روزنامه وطن امروز درباره سریال خانه امن نوشت: نمایش وجوه شخصی زندگی یک نیروی اطلاعاتی و امنیتی به واسطه شرایط خاص زندگی این گروه، برای مخاطبان جالب توجه است اما تمرکز بیش از اندازه «خانه امن» بر این بخش باعث شده بود تا ریتم سریال از جایی به بعد بشدت افت کند، یعنی سریالی که در آغاز خود را به عنوان یک اثر جاسوسی و معمایی جذاب معرفی کرده بود، در بخش‌هایی تبدیل به یک ملودرام ضعیف شده بود که اساسا هیچ سنخیتی با روح کلی این قصه نداشت.انتقاد دیگری که برخی منتقدان درباره این سریال مطرح کردند و اتفاقا انتقاد واردی هم بود، گسترده کردن بیش از اندازه دایره موضوعاتی بود که سریال به آنها ورود کرده بود؛ از داعش و مفاسد اقتصادی گرفته تا عملیات‌های برون‌مرزی و جاسوسی و منافقین همه در این سریال به نمایش گذاشته شدند.
هر چند که بدون شک به واسطه پیچیده بودن ابعاد پرونده‌های امنیتی نمی‌توان منکر پیوند خوردن بسیاری از موضوعات با هم در واقعیت شد اما ورود سریال به برخی از این حوزه‌ها بیش از اندازه کشش قصه بود، مثلا ماجرای قصه منافقین و طلاق‌های ایدئولوژیک سازمان مجاهدین خلق که منجر به فروپاشی خانواده‌های بسیاری شد، بیش از آنکه در خدمت جریان اصلی قصه سریال باشد، مورد بررسی قرار گرفت که هم ریتم قصه را کاهش می‌داد و هم رشته افکار مخاطب را برای برقراری ارتباط با قصه اصلی سریال قطع می‌کرد.
با این همه «خانه امن» یکی از آثار قابل دفاع تلویزیون در حوزه محصولات نمایشی در این سال‌ها بود که ادامه ساخت آن با توجه بیشتر به نقدهای منتقدان می‌تواند باز هم متضمن تولید اثری دیدنی و جذاب در تلویزیون باشد.
