حتی ردپای برخی از بازیکنان و مربیان و داوران هم در این شرط‌بندی‌ها دیده می‌شود. نمونه‌اش همین دو هفته گذشته بود که اتحادیه فوتبال اروپا «کایران تریپیر» بازیکن انگلیسی تیم فوتبال اتلتیکو مادرید را به دلیل حضور در شرط‌بندی، ۱۰ هفته از فوتبال محروم و ۷۰ هزار پوند جریمه کرد. این بازیکن مدعی بود فقط ۲۰ پوند شرط‌بندی کرده و جریمه‌اش خیلی زیاد است.
در ایران هم شرط‌بندی فوتبال مثل مافیا عمل می‌کند؛ گردانندگان یکی از این سایت‌ها هفته گذشته به سرمربی تیم دسته اولی یک پیشنهاد میلیاردی داده و گفته بودند اگر قبول نکند بازیکن و داور را هم می‌خرند تا نتیجه مورد نظرشان رقم بخورد.
پلیس تعداد زیادی از سایت‌های شرط‌بندی را شناسایی و گرداننده‌های آن‌ها را دستگیر کرده، اما هربار مثل قارچ از جای دیگری می‌رویند. ۱۴ دی ماه رئیس پلیس فتا اعلام کرد امسال ۱۰ باند قمار و شرط‌بندی شناسایی و ۱۶۴ نفر را در این ارتباط دستگیر کرده اند. همچنین ۵ هزار وب‌سایت و اکانت اجتماعی مربوط به قمار و شرط‌بندی شناسایی و برای ۱۷۵۰ مورد هم پرونده قضایی تشکیل شده است.
دبیر شورای عالی فضای مجازی نیز اوایل هفته اعلام کرد ۴۰۰ هزار نفر در کشور مشغول قمار آنلاین هستند. در این راستا معاون فناوری بانک مرکزی نیز از مسدود شدن ۲۰ هزار حساب قماربازی خبر داد.
امیرعلی که بخشی از زندگی‌اش را در شرط‌بندی فوتبال باخته می‌گوید خلاص شدن از گرداب شرط‌بندی خیلی سخت است: «وقتی دوستانم از شرط‌بندی و پول‌هایی که رد و بدل می‌شود می‌گفتند، مشتاق شدم وارد این بازی شوم. می‌گفتند اگر روی برد یکی از تیم‌های فوتبال یک به ۴ شرط ببندم در صورت موفقیت این تیم ۴ برابر پولی که گذاشته‌ام برنده می‌شوم. هفته اول روی برد یکی از تیم‌های صدرنشین لیگ آن هم بالای یک گل شرط بستم. این تیم در آن بازی با اختلاف ۲ گل برنده شد و ۵۰۰ هزار تومانی که کاشته بودم ۲ میلیون تومان شد. موفقیت بزرگی بود، ولی مدتی بعد فهمیدم خیلی‌ها با برد شروع می‌کنند و این همان درباغ سبز نشان دادن است. شرط‌بندی ادامه پیدا کرد، ولی شرایطی پیش می‌آید که نمی‌توانی بزنی بیرون. آن‌قدر ادامه دادم تا اینکه متوجه شدم ۶۰ میلیون تومان باخته‌ام.
شرط‌بندی فوتبال دقیقاً با روان انسان بازی می‌کند و تلاش می‌کنی پول‌هایی را که باخته‌ای زنده کنی، ولی باز هم می‌بازی. مثلاً در جام حذفی وقتی تیم صدر جدول لیگ برتری با یک تیم دسته یک مسابقه دارد مطمئن هستی تیم لیگ برتری برنده بازی است و حداقل با اختلاف سه گل برنده از زمین بیرون می‌آید. سایت شرط‌بندی ضریب یک به چهار را برای برد این تیم در نیمه اول تعیین می‌کند و تو با اطمینان از اینکه حتماً نیمه اول برنده می‌شود شرط‌بندی می‌کنی. اما نیمه اول مساوی تمام می‌شود. همین شرایط برای نیمه دوم تعیین می‌شود و تو دوباره پول واریز می‌کنی، ولی بازهم مساوی می‌شود. در انتهای مسابقه تیم لیگ برتری در وقت اضافه بازی را می‌برد، اما این وسط تو بازنده‌ای. همین باخت شما را عصبی می‌کند و گاهی اوقات مغزت قفل می‌شود. درطول بازی روی کرنر، اوت دستی، کارت زرد و قرمز و حتی تعداد خطا‌های دو تیم هم شرط‌بندی می‌کنند. بیشترین پولی که در شرط‌بندی باختم بازی لیورپول و اتلتیکو مادرید بود که روی پیروزی لیورپول شرط بستم و ۱۲ میلیون تومان باختم.»
جالب است در این سایت‌ها حتی بازی‌های لیگ دسته سوم آفریقای جنوبی را هم شرط‌بندی می‌کنند. در حالت عادی کسی فوتبال این کشور را دنبال نمی‌کند، ولی ضرایبی را که در سایت قرار می‌دهند خیلی‌ها را وسوسه می‌کند که آنجا هم شرط‌بندی کنند.
