آیت الله علم‌الهدی، آیت‌الله سیداحمد علم‌الهدی در سی‌امین هفته برگزار نشدن نماز جمعه در مشهد مقدس، مطالبی را در مورد دفاع مقدس و پذیرش قطعنامه 598 توسط امام راحل، متارکه جنگ امام حسن (علیه السلام) با معاویه و «صلح» خواندن آن، جریان تحریف و تلاش برای استفاده از تحریف تاریخ برای مقاصد سیاسی در قالب «خطبه مجازی» جمعه 4 مهرماه در حرم امام رضا (علیه‌السلام) ایراد کردند .
در ادامه می‌خوانید:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدالله، اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمد عبده و رسوله و اشهد ان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) (علیه‌السلام) علی بن ابی طالب و اولاده المعصومین هم حجج الله علی الخلق اجمعین.
اللهم صل وسلم علی عبدک و حبیبک و رسولک محمد سیدالاولین و الآخرین و علی عترته الهداة المعصومین سیما علی امام المنتظر المهدی روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه.
عبادالله، اوصیکم و نفسی باتقوالله
همه شما برادران، خواهران و خودم را به تقوای الهی سفارش می‌کنم.
امروز دو خصوصیت دارد، یک خصوصیت سالروز شهادت امام مجتبی (علیه‌السلام)، میوه دل صدیقه اطهر سلام‌الله علیها بر حسب یک روایت و خصوصیت دومی که امروز، جمعه‌ای است که در هفته دفاع مقدس قرار دارد.
بین این دو مسئله یک نکته مشترکی موجود است که توجه شما عزیزان را به این نکته مشترک عرض می‌کنم که عبارت است از نکته‌ای که مقام معظم رهبری در فرمایشاتشان چندی قبل فرمودند که «تحریف بدتر از تحریم است»؛ معمولأ جریان‌ها و عواملی که درصدد تثبیت اندیشه‌های انحرافی و نظریات باطل خودشان هستند، از تحریف استفاده می‌کنند یعنی موقعیت‌ها و خصوصیت‌هایی که در تاریخ زندگی اجتماعی مردم رخ داده چه مربوط به صدر اسلام و چه مربوط به آنچه که در عرصه زندگی ما به وجود آمده است را بر خلاف واقعیت تحریف می‌کنند.
تحریف تاریخ برای توجیه مذاکره با آمریکا
کسانی که امروز در خط مذاکره با آمریکا هستند و چنین می‌پندارند که مذاکره با آمریکا، خاتمه بخش تمام مضیقه‌ها و فشارهای اقتصادی است که استکبار جهانی دارد بر ما وارد می‌کند، این‌ها در مقام اثبات نظریه باطل خودشان به تحریف تاریخ متوسل می‌شوند و جریان مذاکره با آمریکا را تنزیر می‌کنند به دو قضیه؛ یکی این که امام بزرگوار ما در پایان جنگ تحمیلی، قطعنامه 598 را پذیرفتند و دوم به جریان صلح امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) با معاویه در حالی که هر دو قضیه در مسئله مذاکره با آمریکا به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.
قطعنامه 598 که در پایان جنگ به وسیله امام بزرگوار پذیرفته شد، در زمانی بود که ما پیروز جنگ بودیم، بر دشمن مسلط شده بودیم که امام قطعنامه 598 را پذیرفتند و تعبیر امام از پذیرش این قطعنامه این بود که «جام زهر نوشیدند»، زهر نوشیدن امام رضوان‌الله تعالی در حالی که ما پیروز جنگ بودیم به این خاطر بود که به نتیجه نهایی شهادت شهدایی که در دوره دفاع مقدس سرمایه‌گذاری کردیم، نرسیدیم؛ اگر آن روز جنگ ادامه پیدا می‌کرد که صدام را براندازی می‌کردیم و نظام بعث عراق به دست ما در عراق سقوط کرده بود، آمریکا بر عراق مسلط نمی‌شد و مردم مظلوم عراق بعد از مظالم جانکاهی که از حاکمیت حزب بعث و صدام کافر تحمل کرده بودند، به این همه جنایات نابکارانه آمریکایی‌ها در عراق مبتلا نمی‌شدند که متأُسفانه هنوز هم گرفتار و مبتلا هستند.قصد آمریکا از مذاکره، مسلط شدن بر کشور است
اگر جنگ ادامه پیدا می‌کرد تا این که نجات عراق به دست ما بود، این مظالم بعدی به سر مردم عراق نمی‌آمد چون امام فرمودند «جنگ تا رفع فتنه» و رفع فتنه این بود که نه تنها ما در جنگ پیروز شویم، عراق نیز نجات پیدا کند، از آنجا که امام قبل از رفع فتنه ملزم به پذیرش قطعنامه 598 شدند، فرمودند من زهر نوشیدم اما در زمانی بود که ما پیروز بودیم و بر دشمن مسلط شدیم اما آمریکا در مذاکره‌اش می‌خواهد ما را تسلیم کند و آمریکا بر ما مسلط شود.
