حجت الاسلام و المسلمین سید جلال موسویان سخنران و کارشناس مذهبی درباره اهمیت مطابقت و پیروی شیعه حقیقی در رفتار و اعمال با سیره اهل بیت (ع) مطرح کرد: حضرت عبدالعظیم حسنی هنگامی که به محضر امام هادی (ع) شرفیاب شدند هم در مورد اعتقادات و منش فکریشان نسبت به خدا، اهل بیت (ع) و قیامت و همچنین نسبت به شرایط موجود که چه اعمالی انجام می‌دهند و چگونه رفتار می‌کنند؛ تمام اعمالشان را به محضر امام هادی (ع) ارائه کردند و از ایشان صحت رفتارشان را پرسیدند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، وی افزود: پس از عرضه رفتار و اعمال عبدالعظیم حسنی خدمت امام هادی (ع) مشاهده می‌کنیم امام (ع) نیز مهر تایید بر اعتقادات و رفتار ایشان می‌زدد و به ایشان فرمودند: «انت ولینا حقا»؛ تو حقیقتا، ولی و شیعه ما و مورد پذیرش ما هستی.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: در موضوع عرضه اعمال از وجود امیرالمومنین (ع) و دیگرحضرات معصومین (ع) هم به صورت مفصل مطالبی بیان شده که صحابه و یاران خاص برای اینکه مطمئن شوند در صراط حق قرار دارند به محضر این بزرگواران می‌رفتند و اعمال و رفتار خودشان را به این بزگواران عرضه می‌کردند که این امر نشان دهنده اهمیت این موضوع است که اگر با دل و جان ادعای ولایی و الهی بودن داریم پس باید تمام کارهایمان هم مورد تایید آنان باشد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، وی افزود: پس از عرضه رفتار و اعمال عبدالعظیم حسنی خدمت امام هادی (ع) مشاهده می‌کنیم امام (ع) نیز مهر تایید بر اعتقادات و رفتار ایشان می‌زدد و به ایشان فرمودند: «انت ولینا حقا»؛ تو حقیقتا، ولی و شیعه ما و مورد پذیرش ما هستی.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: در موضوع عرضه اعمال از وجود امیرالمومنین (ع) و دیگرحضرات معصومین (ع) هم به صورت مفصل مطالبی بیان شده که صحابه و یاران خاص برای اینکه مطمئن شوند در صراط حق قرار دارند به محضر این بزرگواران می‌رفتند و اعمال و رفتار خودشان را به این بزگواران عرضه می‌کردند که این امر نشان دهنده اهمیت این موضوع است که اگر با دل و جان ادعای ولایی و الهی بودن داریم پس باید تمام کارهایمان هم مورد تایید آنان باشد.
حجت الاسلام موسویان به اهمیت مطابقت اعمال با اهل بیت (ع) اشاره کرد و گفت: در روایتی امام باقر (ع) به جابر بن یزید جعفى فرمودند: تو را به پنج چیز سفارش مى کنم: اگر به تو ستم کردند تو ستم مکن، اگر به تو خیانت کردند تو خیانت مکن، اگر تو را تکذیب کردند عصبانى نشو، اگر ستایشت کردند شاد مشو و اگر نکوهشت کردند دلگیر مشو، بلکه به آنچه درباره تو گفته شد بیندیش، اگر دیدى آنچه درباره تو گفته شده در تو هست، بدان که افتادن تو از چشم خداوند عزّ و جلّ بر اثر خشمگین شدنت از حقیقت، مصیبتش براى تو بزرگتر از مصیبتى است که مى ترسى از چشم مردم بیفتى.
وی ادامه داد: یکی از نکات قابل توجهی که در کلامات امام باقر (ع) نسبت به جابر بن جعفی است همین مسئله است که وقتی از حضرت سوال می‌کنند که چگونه بفهمم راهم را درست یا غلط رفته ام حضرت در جواب به ایشان یک دستور کلی می‌دهند که‌ای جابر خود را به کتاب خدا عرضه بدارد.
