با پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا رسانه‌ای در دنیا نیست که به این موضوع نپردازد و به بهانۀ آن زندگی شخصی و سیاسی و اجتماعی چهل و ششمین رییس جمهوری ایالات متحده را نکاود تا نکتۀ تازه‌ای دربارۀ او بیابد و به مخاطب ارائه کند.
عصر ایران نوشت: نویسندۀ این سطور نیز در چند یادداشت دیدگاه و تحلیل خود را در این‌باره ارائه کرده و در دسترس است. این یادداشت، اما از منظری دیگر نوشته می‌شود و به قاعده نباید هواداران ترامپ در داخل را آزرده‌خاطر کند یا برخی بخواهند بگویند نگاه به داخل داشته باشید و شیفتۀ جو نباشید و یک جو غیرت داشته باشید و از این دست انگ‌ها که خواهید دید نکته‌های عبرت‌آموز مدّ نظر است و نگاه به خارج و شیفتگی و «بایدن‌منجی‌پنداری» در میان نیست! چرا که در زندگی سیاسی و اجتماعی جو بایدن و همسر او نکات قابل تأملی به چشم می‌خورد که هر قدر هم ترامپ و بایدن را دو روی یک سکه بدانیم یا کسانی قائل به این باشند که قدرت، جای دیگری است و رئیس جمهوری تنها نمایه (ویترین) سیاست در آمریکاست باز نمی‌توان بر آن‌ها درنگ نکرد.
اول اینکه از سال ۱۹۷۳ تا ۲۰۰۹ سناتور ایالت «دلاوِر» بوده است. اینکه در ۳۰ سالگی سناتور شده و ۳۶ سال این نمایندگی را بر عهده داشته و بعد از آن معاون باراک اوباما شده، اما اتفاقا مد نظر نیست. نکتۀ جالب اینکه در تمام این مدت یا دست کم ۲۹ سال از این بازۀ زمانی به خانۀ خود در دلاور می‌رفته است. بله ۲۹ یا ۳۰ سال با قطار از واشنگتن به دلاور! تا جایی که به او لقب «شرکت ریل عمومی جو» داده بودند!
آمریکایی‌ها الگوی ما نیستند، اما اگر مقایسه کنیم با نمایندگان محترمی که ترجیح می‌دهند در تهران ساکن و بعداً ماندگار شوند خالی از لطف نیست. در دهۀ ۷۰ یکی از نمایندگان شهرستان در مجلس چندی روبه‌روی خانۀ ما زندگی می‌کرد و پس از اتمام چند دوره وکالت به موطن خود بازنگشته و سمتی دولتی گرفته بود. روزی از پسر خُردسال او پرسیدم بابا دیگر کاندیدا نمی‌شود؟ پاسخ داد: نه، خیلی از شهرستان مزاحم می‌شدند! درست است که وضعیت حمل و نقل ریلی و عمومی در ایران مانند آمریکا نیست و نمی‌توان هر روزه به شهر محل اقامت یا حوزۀ انتخابیه بازگشت، اما اینکه شخص بعد از نمایندگی در پایتخت ماندگار شود نیز زیبنده نیست.
نکتۀ دوم اینکه همسر بایدن - خانم جیل جیکوبز - معلم ادبیات انگلیسی است. بله، معلم و نه استاد دانشگاه. جدای اینکه با مدرک دکتری آموزش عمومی در مدرسه درس می‌دهد، تازه مدرسه هم دولتی است! (چندی پیش گزارشی منتشر شد که نشان می‌داد فرزندان اکثر مقامات ما به مدارس غیر دولتی می‌روند!) چه معنی دارد شوهر آدم بیش از ۳۰ سال سناتور و ۸ سال معاون رییس جمهوری باشد و خودت همچنان معلم باشی و دنبال مجوز مدرسۀ غیرانتفاعی یا ارتقا به استادی دانشگاه نباشی؟! (معاون رییس جمهوری در آمریکا در واقع معادل ولیعهد در نظام‌های پادشاهی است و با معاون اول یا معاونان رییس جمهوری در نظام‌هایی مانند ما تفاوت دارد.)
نکتۀ سوم اینکه هم خود جو بایدن مدرک دکتری دارد و هم همسرش، ولی جایی ندیدیم که مجری برنامه او را آقای دکتر و همسر او را خانم دکتر خطاب کند. در تلویزیون ایران مجری به میهمان می‌گوید آقای دکتر و تازگی‌ها میهمان هم به مجری. همه به هم می‌گویند آقای دکتر یا خانم دکتر!
وجه چهارم اینکه ظاهرا آقای بایدن در همان خانۀ ۴۰ سال قبل در ایالت دلاور زندگی می‌کند و آن را نکوبیده و چند طبقه نساخته است. خانۀ او البته خیلی خانه است! ساده‌زیست هم نیست و اگر تصویری که پسر ترامپ منتشر کرده درست باشد خانۀ گران‌قیمتی است. هر چند می‌دانیم که سناتور‌ها سالانه ۱۴۰ هزار دلار حقوق می‌گیرند و ۸ سال هم معاون رییس جمهوری بوده است. اما همین که قانون اجازه نمی‌دهد یا نمی‌صرفد یا تعلق خاطر دارند و خانه را به برج و آپارتمان تبدیل نمی‌کنند برای ما جالب است، چون حتی آقای احمدی‌نژاد هم خانۀ قدیمی خود در میدان ۷۲ نارمک را به شکل قبل نگاه نداشت و به آپارتمان و البته معمولی و نه لوکس تبدیل کرد.
