اعضای قبیله‌ای دور افتاده در یکی از جزایر اندونزی، بستگان مومیایی شده خود را از گور خارج و آن‌ها را آراسته می‌کنند و در یک مراسم باستانی برای احترام به روحشان با آن‌ها سلفی می‌گیرند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، این قبیله که در جزیره سولاوسی اندونزی ساکن هستند هر سه سال یکبار در مراسمی مذهبی تحت عنوان «مانِنه» اقوام مومیایی شده خود را از گور خارج می‌کنند و آن‌ها را می‌شویند و در آفتاب خشک می‌کنند. سپس لباس زیبا و تمیز به تن آن‌ها می‌کنند و گاهی اوقات برای رضایت روح آن‌ها لباس‌های مورد علاقه خود، عینک دودی و روسری را برای آن‌ها در نظر می‌گیرند. اعضای این قبیله معتقدند رضایت رفتگان آن‌ها برایشان خوش شانسی به ارمغان می‌آورد. 
رونی پاسانگ، که خانواده او این سنت را به جا می‌آورند، گفت: «ما همانند افراد زنده با آن‌ها عکس سلفی می‌اندازیم و حتی گاهی اوقات ما با آن‌ها گفتگویی داریم و از آن‌ها می‌خواهیم برای ما آرزوی سعادت و سلامتی کنند.»
گفته می‌شود اعضای این قبیله تشریفات ویژه‌ای برای مردگان خود دارند و معمولا آن‌ها را با سرکه و برگ چای مومیایی می‌کنند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، این قبیله که در جزیره سولاوسی اندونزی ساکن هستند هر سه سال یکبار در مراسمی مذهبی تحت عنوان «مانِنه» اقوام مومیایی شده خود را از گور خارج می‌کنند و آن‌ها را می‌شویند و در آفتاب خشک می‌کنند. سپس لباس زیبا و تمیز به تن آن‌ها می‌کنند و گاهی اوقات برای رضایت روح آن‌ها لباس‌های مورد علاقه خود، عینک دودی و روسری را برای آن‌ها در نظر می‌گیرند. اعضای این قبیله معتقدند رضایت رفتگان آن‌ها برایشان خوش شانسی به ارمغان می‌آورد.
رونی پاسانگ، که خانواده او این سنت را به جا می‌آورند، گفت: «ما همانند افراد زنده با آن‌ها عکس سلفی می‌اندازیم و حتی گاهی اوقات ما با آن‌ها گفتگویی داریم و از آن‌ها می‌خواهیم برای ما آرزوی سعادت و سلامتی کنند.»
گفته می‌شود اعضای این قبیله تشریفات ویژه‌ای برای مردگان خود دارند و معمولا آن‌ها را با سرکه و برگ چای مومیایی می‌کنند.