این کارشناس مذهبی در ادامه روایت تصریح کرد: امام باقر (ع) در ادامه روایت می‌فرمایند، اما اگر خلاف آن چیزى باشى که درباره ات گفته شده، این خود ثوابى است که، بدون به رنج و زحمت افکندن جسم خود، به دست آورده اى و بدان که تو دوست ما نخواهى بود، مگر آنگاه که اگر همه همشهریانت بر ضدّ تو همصدا شوند و بگویند: تو مرد بدى هستى، مایه اندوه تو نشود و اگر همه گویند: تو مرد خوبى هستى، این سخن تو را شاد نسازد. بلکه خودت را با آنچه در کتاب خداست بسنج، اگر دیدى پوینده راه آن هستى، از آنچه پرهیز داده است مى پرهیزى، به آنچه ترغیب کرده است راغبى و از آنچه ترسانده است مى ترسى، پس استوار و شاد باش؛ زیرا آنچه درباره تو گفته شده است، به تو زیانى نمى رساند.
وی مطرح کرد:امام باقر (ع) در قسمت دیگری از روایت می‌فرمایند، اما اگر دیدى از قرآن جدایى، دیگر چرا باید خودت را بفریبى؟ به راستى که مؤمن همواره در کار مبارزه با نفس خویش است، تا بر هوا و هوس آن چیره آید؛ یک بار او نفسِ خود را از کجى و انحراف به راستى مى آورد و به خاطر محبّت به خدا، با هواى نفْس مخالفت مى ورزد و یک بار هم نفْسش او را بر زمین مى افکند و در نتیجه، پیرو هوس آن مى گردد.
حجت الاسلام موسویان در پایان گفت: حضرت باقر (ع) در ادامه روایت به جابر چند توصیه می‌کنند؛ اینکه نفست را به قرآن عرضه بدار اگر در راه قرآن هستی، اگر ترس و خوف تو از خدا و است و اگر فقط ترس تو قرآنی است بدان که در راه خدا هستی، ولی اگر مخالف قرآن بود که در نتیجه از چشم خدا و اهل بیت افتادی.
این کارشناس مذهبی در ادامه روایت تصریح کرد: امام باقر (ع) در ادامه روایت می‌فرمایند، اما اگر خلاف آن چیزى باشى که درباره ات گفته شده، این خود ثوابى است که، بدون به رنج و زحمت افکندن جسم خود، به دست آورده اى و بدان که تو دوست ما نخواهى بود، مگر آنگاه که اگر همه همشهریانت بر ضدّ تو همصدا شوند و بگویند: تو مرد بدى هستى، مایه اندوه تو نشود و اگر همه گویند: تو مرد خوبى هستى، این سخن تو را شاد نسازد. بلکه خودت را با آنچه در کتاب خداست بسنج، اگر دیدى پوینده راه آن هستى، از آنچه پرهیز داده است مى پرهیزى، به آنچه ترغیب کرده است راغبى و از آنچه ترسانده است مى ترسى، پس استوار و شاد باش؛ زیرا آنچه درباره تو گفته شده است، به تو زیانى نمى رساند.
وی مطرح کرد:امام باقر (ع) در قسمت دیگری از روایت می‌فرمایند، اما اگر دیدى از قرآن جدایى، دیگر چرا باید خودت را بفریبى؟ به راستى که مؤمن همواره در کار مبارزه با نفس خویش است، تا بر هوا و هوس آن چیره آید؛ یک بار او نفسِ خود را از کجى و انحراف به راستى مى آورد و به خاطر محبّت به خدا، با هواى نفْس مخالفت مى ورزد و یک بار هم نفْسش او را بر زمین مى افکند و در نتیجه، پیرو هوس آن مى گردد.
حجت الاسلام موسویان در پایان گفت: حضرت باقر (ع) در ادامه روایت به جابر چند توصیه می‌کنند؛ اینکه نفست را به قرآن عرضه بدار اگر در راه قرآن هستی، اگر ترس و خوف تو از خدا و است و اگر فقط ترس تو قرآنی است بدان که در راه خدا هستی، ولی اگر مخالف قرآن بود که در نتیجه از چشم خدا و اهل بیت افتادی.