عصر ایران نوشت: نویسندۀ این سطور نیز در چند یادداشت دیدگاه و تحلیل خود را در این‌باره ارائه کرده و در دسترس است. این یادداشت، اما از منظری دیگر نوشته می‌شود و به قاعده نباید هواداران ترامپ در داخل را آزرده‌خاطر کند یا برخی بخواهند بگویند نگاه به داخل داشته باشید و شیفتۀ جو نباشید و یک جو غیرت داشته باشید و از این دست انگ‌ها که خواهید دید نکته‌های عبرت‌آموز مدّ نظر است و نگاه به خارج و شیفتگی و «بایدن‌منجی‌پنداری» در میان نیست! چرا که در زندگی سیاسی و اجتماعی جو بایدن و همسر او نکات قابل تأملی به چشم می‌خورد که هر قدر هم ترامپ و بایدن را دو روی یک سکه بدانیم یا کسانی قائل به این باشند که قدرت، جای دیگری است و رئیس جمهوری تنها نمایه (ویترین) سیاست در آمریکاست باز نمی‌توان بر آن‌ها درنگ نکرد.
اول اینکه از سال ۱۹۷۳ تا ۲۰۰۹ سناتور ایالت «دلاوِر» بوده است. اینکه در ۳۰ سالگی سناتور شده و ۳۶ سال این نمایندگی را بر عهده داشته و بعد از آن معاون باراک اوباما شده، اما اتفاقا مد نظر نیست. نکتۀ جالب اینکه در تمام این مدت یا دست کم ۲۹ سال از این بازۀ زمانی به خانۀ خود در دلاور می‌رفته است. بله ۲۹ یا ۳۰ سال با قطار از واشنگتن به دلاور! تا جایی که به او لقب «شرکت ریل عمومی جو» داده بودند!
آمریکایی‌ها الگوی ما نیستند، اما اگر مقایسه کنیم با نمایندگان محترمی که ترجیح می‌دهند در تهران ساکن و بعداً ماندگار شوند خالی از لطف نیست. در دهۀ ۷۰ یکی از نمایندگان شهرستان در مجلس چندی روبه‌روی خانۀ ما زندگی می‌کرد و پس از اتمام چند دوره وکالت به موطن خود بازنگشته و سمتی دولتی گرفته بود. روزی از پسر خُردسال او پرسیدم بابا دیگر کاندیدا نمی‌شود؟ پاسخ داد: نه، خیلی از شهرستان مزاحم می‌شدند! درست است که وضعیت حمل و نقل ریلی و عمومی در ایران مانند آمریکا نیست و نمی‌توان هر روزه به شهر محل اقامت یا حوزۀ انتخابیه بازگشت، اما اینکه شخص بعد از نمایندگی در پایتخت ماندگار شود نیز زیبنده نیست.
نکتۀ دوم اینکه همسر بایدن - خانم جیل جیکوبز - معلم ادبیات انگلیسی است. بله، معلم و نه استاد دانشگاه. جدای اینکه با مدرک دکتری آموزش عمومی در مدرسه درس می‌دهد، تازه مدرسه هم دولتی است! (چندی پیش گزارشی منتشر شد که نشان می‌داد فرزندان اکثر مقامات ما به مدارس غیر دولتی می‌روند!) چه معنی دارد شوهر آدم بیش از ۳۰ سال سناتور و ۸ سال معاون رییس جمهوری باشد و خودت همچنان معلم باشی و دنبال مجوز مدرسۀ غیرانتفاعی یا ارتقا به استادی دانشگاه نباشی؟! (معاون رییس جمهوری در آمریکا در واقع معادل ولیعهد در نظام‌های پادشاهی است و با معاون اول یا معاونان رییس جمهوری در نظام‌هایی مانند ما تفاوت دارد.)
نکتۀ سوم اینکه هم خود جو بایدن مدرک دکتری دارد و هم همسرش، ولی جایی ندیدیم که مجری برنامه او را آقای دکتر و همسر او را خانم دکتر خطاب کند. در تلویزیون ایران مجری به میهمان می‌گوید آقای دکتر و تازگی‌ها میهمان هم به مجری. همه به هم می‌گویند آقای دکتر یا خانم دکتر!
وجه چهارم اینکه ظاهرا آقای بایدن در همان خانۀ ۴۰ سال قبل در ایالت دلاور زندگی می‌کند و آن را نکوبیده و چند طبقه نساخته است. خانۀ او البته خیلی خانه است! ساده‌زیست هم نیست و اگر تصویری که پسر ترامپ منتشر کرده درست باشد خانۀ گران‌قیمتی است. هر چند می‌دانیم که سناتور‌ها سالانه ۱۴۰ هزار دلار حقوق می‌گیرند و ۸ سال هم معاون رییس جمهوری بوده است. اما همین که قانون اجازه نمی‌دهد یا نمی‌صرفد یا تعلق خاطر دارند و خانه را به برج و آپارتمان تبدیل نمی‌کنند برای ما جالب است، چون حتی آقای احمدی‌نژاد هم خانۀ قدیمی خود در میدان ۷۲ نارمک را به شکل قبل نگاه نداشت و به آپارتمان و البته معمولی و نه لوکس تبدیل کرد.