امیرعلی درباره نحوه واریز پول هم حرف‌های جالبی می‌زند: «پول شرط‌بندی را معمولاً یا به شماره کارتی که در سایت اعلام می‌شود کارت به کارت می‌کنی یا از درگاه‌های اینترنتی که معمولاً داخلی هستند و رمز پویا می‌خواهند پول را واریز می‌کنی. سایت‌های شرط‌بندی که عضویت داشتم ایرانی بودند و می‌گفتند گرداننده‌های آن‌ها هم در ایران هستند. هر چند وقت یک‌بار هم به ترکیه می‌روند تا سایت‌شان را به روز کنند. البته خیلی از گرداننده‌های سایت‌های قمار و شرط‌بندی در ترکیه زندگی می‌کنند و در نهایت برنده همه شرط‌بندی‌ها آن‌ها هستند.»
مسعود همه زندگی‌اش را در شرط‌بندی فوتبال باخته است. می‌گوید دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد: «۱۰ سال قبل در کلوپ ورزشی با شرط‌بندی فوتبال آشنا شدم و مسیر زندگی‌ام از همان روز عوض شد. از برگه‌های شرط‌بندی توتو و اسکار ۹۰ شروع کردم تا رسیدم به سایت شرط‌بندی آنلاین. برگه‌های شرط‌بندی فوتبال سال‌های قبل در شمال کشور رواج داشت. آن‌وقت پول زیادی برای شرط بندی لازم نبود، اما هرچه جلوتر آمدیم مبالغ شرط‌بندی بیشتر شد. اطلاعات خوبی در فوتبال دارم. برای همین تصور می‌کردم برای پیش‌بینی فوتبال همین کافی است. بازی‌های لیگ برتر و دسته یک و بازی‌های خارجی با ضرایب مختلف در سایت شرط‌بندی قرار دارد و تو باید به نسبت آن پول واریز کنی و شرط ببندی که گاهی یک به ۱۰۰ هم می‌شود. مثلاً در بازی رئال مادرید و بارسلون روی اخراج راموس مدافع رئال مادرید ضریب یک به ۱۰۰ شرط‌بندی می‌کنند و اگر یک میلیون تومان بکاری ۱۰۰ میلیون تومان می‌بری. همین ضریب بالا خیلی‌ها را مثل من وسوسه می‌کند، ولی اخراج نمی‌شود و همه این یک میلیون تومان‌ها به جیب گرداننده سایت می‌رود.
۱۰ سال قبل با ۵۰ میلیون تومان پولی که به من ارث رسیده بود خانه‌ای خریدم و ماه گذشته فروختم تا در شرط‌بندی بتوانم چند برابر کنم، اما پول خانه را هم باختم. این سرنوشت خیلی از کسانی است که وارد این قمار بزرگ می‌شوند و به خاک سیاه می‌نشینند. کسانی را می‌شناسم که رقم باخت‌شان میلیاردی است. حتی آدم‌هایی را می‌شناسم که وام ازدواج‌شان را هم در شرط‌بندی باخته‌اند. آدم‌های زیادی مثل من وارد دنیای شرط‌بندی فوتبال می‌شوند، اما این بازی برنده کم و بازنده زیاد دارد. برنده هم کسی نیست جز مسئول سایت و مافیایی که پشت آن است.»
وضعیت نادر با بقیه فرق می‌کند. در شرط‌بندی فوتبال هنوز به نقطه منفی نرسیده و برای خودش هم یک قانون وضع کرده است. می‌گوید عاشق هیجان و استرس است؛ اینکه قهوه بخورد و قفلی بزند روی سایت‌های شرط‌بندی: «اگر بخواهم واقعیت را بگویم کسانی که وارد بازی شرط‌بندی می‌شوند ۹۵ درصدشان می‌بازند و فقط ۵ درصد برنده می‌شوند. من تا قبل از اینکه وارد شرط‌بندی شوم روی یکی از تیم‌های فوتبال داخلی و خارجی تعصب خاصی داشتم، اما شرط‌بندی تعصبم را هم گرفت. الان فقط دوست دارم نتیجه‌ای که شرط بسته‌ام رقم بخورد. در این سایت‌ها هزار مدل شرط‌بندی هست. از نتیجه بازی بگیر تا تعداد خطاها، کرنر، پاس گل، کارت زرد و قرمز و حتی گل به خودی و ضربات پنالتی. حتی فوتبال زنان، بسکتبال، بیلیارد و والیبال را هم می‌توانی شرط‌بندی کنی. هر کدام هم ضریب خودش را دارد. من در این مدت نه سود کرده‌ام نه ضرر. البته کسانی بودند که در یک ماه با پول شرط‌بندی برای خودشان ماشین خریدند، ولی کسانی هم بودند که همه زندگی‌شان را باختند.»
قانون نادر این است که اگر باخت به شرط بندی ادامه ندهد و اگر برد برود جلو. اما این قانون شخصی چیزی نیست که او را پولدار کند همان‌طور که چیزی نبرده و البته ذره ذره باخته، اما از کجا معلوم این آخر خط باشد؟ یکباره چشمت را باز می‌کنی و می‌بینی دوچرخه بچه‌ات را هم فروخته‌ای و پای شرط‌بندی روی دربی باخته‌ای. این‌طور است که خیلی‌ها کارشان به سکته می‌کشد.
