یکی از مشهورترین جواهرات جهان که توجه بسیاری از فرمانروایان دنیا را، طی بیش از شش‌قرن به خود معطوف کرد، یاقوتی سرخ‌رنگ و ۳۶۱ قیراطی (۷۲ گرمی) مشهور به یاقوت تیمورلنگ است.
ظاهراً این یاقوت در زمان حمله تیمور به هندوستان در سال ۷۷۷ خورشیدی به عنوان غنیمت به دست وی افتاد. از گذشته این یاقوت و این‌که در ابتدا متعلق به چه کسی بوده‌است، اطلاعات زیادی، جز در قالب افسانه و داستان، وجود ندارد.
به هرحال، این سنگ قیمتی و منحصربه‌فرد، پس از مرگ تیمورلنگ، به دست جانشینانش افتاد و دوباره سر از هندوستان درآورد. روی این یاقوت بزرگ، نام تعدادی از صاحبانش، به زبان فارسی کنده‌کاری شده‌است؛ تیمورلنگ، اکبرشاه، جهانگیرشاه، عالمگیرشاه، محمد فرخ و احمدشاه درانی.
جالب است بدانید که در دوره صفویه، این یاقوت مدتی را به عنوان هدیه در اصفهان گذراند، اما دوباره و در قالب هدیه به هندوستان برگردانده شد. هنگامی که نادرشاه در سال ۱۱۱۸ خورشیدی به هند حمله کرد، یاقوت مشهور نیز، جزو غنایم وی درآمد و به مشهد آورده‌شد. احمدشاه درانی که یکی از سرداران نادرشاه بود، پس از کشته‌شدن وی، یاقوت را از آن خود کرد و به کابل برد.
اما بعد‌ها و در خلال درگیری‌هایی که جانشینان احمدشاه با هندی‌ها داشتند، همان‌طور که اشاره شد، یاقوت سرخ دوباره به هندوستان بازگشت و این‌بار با لطایف‌الحیل و کلاهبرداری، به دست انگلیسی‌های طماع افتاد.
آن‌ها هم این جواهر گران‌قیمت را به لندن فرستادند. در سال ۱۸۵۳ میلادی، ملکه ویکتوریا دستور داد که یاقوت سرقتی را به صورت نگین در یک گردنبند طلا قرار دهند تا او، آن را به گردن بیاویزد. از آن زمان به بعد، با وجود اعتراضات گاه و بی‌گاه هندی‌ها، یاقوت تیمورلنگ روی گردن ملکه‌های انگلیسی جاخوش کرده است و آن‌ها ابداً مایل نیستند از این شیء زیبا و قیمتی دست بکشند!
منبع: روزنامه خراسان
