پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۰۹ آبان ۱۳۹۹ - ۰۳:۱۵

پیدا شدن ۲۶۰ سکه در حفاری یک قبر ممکن نیست

کارشناس مسائل تاریخی گفت: سکه‌های مکشوفه دوران فخرالدوله در گورستان ابن‌بابویه مربوط به زمان حیات شیخ صدوق در ری است و قدمت سکه‌ها نشان می‌دهد که محل کشف نمی‌تواند داخل قبر باشد.
کد خبر : ۵۲۹۴۳۵

احمد ابوحمزه ری‌شناس و عضو هیأت‌علمی دانشگاه در گفت‌وگو با فارس اظهار کرد: سکه‌های کشف شده در گورستان ابن بابویه شهرری مربوط به دوران آل بویه در ری و حدود یک‌هراز و ۱۰۰ سال در زمان حیات شیخ صدوق در شهرری بوده که این مورد بسیار جالب است. همچنین روی چند سکه نام فخرالدوله و دارالضرب المحمدیه (ری) در فیلم دیده می‌شود که نشان از ضرب سکه‌ها در اواخر دوره آل بویه در ری دارد.

وی در رابطه با محل کشف سکه‌ها گفت: در گذشته و به خصوص پس از دوره اشکانیان به بعد در بعضی از مکان‌ها هنگامی که می‌خواستند شخصی را دفن کنند یک عدد سکه طلا نیز به همراه متوفی دفن می‌کردند اما باتوجه به اینکه تعداد سکه‌های مکشوفه حدود ۲۶۰ عدد است لذا این فرضیه که سکه‌ها در قبر دفن شده بوده، صحیح نیست. 

این پژوهشگر و کارشناس حوزه میراث‌فرهنگی ادامه داد: باتوجه به قدمت سکه‌ها، موضوع کندن قبر نمی‌تواند صحیح باشد زیرا برای قبر نهایتاً تا ۳ متر از زمین را حفر می‌کنند اما سکه‌های ۱۱۰۰ سال پیش با بررسی تاریخ نمی‌تواند در عمق ۳ متری باشد و مطمئناً خیلی پایین‌تر بوده و برای این منظور به احتمال زیاد حفاری انجام گرفته است.

ابوحمزه با تأکید بر اینکه در حفاری یک قبر ساده در ابن‌بابویه فعلی پیدا کردن سکه نقره در کوزه غیرممکن است، اضافه کرد: این سکه‌ها در حفاری به نیت و قصد قبر حفاری به دست نمی‌آید و حداقل ۷ تا ۸ متر باید حفاری شود تا به احتمال زیاد به این سکه‌ها که شاید در صندوقخانه یا زیرزمین آن زمان مخفی شده، دسترسی یافت.

وی با بیان اینکه احتمال دارد اشیاء دیگری نیز کنار سکه‌ها باشد، تصریح کرد: احتمالاً سکه‌ها متعلق به حاکم، تاجر و یا شخص ثروتمندی بوده است زیرا فرد معمولی دوره آن دوره ( با اینکه دوره آل بویه دوره زرینی در شهرری می باشد) نمی‌تواند ۲۶۰ سکه درهم نقره داشته باشد، که در این صورت هم چنین فردی فقط سکه نقره نگه نمی‌دارد و مطمئناً سکه‌های دیگری هم داشته است.

این محقق و تاریخ‌شناس با اشاره به اینکه ری در گذشته محل ضرب سکه بوده است و باید روی این سکه‌ها کار کارشناسی و تحقیقی انجام داد، عنوان کرد: به احتمال زیاد سکه های کشف شده مربوط به دارالضرب ری است و احتمال دارد این مکان بازارچه یا خانه حاکم بوده باشد و در سِیلی که در دوره فتحعلی شاه به ری آمد، سکه‌ها در زیرزمین دفن شده باشد.

ابوحمزه با تأکید براینکه در شهرری باید کار علمی ویژه انجام بگیرد و میراث آن حفظ شود، گفت: اداره میراث فرهنگی شهرستان ری و حتی استان تهران متأسفانه امکانات و بودجه لازم را ندارند و نمی‌توانند نظارت کافی داشته باشند؛ آثار باستانی و تاریخی در شهرری بسیار است و میراث به تنهایی توان نظارت بر همه آن‌ها را ندارد. 

وی با اشاره و انتقاد از همسطح‌سازی قبور در گورستان تاریخی ابن بابویه، ابراز کرد: همسطح سازی قبور شکل تاریخی قبور را از بین می‌برد زیرا همان پستی و بلندی‌ها زیبایی تاریخی این مکان را حفظ کرده بود و هیچ نیازی به یکسان سازی نداشتیم؛ این موضوع شایعاتی را که ممکن است اینگونه عملیات عمرانی بهانه‌ای برای حفاری بوده باشد در اذهان مردم انداخته است.

مؤسس مؤسسه مطالعات راگا در پایان با تأکید بر اینکه هر حفاری در شهر تاریخی ری نیازمند حضور کارشناس میراث فرهنگی و یا مأمور کلانتری است، یادآور شد: بهانه تردد راحت مردم در قبرستان قابل قبول نیست چون در گذشته که رفت‌وآمد در این گورستان بیشتر بوده مشکلی نبوده و امروز ما به این فکر افتاده‌ایم؛ فراموش نکنیم نمو گورستان ما به این شکل است و حتی قبرستان‌های اروپایی‌ها یا بزرگترین قبرستان مسلمانان در نجف هم به همین صورت و حتی با پستی و بلندی‌های بیشتری است.