نه روز قبل در گزارشی درباره بانک گردشگری روشن شد که این بانک که هدایت ان را مرتضی خامی برعهده دارد در پایان سال ۹۸ به میزان ۵۵۰ میلیارد تسهیلات به ۲۱ شرکت فرعی وابسته پرداخت کرده است.
به گزارش اختصاصی رصد روز ، در این میان نظر حسابرس این بود که الزامات بانک مرکزی در اعتبارسنجی و نحوه اعطای تسهیلات به اشخاص عمدتا اشخاص وابسته رعایت نشده است. ( جهت مطالعه گزارش قبل اینجا کلیک کنید )
هزینه بالای مطالبات مشکوک الوصول در فاصله ۳ ماه
در فاصله سه ماه از شروع سال و بعد از ارائه گزارشهای سه ماهه بانک گردشگری مشخص می شود که این بانک بیش از ۵ میلیارد ۸۰۰ میلیون تومان هزینه مطالبات مشکوک الوصول را در حسابهای خود دارد. در توضیح این مورد در حساب بانکها و مؤسسات اعتباری باید گفت:
ﻫﺰﯾﻨﺔ ﻣﻄﺎﻟﺒﺎﺕ ﻣﺸﮑﻮﮎ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ , ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺳﻮﺩ ﻭ ﺯﯾﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻫﺰﯾﻨﺔ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ (ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﯼ) ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ, ﻫﺰﯾﻨﺔ ﻣﻄﺎﻟﺒﺎﺕ ﻣﺸﮑﻮﮎ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺭﺁﻣﺪﻫﺎﯼ همان موقع تراز مالی ﺳﺎﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ. ﯾﻌﻨﯽ, ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻟﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺫﺧﯿﺮﻩ ﻣﻄﺎﻟﺒﺎﺕ ﻣﺸﮑﻮﮎ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ, ﻣﺒﻠﻎ ﻃﻠﺐ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻗﺎﺑﻞ ﻭﺻﻮﻝ ﻧﺒﺎﺷﺪ.ﺷﺮﮐﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺁﻥ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً ﺣﺴﺎﺑﻬﺎﯼ ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﻨﯽ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﺎﻧﮑﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ, ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺎﻫﻨﺪﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﺪﺍﻡ ﻣﺸﺘﺮﯼ ﺑﺪﻫﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ.
جدا از اینکه مرتضی خامی و سایر مدیران بانک گردشگری باید در این مورد توضیح قابل قبولی داشته باشند باید اذعان کرد که این مقدار طی سه ماه رقم بالایی است ضمن اینکه نباید از کفایت سرمایه بسیار پائین بانک نیز غافل شد که طبیعتاً پوشش ریسک سپرده گذاران را به حداقل ممکن می رساند.
درآمدهای غیرمشاع گردشگری بیشتر از درآمدهای مشاع
اما در بررسی صورتهای مالی بانک گردشگری مسئله دیگری نیز وجود دارد که باید با نگاه کارشناسی به آن نگریست:
جمع درآمدهای مشاع این بانک اگرچه در صورتهای مالی بیش از ۱۸ هزار میلیارد ریال اما سهم بانک از این درآمدها به بیش از ۹۸۰ میلیارد ریال نمی رسد در طرف دیگر جمع درآمدهای غیرمشاع بانک به بیش از ۳.۵۹۸ میلیارد می رسد.
این مسئله از این جهت حائز توجه است که هر چقدر رقم درآمدهای مشاع بانک از درآمدهای غیرمشاع بیشتر باشد نشان دهنده عملکرد بهتر بانک است.
