حامد همایون درباره موسیقیهای زیرزمینی معتقد است: به نظر من مقوله موسیقی زیرزمینی به موسیقی اتلاق میشود که از طرف وزارت ارشاد مجوزی برایش صادر نشده و خیلی از موسیقیهایی که به اسم موسیقی زیرزمینی و غیرمجاز بیرون میآیند در واقع رنگ و بو و محتوایی مشابه همینهایی دارند که به صورت مجاز فعالیت میکنند.
یکی از مشکلات تعدد موسیقی زیرزمینی و روی آوردن خوانندههای جوان به این نوع فعالیت غیرمجاز در گذشته این بود که خیلی از خوانندهها و آرتیستها نمیدانستند که باید با تهیه کنندههایی آشنا شوند و با روند اخذ مجوز از وزارت ارشاد آشنا شوند. از این رو بخش اعظمی از همین موسیقی زیرزمینی با اینگونه اتفاقاتی که افتاد و با آگاهی تدریجی آنها از این قضایا به سمت فعالیت مجاز و رسمی روی آوردند.
در واقع تعدادی از هنرمندان شاخص که برای اخذ مجوز اقدام کردند، باقی آرتیستها و خوانندهها هم این روند را دنبال کرده و دیدند که این نوع فعالیت به برگزاری کنسرت منجر میشود و به همین دلیل آنها نیز از فعالیت زیرزمینی روی گردان شدند چراکه درواقع دنبال هدف خاص یا تفکر سیاسی یا اینچنین مواردی نبودند و بیشتر ناآگاهی و فقدان اطلاعات از تسهیل روند صدور و اخذ مجوز باعث گرایش آنها به موسیقی به اصطلاح زیرزمینی بود.
نباید موسیقی زیرزمینی خیلی از موسیقی مجاز امروز تفکیک بشود، چون خیلی از خوانندههایی که قبلا مجاز فعالیت نمیکردند و روش گرفتن مجوز را بلد نبودند الان دارند مجاز کار میکنند.
البته با آن بخش از موسیقی کار نداریم که به هیچ عنوان قابلیت و شرایط اخذ مجوز را نخواهد داشت، به هر حال دلیل اصلی فعالیت زیرزمینی خوانندهها همین عدم آشنایی با فرآیند صدور مجوز بوده چراکه خیلی از همانها واقعا فکر میکردند صدور مجوز، امری بسیار زمان بر و دشوار و همچنین سختگیرانه است.
من خودم قبلا با این روند آشنا نبودم که به چه شکل باید فعالیت کرد، چه قوانینی وجود دارد، با ارشاد آشنا شدیم و کار اصولی باید دارای چه مشخصههایی باشد؛ و اینکه الان اکثر خوانندهها به صورت مجاز فعالیت میکنند به این دلیل است که شرایطش فراهم است و اخذ مجوزها آنچنان سخت نیست، هنرمند روندش را طی میکند و مجوزش را میگیرد و کارهایش را منتشر میکند تا بعد که نوبت به کنسرت میرسد.
یکی از مشکلات تعدد موسیقی زیرزمینی و روی آوردن خوانندههای جوان به این نوع فعالیت غیرمجاز در گذشته این بود که خیلی از خوانندهها و آرتیستها نمیدانستند که باید با تهیه کنندههایی آشنا شوند و با روند اخذ مجوز از وزارت ارشاد آشنا شوند. از این رو بخش اعظمی از همین موسیقی زیرزمینی با اینگونه اتفاقاتی که افتاد و با آگاهی تدریجی آنها از این قضایا به سمت فعالیت مجاز و رسمی روی آوردند.
در واقع تعدادی از هنرمندان شاخص که برای اخذ مجوز اقدام کردند، باقی آرتیستها و خوانندهها هم این روند را دنبال کرده و دیدند که این نوع فعالیت به برگزاری کنسرت منجر میشود و به همین دلیل آنها نیز از فعالیت زیرزمینی روی گردان شدند چراکه درواقع دنبال هدف خاص یا تفکر سیاسی یا اینچنین مواردی نبودند و بیشتر ناآگاهی و فقدان اطلاعات از تسهیل روند صدور و اخذ مجوز باعث گرایش آنها به موسیقی به اصطلاح زیرزمینی بود.
نباید موسیقی زیرزمینی خیلی از موسیقی مجاز امروز تفکیک بشود، چون خیلی از خوانندههایی که قبلا مجاز فعالیت نمیکردند و روش گرفتن مجوز را بلد نبودند الان دارند مجاز کار میکنند.
البته با آن بخش از موسیقی کار نداریم که به هیچ عنوان قابلیت و شرایط اخذ مجوز را نخواهد داشت، به هر حال دلیل اصلی فعالیت زیرزمینی خوانندهها همین عدم آشنایی با فرآیند صدور مجوز بوده چراکه خیلی از همانها واقعا فکر میکردند صدور مجوز، امری بسیار زمان بر و دشوار و همچنین سختگیرانه است.
من خودم قبلا با این روند آشنا نبودم که به چه شکل باید فعالیت کرد، چه قوانینی وجود دارد، با ارشاد آشنا شدیم و کار اصولی باید دارای چه مشخصههایی باشد؛ و اینکه الان اکثر خوانندهها به صورت مجاز فعالیت میکنند به این دلیل است که شرایطش فراهم است و اخذ مجوزها آنچنان سخت نیست، هنرمند روندش را طی میکند و مجوزش را میگیرد و کارهایش را منتشر میکند تا بعد که نوبت به کنسرت میرسد.