پورنگ پورحسینی فرزند «پرویز پورحسینی» بازیگر پیشکسوت تلویزیون و سینما که به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری است، گفت: حدود ۴۸ ساعت است که همه علائم پدر به ثبات رسیده و تا زمانی که پدر روی تخت بیمارستان هستند ما نمی‌توانیم بگوییم خوشحالیم و حالشان خوب است و هیچ مشکلی نیست!
به گزارش فارس، وی ادامه داد: در این ۴۸ ساعت شاهد بهبود در روند درمانی هستیم و اکسیژن خون پدر بین ۸۷ تا ۹۰ بود که عدد مناسبی است. منتهی پزشکان هیچ عجله‌ای ندارند که درمان را متوقف کنند و می‌خواهند با دقت و اطمینان و آسودگی کارشان را انجام دهند بنابراین باید مقداری صبر کنیم تا ان شاءالله بهبود کامل حاصل شود.
پورحسینی درباره سطح هوشیاری پدر خود نیز افزود: آنقدر پدرم هوشیار است که قابل تصور نیست و با اینکه بیمارستان دارو‌های آرام بخش تجویز می‌کنند، اما با این حال خدا را شکر هیچ داروی آرام بخشی نمی‌تواند سطح هوشیاری شان را کم کند.
وی ادامه داد: ریه پدرم درگیر شده و دوره درمان خواهند داشت و خوشبختانه سایر علائم حیاتی سالم هستند و امیدواریم همین درگیری هم رفع شود. خوشبختانه پزشک پدر فوق تخصص ریه است و بسیار هم حاذق و صاحب نظر است و امیدواریم طی روند منطقی و آرامی درمان پدر انجام شود.
پسر پرویز پورحسینی با اشاره به شایعه‌هایی که این روز‌ها در فضای مجازی دست به دست می‌شود افزود: واقعا نمی‌دانم منبع این خبر‌ها از کجا است، چون بیمارستان به من که مدام در آنجا هستم به صورت تلفنی و با اینکه حتی بگویم پسرشان هستم، جواب نمی‌دهند. پدر روند تدریجی و آرامی را در معالجه شان سپری می‌کنند و نمی‌گویم خطری وجود ندارد، اما خب بخش زیادی از خطر رفع شده است.
وی با بیان اینکه پدر اواخر مشغول بازی در هیچ کاری نبودند، گفت: واقعیت امر این است که ما ارتباط خانوادگی خیلی محکمی داریم و ارتباط ما از جنس دیگری است و در محیط خانوادگی درباره کار پدر صحبت نمی‌کنیم. اما این را می‌دانم که پدر حین بازی در سریال یا فیلمی به کرونا مبتلا نشدند.
تا جایی که می‌دانم مدتی است اصلا کاری قبول نمی‌کنند به خاطر اینکه معتقد هستند این دوره بیماری هم می‌گذرد و همه باید مراعات کنیم. موضوع بعدی این است که پدر به شدت رعایت می‌کردند، اما از آنجایی که در این بیماری رعایت کردن یک فرد نمی‌تواند مانعی از ابتلا به این بیماری باشد، پدر نیز به این بیماری مبتلا شده و احتمال می‌دهم به شکل اتفاقی از جایی که نمی‌دانیم گرفتند.
پورحسینی ادامه داد: خواهش می‌کنم همه دوستان این بیماری را به خاطر همدیگر رعایت کنند نه به خاطر خودشان بلکه به خاطر دیگران.
به گزارش فارس، وی ادامه داد: در این ۴۸ ساعت شاهد بهبود در روند درمانی هستیم و اکسیژن خون پدر بین ۸۷ تا ۹۰ بود که عدد مناسبی است. منتهی پزشکان هیچ عجله‌ای ندارند که درمان را متوقف کنند و می‌خواهند با دقت و اطمینان و آسودگی کارشان را انجام دهند بنابراین باید مقداری صبر کنیم تا ان شاءالله بهبود کامل حاصل شود.
پورحسینی درباره سطح هوشیاری پدر خود نیز افزود: آنقدر پدرم هوشیار است که قابل تصور نیست و با اینکه بیمارستان دارو‌های آرام بخش تجویز می‌کنند، اما با این حال خدا را شکر هیچ داروی آرام بخشی نمی‌تواند سطح هوشیاری شان را کم کند.
وی ادامه داد: ریه پدرم درگیر شده و دوره درمان خواهند داشت و خوشبختانه سایر علائم حیاتی سالم هستند و امیدواریم همین درگیری هم رفع شود. خوشبختانه پزشک پدر فوق تخصص ریه است و بسیار هم حاذق و صاحب نظر است و امیدواریم طی روند منطقی و آرامی درمان پدر انجام شود.
پسر پرویز پورحسینی با اشاره به شایعه‌هایی که این روز‌ها در فضای مجازی دست به دست می‌شود افزود: واقعا نمی‌دانم منبع این خبر‌ها از کجا است، چون بیمارستان به من که مدام در آنجا هستم به صورت تلفنی و با اینکه حتی بگویم پسرشان هستم، جواب نمی‌دهند. پدر روند تدریجی و آرامی را در معالجه شان سپری می‌کنند و نمی‌گویم خطری وجود ندارد، اما خب بخش زیادی از خطر رفع شده است.
وی با بیان اینکه پدر اواخر مشغول بازی در هیچ کاری نبودند، گفت: واقعیت امر این است که ما ارتباط خانوادگی خیلی محکمی داریم و ارتباط ما از جنس دیگری است و در محیط خانوادگی درباره کار پدر صحبت نمی‌کنیم. اما این را می‌دانم که پدر حین بازی در سریال یا فیلمی به کرونا مبتلا نشدند.
تا جایی که می‌دانم مدتی است اصلا کاری قبول نمی‌کنند به خاطر اینکه معتقد هستند این دوره بیماری هم می‌گذرد و همه باید مراعات کنیم. موضوع بعدی این است که پدر به شدت رعایت می‌کردند، اما از آنجایی که در این بیماری رعایت کردن یک فرد نمی‌تواند مانعی از ابتلا به این بیماری باشد، پدر نیز به این بیماری مبتلا شده و احتمال می‌دهم به شکل اتفاقی از جایی که نمی‌دانیم گرفتند.
پورحسینی ادامه داد: خواهش می‌کنم همه دوستان این بیماری را به خاطر همدیگر رعایت کنند نه به خاطر خودشان بلکه به خاطر دیگران.
