش یافت. اقدام آلمان در سال ۲۰۰۹ برای داشتن بودجه متوازن و توقف قرضه دولتی به عنوان یک الگو محسوب گردید و نتیجه هم داد، چنانچه این کشور از کسری بودجه به مازاد بودجه رسید.
رقابت سه مرد برای جانشینی مرکل
برای انتخاب جانشین مرکل، حزب محافظه کار اتحاد دموکرات مسیحی آلمان، کنگره خود را به صورت آنلاین برگزار کرده تا ۱۰۰۱ نماینده برای انتخاب رهبر قدرتمندترین حزب آلمان رأی دهند. برنده این انتخابات می‌تواند جانشین صدراعظم آلمان، آنگلا مرکل شود.
بعد از روی کار آمدن مرکل، آلمان که تا همین سال ۲۰۰۵ به عنوان «مرد بیمار اروپا» شناخته می‌شد، دوباره به ماشین رشد اقتصادی این قاره تبدیل شد
مرکل پس از انتخابات پارلمانی بعدی که قرار است در ماه سپتامبر برگزار شود، برای انتخاب مجدد برای هدایت دولت نامزد نخواهد شد.
آنگلا مرکل پس از پیروزی در انتخابات حزب اتحاد دموکرات مسیحی آلمان در سال‌های ۲۰۰۵، ۲۰۰۹، ۲۰۱۳ و ۲۰۱۸ اینبار مقام خود را ترک خواهد کرد. پس از ۱۶ سال در رأس قدرت بودن، او اعلام کرده که برای انتخاب مجدد نامزد نخواهد شد، و یک خلأ سیاسی بزرگ را پشت سر خود باقی می‌گذارد. رهبر کنونی این حزب، آنگرت کرامپ-کارنباور، ملقب به "AKK"، نتوانسته است خود را به عنوان جانشین طبیعی مرکل معرفی کند.
در انتخابات امروز سه مرد هر سه اهل ایالت نوردراین-وستفالن، طرفدار اروپا و کاتولیک نامزد شده اند تا بتوانند جانشین مرکل در سمت صدراعظمی شوند.
یکی از نامزد‌های این انتخابات نوربرت راتگن، وزیر پیشین محیط زیست، ۵۶ ساله است که گفته می‌شود در صورت پیروزی بزرگترین شگفتی را ایجاد خواهد کرد. او می‌خواهد تا حزب اتحاد دموکرات مسیحی آلمان 《زنانه تر، جوان‌تر، دیجیتال‌تر و سیاسی تر》 شود. وی به مدت هفت سال است که ریاست کمیته امور خارجه بوندستاگ را بر عهده دارد.
نامزد دیگر این انتخابات آرمین لاشت، مسئول فعلی ایالت نوردراین-وستفالن، یکی از وفاداران صدراعظم است. لاشت ۵۹ ساله، همیشه از استراتژی مرکزگرایی که آنگلا مرکل به حزبش تحمیل کرده دفاع کرده است.
نامزد سوم انتخابات حزب اتحاد دموکرات مسیحی آلمان، فریدریش مرز ۶۵ ساله و محافظه کار است که به دلیل شکست در انتخابات سال ۲۰۰۲ به آنگلا مرکل برای ریاست این حزب هیچ وقت او را نبخشیده است.
این نامزد محافظه کار پس از شکست از مرکل به مدت ۱۵ سال از سیاست دوری کرد و در بازگشتش در سال ۲۰۱۸ دوباره در انتخابات ریاست حزب از آنگرت کرامپ-کارنباور شکست خورد.