در ادامه می‌خوانید:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدالله، اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمد عبده و رسوله و اشهد ان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) (علیه‌السلام) علی بن ابی طالب و اولاده المعصومین هم حجج الله علی الخلق اجمعین.
اللهم صل وسلم علی عبدک و حبیبک و رسولک محمد سیدالاولین و الآخرین و علی عترته الهداة المعصومین سیما علی امام المنتظر المهدی روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه.
عبادالله، اوصیکم و نفسی باتقوالله
همه شما برادران، خواهران و خودم را به تقوای الهی سفارش می‌کنم.
امروز دو خصوصیت دارد، یک خصوصیت سالروز شهادت امام مجتبی (علیه‌السلام)، میوه دل صدیقه اطهر سلام‌الله علیها بر حسب یک روایت و خصوصیت دومی که امروز، جمعه‌ای است که در هفته دفاع مقدس قرار دارد.
بین این دو مسئله یک نکته مشترکی موجود است که توجه شما عزیزان را به این نکته مشترک عرض می‌کنم که عبارت است از نکته‌ای که مقام معظم رهبری در فرمایشاتشان چندی قبل فرمودند که «تحریف بدتر از تحریم است»؛ معمولأ جریان‌ها و عواملی که درصدد تثبیت اندیشه‌های انحرافی و نظریات باطل خودشان هستند، از تحریف استفاده می‌کنند یعنی موقعیت‌ها و خصوصیت‌هایی که در تاریخ زندگی اجتماعی مردم رخ داده چه مربوط به صدر اسلام و چه مربوط به آنچه که در عرصه زندگی ما به وجود آمده است را بر خلاف واقعیت تحریف می‌کنند.
تحریف تاریخ برای توجیه مذاکره با آمریکا
کسانی که امروز در خط مذاکره با آمریکا هستند و چنین می‌پندارند که مذاکره با آمریکا، خاتمه بخش تمام مضیقه‌ها و فشارهای اقتصادی است که استکبار جهانی دارد بر ما وارد می‌کند، این‌ها در مقام اثبات نظریه باطل خودشان به تحریف تاریخ متوسل می‌شوند و جریان مذاکره با آمریکا را تنزیر می‌کنند به دو قضیه؛ یکی این که امام بزرگوار ما در پایان جنگ تحمیلی، قطعنامه 598 را پذیرفتند و دوم به جریان صلح امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) با معاویه در حالی که هر دو قضیه در مسئله مذاکره با آمریکا به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.
قطعنامه 598 که در پایان جنگ به وسیله امام بزرگوار پذیرفته شد، در زمانی بود که ما پیروز جنگ بودیم، بر دشمن مسلط شده بودیم که امام قطعنامه 598 را پذیرفتند و تعبیر امام از پذیرش این قطعنامه این بود که «جام زهر نوشیدند»، زهر نوشیدن امام رضوان‌الله تعالی در حالی که ما پیروز جنگ بودیم به این خاطر بود که به نتیجه نهایی شهادت شهدایی که در دوره دفاع مقدس سرمایه‌گذاری کردیم، نرسیدیم؛ اگر آن روز جنگ ادامه پیدا می‌کرد که صدام را براندازی می‌کردیم و نظام بعث عراق به دست ما در عراق سقوط کرده بود، آمریکا بر عراق مسلط نمی‌شد و مردم مظلوم عراق بعد از مظالم جانکاهی که از حاکمیت حزب بعث و صدام کافر تحمل کرده بودند، به این همه جنایات نابکارانه آمریکایی‌ها در عراق مبتلا نمی‌شدند که متأُسفانه هنوز هم گرفتار و مبتلا هستند.قصد آمریکا از مذاکره، مسلط شدن بر کشور است
اگر جنگ ادامه پیدا می‌کرد تا این که نجات عراق به دست ما بود، این مظالم بعدی به سر مردم عراق نمی‌آمد چون امام فرمودند «جنگ تا رفع فتنه» و رفع فتنه این بود که نه تنها ما در جنگ پیروز شویم، عراق نیز نجات پیدا کند، از آنجا که امام قبل از رفع فتنه ملزم به پذیرش قطعنامه 598 شدند، فرمودند من زهر نوشیدم اما در زمانی بود که ما پیروز بودیم و بر دشمن مسلط شدیم اما آمریکا در مذاکره‌اش می‌خواهد ما را تسلیم کند و آمریکا بر ما مسلط شود.
