در سال‌های اخیر فوتبال ایران با پدیده‌ای به نام «طرح‌های موزائیکی» و استفاده از بنر‌های رنگارنگ در فضای هواداری تیم‌ها مواجه شده است. کانون هواداران سعی دارند از این طریق ضمن روحیه دادن به تیم محبوب خود، با طرح‌های مختلف برای رقیبان هم کری خوانی کنند.
به گزارش فارس، البته از ابتدای اجرای این طرح‌ها، یک نکته همواره مغفول مانده و آن هم «پاسداشت زبان فارسی و احترام به زبان رسمی کشور» است. مسئولان اجرا مدام سعی دارند با تقلید‌های سخیف و کورکورانه از تیم‌های خارجی، واژه‌های لاتین نامانوس با فرهنگ اصیل ایرانی را در طرح‌های خود به کار بگیرند. نکته عجیب‌تر درباره این اقدام مقلدانه، آشنا و مسلط نبودن بسیاری از مجریان این امر به زبان انگلیسی است.
به گزارش فارس، البته از ابتدای اجرای این طرح‌ها، یک نکته همواره مغفول مانده و آن هم «پاسداشت زبان فارسی و احترام به زبان رسمی کشور» است. مسئولان اجرا مدام سعی دارند با تقلید‌های سخیف و کورکورانه از تیم‌های خارجی، واژه‌های لاتین نامانوس با فرهنگ اصیل ایرانی را در طرح‌های خود به کار بگیرند. نکته عجیب‌تر درباره این اقدام مقلدانه، آشنا و مسلط نبودن بسیاری از مجریان این امر به زبان انگلیسی است.
خبرگزاری فارس مدتی قبل به نقد این موضوع پرداخته و امید می‌رفت مسئولان باشگاه‌ها، عوامل برگزاری مسابقات و دستگاه‌های نظارتی دقت نظر بیشتری روی استفاده از زبان فارسی در اجرای این طرح‌ها به کار بگیرند، اما به نظر می‌رسد در روی همان پاشنه قبلی می‌چرخد و در هفته‌های اخیر لیگ برتر بار دیگر شاهد بی توجهی به زبان فارسی در ورزشگاه‌ها بوده ایم.
شاید درخواست توجه بیشتر برای استفاده از واژگان زبان مادری در طرح‌های موزائیکی، بنر‌ها و پرچم‌ها از برخی مسئولان باشگاه‌ها که خود درگیر فضای کری خوانی برای تیم‌های رقیب هستند، انتظار زیادی به نظر می‌رسد، زیرا بار‌ها دیده شده خود این مدیران تحت تاثیر جو غالب بر سکو‌ها هستند.
این نکته را هم نباید فراموش کرد برخی افراد هم از طریق همین طرح‌های موزائیکی به سود‌های قابل توجهی دست یافته‌اند که لازم است مدیران باشگاه‌های فرهنگی- ورزشی و البته نهاد‌های ذی ربط توجه بیشتری به این امر داشته باشند.
