این روزها همزمان با فشارهای ناجوانمردانه اقتصادی، کشورمان زیر آماج تهاجمات سهمگین رسانه ای نیز قرار دارد. تنها کافیست تا خبر قصاص قریب الوقوع یک مجرم در فضای مجازی پخش شود تا سیل هشتگ ها و کمپین های «اعدام نکنید» در حمایت از شخص دربند به راه بیفتد!
فارغ از اینکه لشکر هشتگ بازها، متشکل از ارتش مجازی ربات هاست یا پهلوان پنبه های حقیقی آلبانی نشین، نکته مهم و حائز اهمیت آن است که ایجاد جو رسانه ای سهمگین و صحنه آرایی مجازی از آن جهت در دستور کار همیشگی دشمن قرار دارد تا با القای تعدد و کثرت مخالفین تصمیمات حاکمیتی، نظام را به جمع بندی عقب نشینی از تصمیم خود در آن حیطه خاص رسانده و در این زورآزمایی مجازی، قدرت خود را به تصمیم سازان در ایران دیکته کند.
جالب آنکه دشمن برای پیشبرد این هدف نیز افزون بر مزدوران هشتگ باز و سیاهی لشکر ناشناس، الیت ها و افراد مشهور سیاسی، سینمایی و ورزشی را نیز به خط می کند تا با بهره گیری از شهرت و اعتبارشان، وزن تبلیغاتی معترضین را بالا برده و به اعتراضات مجازی ضریبی چند برابری دهند. حال اگر این پروژه به ثمر نشست و نظام از تصمیم خود برگشت، آن را در حکم پیروزی مدنی بر حکمرانان ایرانی تفسیر نموده و خود را برای فتح مجازی دیگر سنگرها آماده می کنند؛ اما اگر نظام بر تصمیمش استوار ماند و پروژه در ظاهر به نتیجه از پیش طراحی شده نرسید، آنگاه با موج سواری بر احساسات معترضین و دمیدن در حس کاذب سرشکستگی حامیانشان، عرصه را برای شورش های خیابانی مهیا خواهند کرد.
متاسفانه طی سالیان اخیر، دولتمردان بیش از سایر مسئولان در دیگر ارکان و قوای نظام، تحت تاثیر جو رسانه ای برآمده از چنین معرکه هایی قرار گرفته اند و مکرراً تصمیمات خویش در حوزه های گوناگون را تعویض کرده یا از آن برگشته اند! شوربختانه این خود موجب گردیده است تا طرف مقابل با پیش بینی تعمیم این رویکرد مذبذبانه و متزلزل در دیگر مسئولین نظام، این خیال خام را در ذهن خود بپروراند که به طُرُق مشابه می تواند با فشارهایی از این دست، محاسبات مقامات ارشد نظام را تغییر داده و اهداف مدنظر خویش را دنبال نماید؛ غافل از اینکه هیچگاه پنج انگشت دست با یکدیگر هم اندازه نیستند و برخلاف دولتمردان متساهل، هنوز مسئولانی در این کشور یافت می شوند که تسلیم چنین صحنه آرایی های مجازی نشده و حق را به حقدار برسانند!
